Το κυβερνητικό στιλ του πρωθυπουργού είναι να κάνει πομπώδεις δηλώσεις που αργότερα αποδεικνύεται ότι δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Κατά καιρούς πουλάει «αποφασιστικές» δεσμεύσεις που θα φτάσουν… το μαχαίρι στο κόκαλο, όμως στην πράξη είναι κατά συρροήν αναποτελεσματικός.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Αντί να λύνει, καταφέρνει να παρατείνει κάθε κρίση. Αποφεύγει τις απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις και αρνείται πεισματικά να σταματήσει τις παρανομίες. Από τη διαιώνιση της αισχροκέρδειας μέχρι την απάθεια για την έλλειψη ασφάλειας που οδήγησε στα Τέμπη έχει αποδειχθεί γενναιόδωρος στα λόγια, αλλά φτωχός στις πράξεις.
Οποτε οι παθογένειες που ο Μητσοτάκης αφήνει να κυλούν προκαλούν μεγάλες ζημιές, κοιτάει να αλλάξει το θέμα, όπως πράττει τώρα με το φιάσκο της εισβολής των Κροατών χούλιγκαν. Η ξαφνική… αποφασιστικότητά του να πατάξει τη βία των γηπέδων με το σόου που διοργανώθηκε στο Μαξίμου την Τετάρτη για να εξαγγείλει περσινά μέτρα είναι μια επιχείρηση να μετατρέψει την ανικανότητα της ΕΛΑΣ, που δεν σταμάτησε τους εισαγόμενους μαχαιροβγάλτες, σε ζήτημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το πρόβλημα με τον Μητσοτάκη είναι ότι προτιμά να δίνει προτεραιότητα πάντα στο επικοινωνιακό μήνυμα και όχι στην εκτέλεση. Ομως οι πρωθυπουργοί κρίνονται από την αποτελεσματικότητά τους, όχι από κούφιες καμπάνιες. Και δεν είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που αποτυγχάνει επανειλημμένα να περάσει από τη ρεκλάμα στην πράξη.
Από τον Ιούνιο δε, όταν πήρε 40,5% στις εκλογές, ο Μητσοτάκης κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει στους ψηφοφόρους ότι τους εξαπάτησε και να τους πείσει ότι έκαναν λάθος που τον ψήφισαν. Σαν να έπαψε πια να κρατάει έστω τα προσχήματα.
Θεοδωρικάκος: Είμαστε αποφασισμένοι να πατάξουμε την εγκληματικότητα στα γήπεδα
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος ήταν ένας πολύ αποφασισμένος υπουργός. Το δήλωνε με κάθε ευκαιρία. Οπως στις 18 Μαρτίου 2022, όταν δεσμευόταν στη Βουλή ότι «η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της βίας δείχνει αντανακλαστικά». Εκτός από την πάταξη της κοινής εγκληματικότητας, που μόνο ο Θεοδωρικάκος έβλεπε, έλεγε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη και για τη βία στα γήπεδα, με τη δολοφονία του Αλκη Καμπανού να είναι τότε ακόμη νωπή.
Αράδιαζε αριθμούς, όπως ότι έγιναν 932 έλεγχοι σε στέκια οπαδών, όπου προέκυψαν 80 βεβαιώσεις παραβάσεων, και ότι «είμαστε αποφασισμένοι να ξεριζώσουμε το φαινόμενο από τον ελληνικό αθλητισμό και την κοινωνία μας, να προστατεύσουμε τους φιλάθλους και τις οικογένειες, που πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο στα γήπεδα». Προανήγγειλε τότε ότι η ΕΛ.ΑΣ. θα ξανακάνει όλους τους ελέγχους στους 69 συνδέσμους που έκλεισαν «για να είμαστε σίγουροι ότι είναι κλειστοί».
Από τις νέες εξαγγελίες του πρωθυπουργού την Τετάρτη φάνηκε ότι η προηγούμενη τετραετής θητεία ήταν ένα ακατάσχετο μπλα-μπλα. Πολλά λόγια, περισσότεροι αριθμοί, ελάχιστες πράξεις. Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να περιορίσει την εγκληματικότητα πουθενά και τις συνέπειες τις βλέπουμε καθημερινά. Δολοφονίες μέρα μεσημέρι, ξεκαθαρίσματα μεταξύ μπράβων σε πολυσύχναστες πλατείες και, όσο για το ποδόσφαιρο, ανενόχλητοι χούλιγκαν από το εξωτερικό ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα για να σκοτώνουν φιλήσυχους πολίτες που απλώς ήθελαν να βρίσκονται έξω από ένα γήπεδο.
