Οπως κάνει σχεδόν πάντα και με διάφορες προφάσεις, ο Μητσοτάκης, μετά την τριτολογία του χθες στη Βουλή κι αφού πρώτα είχε λοιδορήσει πολλάκις όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του, έφυγε από τη διαδικασία. Ομως, δεν έμεινε δίχως αντιπροσώπευση. Την υπεράσπισή του ανέλαβε ο Τασούλας, που -στα χαρτιά τουλάχιστον- είναι πρόεδρος της Βουλής.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Ο ρόλος του Τασούλα από το 2019 δεν είναι να προεδρεύει των διαδικασιών, αλλά να λειτουργεί ως σκληρός κομματάρχης του Μητσοτάκη. Οποτε φεύγει ο πρωθυπουργός από τη Βουλή έχει το κεφάλι του ήσυχο ότι στο προεδρείο κάθεται το «μεγάφωνό» του.
Ο Τασούλας επέτρεψε στον Μητσοτάκη να χλευάζει για πάνω από δύο ώρες τους αντιπάλους του. Ο πρωθυπουργός αποκαλούσε συλλήβδην «κομματίδια» όλα τα μικρότερα κόμματα, σαν να μην έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση. Είπε δύο φορές στον Βελόπουλο ότι λέει «σαχλαμάρες». Απαξίωνε Φάμελλο και Ανδρουλάκη ότι δεν ξέρουν τι λένε. Προκαλούσε τους αντιπάλους του κουνώντας το δάχτυλο και κάνοντας αυστηρές συστάσεις σαν… χωροφύλακας.
Οσο ο πρωθυπουργός απαξίωνε τη θεσμική διαδικασία και τους εκπροσώπους των άλλων δημοκρατικά εκλεγμένων κομμάτων, ο Τασούλας είχε υποστεί αφωνία. Αντίθετα, έγινε λαλίστατος όταν πήρε τον λόγο ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος είχε προκληθεί επανειλημμένα σε προσωπικό επίπεδο με προσβλητικές αναφορές από τον Μητσοτάκη.
Οταν ξεκίνησε ο Βελόπουλος τη δευτερολογία του, με τον Μητσοτάκη να έχει μόλις αποχωρήσει επιδεικτικά, είπε ότι «ο πρωθυπουργός είναι και ψεύτης και ψεκασμένος». Και συνέχισε: «Δεν θα υβρίζει κανέναν πολιτικό του αντίπαλο, κανέναν! Εχω εργαστεί από μικρό παιδί και δεν επιτρέπω σε κανέναν πορφυρογέννητο να λοιδορεί την πολιτική μου αξιοπρέπεια. Και να λέει ψέματα συνειδητά». Για να προσθέσει: «Ο πρωθυπουργός της χώρας, ο ψεκασμένος πρωθυπουργός της χώρας, είναι λουσμένος από πάνω ως κάτω με ψέματα. Θα απαντάμε με τον ίδιο τρόπο. Οταν μας προσβάλλουν, θα προσβάλλουμε κι εμείς. Τέρμα η πλάκα με την Ελληνική Λύση».
Ηταν η στιγμή που χτύπησε το ξυπνητήρι του… καθήκοντος για τον Τασούλα. Με αυτοματοποιημένα και καλοδουλεμένα στην… προπόνηση ανακλαστικά, απέκτησε ξαφνικά στεντόρεια φωνή. «Κύριε Βελόπουλε, μόλις είπατε ότι προσβάλλετε. Ο πρωθυπουργός δεν σας προσέβαλλε, και μάλιστα να το παραδεχθεί. Εκανε σοβαρή κριτική. Εσείς μόνος σας είπατε τώρα κάτι εξευτελιστικό για εσάς, ότι προσβάλλετε τον πρωθυπουργό εν γνώσει σας. Αυτό είναι παράπτωμα. Εσείς μόνος σας είπατε ότι προσβάλλετε. Σας παραδίδω στην κρίση του Σώματος και του ελληνικού λαού».
