Από τα πλέον αξιοσημείωτα των εθνικών εκλογών, είναι το θράσος ορισμένων, που εμφανίζονται ως εθνοσωτήρες, ενώ δεν έχουν καταφέρει να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο χρεοκοπημένος επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, Ο οποίος φυσικά εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι Έλληνες συνηθίζουν να ψηφίζουν χωρίς να ψάχνουν ενδελεχώς όσους τους ζητούν την εμπιστοσύνη του.
Ο εργολάβος δημοσίων, κυρίως, έργων, άρα και κρατικοδίαιτος, με ένα «σάλπισμα συμπόρευσης», προσπάθησε να ενώσει μία σειρά ανύπαρκτων, σχεδόν, «πατριωτικών» (κατά δήλωσιν τους) κομματιδίων που ως επί το πλείστον κοινό σημείο τους είχαν την γραφικότητα άλλα και την ανικανότητα, στις εκλογές της 21ης Μαΐου, να πείσουν για τις αγαθές και ειλικρινείς προθέσεις τους.
Για τον Εμφιετζόγλου φυσικά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν χρειάζεται κάποια ειδική έρευνα για να κατανοήσει κανείς ότι δεν μπορεί να προσδοκά και πολλά. Αυτό όμως που ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει, είναι το γεγονός ότι ο ίδιος επιχειρηματίας που παριστάνει τον πατριώτη, συμμετείχε στον επαίσχυντο διαγωνισμό – προπομπό της ιδιωτικοποίησης του νερού, τον οποίο ευτυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ακύρωσε το ΣτΕ!! Το τραγελαφικό; Ούτε εκεί κατάφερε να περάσει στο δεύτερο γύρο, οπότε δεν θα μπορούσε να χτυπήσει το έργο ανεξαρτήτως της παρέμβασης του ΣτΕ.
Αποτυχημένος και μάλλον διπρόσωπος, αλλά όπως είπαμε το θράσος στην Ελλάδα δεν φορολογείται. Γι’ αυτό και πολλοί, μπορούν να φορούν ανέξοδα το προσωπείο του «Αρίστου». Είναι κρίμα να προσπαθούν να βάλουν ταφόπλακα στον πατριωτισμό, διάφοροι «έμποροι» της εθνικής αντίληψής. Ήδη, έχει υποστεί πλείστα όσα χτυπήματα, εκούσια η ακουσία…