Το έργο του Θεοδωρικάκου με το σλόγκαν «νόμος και τάξη» συνεχίζει επάξια ο Γιάννης Οικονόμου, που είναι αποφασισμένος όχι μόνο να πατάξει την εγκληματικότητα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όπως απέδειξε με τον… επιτυχημένο χειρισμό του στην κάθοδο των Κροατών βαρβάρων, αλλά να φτιάξει και την ελληνική διαιτησία. Δύο σε ένα, νοικοκυρεμένα.
Ο αμείλικτος Κυριάκος τού 2016 πήγε… περίπατο
Πριν κλείσει έναν χρόνο στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε απέναντι στον ελληνικό λαό ότι, αν γίνει πρωθυπουργός, θα πατάξει τη διαφθορά.
Στις 9 Δεκεμβρίου 2016 μιλούσε στο 9ο Ετήσιο Συνέδριο Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος και κατηγορούσε, με επιθετικό λόγο, την κομματικοποίηση του κράτους, αποθέωνε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, υποσχόταν «βελτίωση των θεσμών», ενδυνάμωση των ΜΜΕ και «τη δημιουργία αποτελεσματικών εργαλείων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση φαινομένων σύγκρουσης συμφερόντων κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας». Η διακυβέρνησή του, από το 2019 και μετά, ήταν μια συμφωνία διαφθοράς που ξεκινούσε από το ίδιο το Μαξίμου.
Από το δικό του γραφείο ξεκίνησε το σκάνδαλο υποκλοπών, με τον ίδιο να έχει τον παγκοσμίως ασύμβατο ρόλο του πρωθυπουργού και του πολιτικού επικεφαλής της ΕΥΠ. Η Ελλάδα κατρακύλησε στον παγκόσμιο πάτο της ελευθερίας των ΜΜΕ. Οι θεσμοί αλώθηκαν και οι ανεξάρτητες Αρχές, όπως η ΑΔΑΕ, δέχτηκαν ανελέητο πόλεμο. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, όπως π.χ. για την ακρίβεια, απονευρώθηκαν.
Και, βέβαια, πολλά μέλη της δικής του Κοινοβουλευτικής Ομάδας πιάστηκαν στα πράσα σε υποθέσεις βαριάς διαπλοκής και σύγκρουσης συμφερόντων. Διότι «καλή η ηθική, αλλά δεν μπορείς να τη φας» που έλεγε στην ταινία και ο Κούρκουλος για τα… Ναυπηγεία Ρίχτερ.
Η υπόσχεση της Κεραμέως για την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια
Τον Φεβρουάριο του 2021 η κυβέρνηση ψήφιζε τον νόμο για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Εναν χρόνο μετά, έστω κι αν δεν είχε γίνει τίποτα στο μεταξύ, η τότε υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως δήλωνε με σιγουριά, στις 22 Μαΐου 2022, και με αφορμή επεισόδια στο ΑΠΘ: «Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει τον νόμο και να ξεριζώσει κάθε φαινόμενο παραβατικότητας στα ελληνικά πανεπιστήμια».
Από κοντά και ο υφυπουργός Παιδείας Αγγελος Συρίγος, που εκείνο το διάστημα προειδοποιούσε ότι «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στο τέλος της πολυετούς περιόδου βίας στα ελληνικά πανεπιστήμια». Η πανεπιστημιακή αστυνομία υπάρχει ακόμη και σήμερα για τον πρωθυπουργό. Στα χαρτιά. Ο Μηταράκης, που παραδέχτηκε ότι το πρότζεκτ έχει ήδη πεταχτεί στα σκουπίδια και δεν θα υλοποιηθεί ποτέ, «ξηλώθηκε» από τον Μητσοτάκη.
Η πανεπιστημιακή αστυνομία αποδείχτηκε ένα από τα μεγάλα φιάσκα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Και η παραβατικότητα δεν έχει ξεριζωθεί από τους χώρους της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ακόμα ένας νόμος που ψηφίστηκε για λόγους εντυπώσεων.
Συμβόλαιο ο λόγος του και στις πυρκαγιές
Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2021 σε Εύβοια και Αττική ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έδινε ξεκάθαρο στίγμα για το τι έπρεπε να κάνει, ώστε να μην ξανασυμβεί το ίδιο. Μιλώντας στη Βουλή, στις 25 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς, έλεγε με σιγουριά: «Διαπιστώσαμε ότι χρειαζόμαστε και περισσότερα εναέρια μέσα που προβλέπει το πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας. Θα επενδύσουμε σε καινούργια αεροσκάφη. Θα κινηθούμε ταχύτατα για απόκτηση αεροσκαφών πρώτης δράσης, όπως και για ενοικίασή τους. Θα προχωρήσουμε σε σύσταση ειδικής μονάδος που θα μπορεί να επιχειρεί πιο αποτελεσματικά μέσα στα δάση. Αναδείχθηκε αυτή η ανάγκη με έντονο τρόπο».
Μετά τις φετινές καταστροφικές πυρκαγιές ο πρωθυπουργός δήλωνε με ακλόνητο δυναμισμό από την Ελευσίνα, μετά την επίσκεψή του στην 383 Μοίρα: «Η επένδυση στις υποδομές Πολιτικής Προστασίας, ειδικά στα αεροσκάφη μας, είναι απολύτως απαραίτητη. Να ξέρετε ότι θα έχετε όλη μας τη στήριξη, ο υπουργός θα τρέξει “σφαίρα” τα προγράμματα». Οσο για την «εδώ και τώρα αποκατάσταση της Εύβοιας με το σχέδιο Μπένου», που διαφήμιζε η κυβέρνηση; Δύο χρόνια μετά και δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο, έτσι για δείγμα.
Ο λόγος του πρωθυπουργού είναι συμβόλαιο…
Ο μεταρρυθμιστής της Δικαιοσύνης που θα έσπαγε τα αποστήματα
Τον Φεβρουάριο του 2020 η αξιοπιστία της κυβέρνησης δεν είχε ακόμη δοκιμαστεί. Κανείς δεν αμφέβαλλε για όσα έλεγαν οι υπουργοί, όπως για παράδειγμα ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κωνσταντίνος Τσιάρας. «Είναι δεδομένη η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ριζικές τομές και βαθιές μεταρρυθμίσεις στο σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης» δεσμευόταν στην ετήσια γενική συνέλευση της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών.
Υποσχόταν ο Τσιάρας ότι θα βελτιώσει άμεσα τους χρόνους της απονομής της Δικαιοσύνης, ότι θα διευκόλυνε το έργο των δικαστών και ότι «η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να προασπίσει τη νηνεμία στους κόλπους της Δικαιοσύνης και να μην επιτρέψει την εργαλειοποίησή της και την ένταξή της στην αρένα της πολιτικής σκοπιμότητας». Είναι ο ίδιος Τσιάρας που έκανε επίθεση στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ και πρώην αντιπρόεδρο του ΣτΕ Χρήστο Ράμμο, στο διάστημα που σύσσωμη η κυβέρνηση επιχειρούσε να κουκουλώσει το σκάνδαλο των υποκλοπών. Είναι το ίδιο πρόσωπο που επί θητείας του υπήρξε επανειλημμένη καταστρατήγηση του κράτους δικαίου.
Επί ημερών του έγινε και η οργανωμένη διαρροή με ψεύτικες κατηγορίες για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και την Ελένη Τουλουπάκη για το σκάνδαλο Novartis, δίχως ποτέ να μάθει κανείς τι συνέβη πραγματικά. Ο Τσιάρας δεν έδειξε διάθεση για έρευνα και είπε ότι η παραπληροφόρηση οφειλόταν στο προχωρημένο της ώρας. Κι επειδή θεώρησε καλή δικαιολογία ότι ήταν… βράδυ όταν έβγαιναν τα fake news, το έκλεισε το θέμα στα γρήγορα.
Από τις υποσχέσεις του σημιτικού ΠΑΣΟΚ στον Σαμαρά και τον μνημονιοφάγο Τσίπρα
Για τουλάχιστον δύο τρεις δεκαετίες η φράση «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο» μονοπωλούσε τις κυβερνητικές δεσμεύσεις. Ακουγόταν συχνά πυκνά για υποθέσεις διαφθοράς, όπως της Siemens ή τις μίζες στα εξοπλιστικά και τα στημένα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο.
Μέχρι που ο κόσμος κουράστηκε από την κοροϊδία και άρχισε να ειρωνεύεται κάθε φορά που άκουγε για μαχαίρια και κόκαλα. Εκεί γύρω στο 2002, μήνα Δεκέμβριο, όταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών Κώστας Σκανδαλίδης υποσχόταν ότι η κυβέρνηση Σημίτη «θα βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο για τη διαφθορά στο Δημόσιο, με συστράτευση της πολιτικής ηγεσίας και των εισαγγελικών Αρχών», τα σχόλια πια ήταν σχεδόν μόνο περιπαικτικά. Κανείς πια δεν «τσίμπαγε» από το γνωστό σλόγκαν, το οποίο ακουγόταν ως επικύρωση της απραξίας.
Ηταν πάνω κάτω εκείνη η εποχή που οι πολιτικοί έπρεπε να βρουν ένα νέο μοτίβο παραμυθιάσματος της κοινής γνώμης. Και κατέληξαν στο «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη…», όπως ακούσαμε για πολλοστή φορά και στις πρόσφατες αερολογίες για τη βία στα γήπεδα.
Τον Οκτώβριο του 2010 η μνημονιακή κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου διά στόματος του υπουργού υποδομών Δημήτρη Ρέππα δήλωνε «αποφασισμένη για την αναδιάρθρωση του ΟΣΕ για να απαλλάξει το κράτος από την οικονομική αιμορραγία». Ο Ρέππας έλεγε ότι το προσωπικό θα μειωθεί σημαντικά, «καθώς θα μεταταγούν σε άλλες θέσεις του Δημοσίου». Ηδη οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούσαν, η διάσπαση του οργανισμού υλοποιούνταν, όπως και οι πρώτες μνημονιακές δεσμεύσεις για το ξεχαρβάλωμα των ελληνικών σιδηροδρόμων με πολλές θυγατρικές, και κάπως έτσι φτάσαμε στα Τέμπη.
Τον Φεβρουάριο του 2012 ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, έπειτα από εκτεταμένα επεισόδια στην Αθήνα, δήλωνε αποφασισμένος ότι «εγώ θα βγάλω τις κουκούλες από τους κουκουλοφόρους». Ηταν τόσο αγριεμένος, που κάποιοι παραλίγο να τον πιστέψουν: «Την πόλη τη διέλυσαν, την αγορά τη διέλυσαν, επέλεξαν παραδοσιακά κτίρια επίτηδες και τα έκαψαν. Να γνωρίζουν αυτά τα καθάρματα ότι, όταν έρθει η ώρα, τις κουκούλες τους θα τις κατεβάσω». Εκείνη η ώρα δεν ήρθε ποτέ και οι κουκουλοφόροι μέχρι σήμερα φορούν τις ίδιες κουκούλες κανονικά.
Τον Μάιο του 2014 ο Σαμαράς πέρασε σε άλλο επίπεδο όταν δήλωνε, για να πάει κόντρα στο αφήγημα του Τσίπρα, «εγώ σκίζω τα Μνημόνια κάθε μέρα». Το ίδιο έλεγε και πριν γίνει πρωθυπουργός, όμως τα φρόντιζε επιμελώς κι αυτός τα Μνημόνια, δεν τα έσκισε ποτέ. Στην προεκλογική περίοδο για τις κάλπες του Ιανουαρίου του 2015 ο Τσίπρας περνούσε σκληρά μηνύματα ότι θα «δαγκώνει» σαν πρωθυπουργός. Ελεγε για τα Μνημόνια που θα έσκιζε σελίδα σελίδα ότι «εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν» και το περιβόητο «go back» στη… μαντάμ Μέρκελ.
Μερικούς μήνες μετά, τον Ιούλιο του 2015, κατέφθανε τρομοκρατημένος στις Βρυξέλλες ξέροντας τι τον περίμενε και ύστερα από 15 ώρες έφευγε ζαλισμένος σαν πυγμάχος έπειτα από νοκ άουτ, αγκαλιά με το τρίτο Μνημόνιο που του είχαν φορτώσει οι Γερμανοί. Από τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. έγινε η πιο… αποφασιστική στην εφαρμογή των Μνημονίων.