Και συνέχισε ο Τασούλας, με ακόμα μεγαλύτερη αυταπάρνηση και γενναιότητα, να κηρύττει υπέρ Μητσοτάκη: «Πρέπει κι εσείς να καταλαβαίνετε, που παριστάνετε τον γνώστη και της γλώσσας και της Ιστορίας, ότι είναι απαράδεκτη η συμπεριφορά σας, εξευτελιστική για πολιτικό αρχηγό, και μην πάτε να γλιτώσετε με εξυπνάδες. Μόλις παραδεχτήκατε ότι παραβιάσατε τον κανονισμό, προσβάλλοντας τον πρωθυπουργό, κάτι που απαγορεύεται από τον κανονισμό».
Ξέχασε τους νεοναζί του Αζόφ
Για γκραν φινάλε ο τύποις πρόεδρος της Βουλής αποφάσισε να κάνει και μαθήματα Ιστορίας, μάλλον εκείνα που είχε ξεχάσει όταν φιλοξενούσε στο ελληνικό Κοινοβούλιο τους νεοναζί του Αζόφ, ισχυριζόμενος τότε πως δεν ήξερε τίποτα για το βίντεο με τον χιτλερικό Μιχαήλ του Ζελένσκι: «Κι επειδή, κύριε Βελόπουλε, παριστάνετε και τον γνώστη της Ιστορίας, πορφυρογέννητος είναι αυτός που γεννιέται στην πορφύρα. Ο Μητσοτάκης γεννήθηκε το 1968 επί δικτατορίας – δεν υπήρχε πορφύρα για την οικογένεια Μητσοτάκη το 1968. Αρκετά με το χαμηλό επίπεδό σας, γνώστη της Ιστορίας».
Το επίθετο «πορφυρογέννητος» έχει να χρησιμοποιηθεί κυριολεκτικά πάνω από 700 χρόνια, από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο κόσμος το χρησιμοποιεί πια μεταφορικά. Ολοι το ξέρουν αυτό. Οχι όμως και ο Τασούλας, που, ως συνήγορος υπεράσπισης από την έδρα του, επαναστατεί με την «κατηγορία» περί προνομιούχου Μητσοτάκη.
Χρησιμοποίησε, μάλιστα, ένα ισχυρό αντεπιχείρημα ως κομματικός «δικηγόρος» του πρωθυπουργού. Ο Τασούλας όχι μόνο ήξερε απέξω ότι ο πρωθυπουργός γεννήθηκε το 1968 μ.Χ., και όχι επί Βυζαντίου, αλλά θυμόταν καλά και ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο νεότερος πολιτικός κρατούμενος στην Ιστορία της ανθρωπότητας -έξι μηνών επί δικτατορίας-, ασφαλώς μια επίδοση για Βιβλίο Γκίνες.
Η αλήθεια είναι ότι στις νευρικές παρεμβάσεις του Τασούλα ο Βελόπουλος δεν κατάφερε να συγκρατηθεί. «Δεν θέλω νταβατζήδες, ούτε προστάτες, δεν θέλω προστάτη, δεν σας θέλω» του είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης και σε εκείνο το σημείο η συζήτηση επέστρεψε στα τετριμμένα.
Για τον Τασούλα οι χαρακτηρισμοί και οι άγαρμπες συστάσεις του Μητσοτάκη στη δευτερολογία του, όπως «να προσέχετε λίγο το λεξιλόγιό σας», «είστε κι εσείς και τα άλλα κομματίδια διακινητές των πιο θλιβερών fake news», «λέτε ό,τι σαχλαμάρα μπορεί να φανταστεί κανείς με το αζημίωτο!», ήταν κριτική… σοβαρή. Τόσο σοβαρή όσο όταν ο ίδιος ο Τασούλας ειρωνευόταν πριν από μερικούς μήνες από το προεδρείο τα άλλα κόμματα «θα έχουμε και μετάφραση για τον Λυσία, μην ανησυχείτε» ή «δεν το περίμενα από εσάς, εσείς είστε της Οξφόρδης».
Η Βουλή, όμως, δεν χρειάζεται έναν κομματικό υπασπιστή του Μητσοτάκη, ούτε έναν stand up comedian, την ώρα που συζητιέται η πιο καταστροφική πυρκαγιά στην ιστορία της Ε.Ε., με δεκάδες νεκρούς. Χρειάζεται έναν υπερκομματικό πρόεδρο, που θα μπορεί να είναι στοιχειωδώς σοβαρός.
Βιογραφικό
Βουλευτής Ιωαννίνων Ν.Δ. και πρόεδρος της Βουλής
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1959. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το 1988 εργάστηκε σε δικηγορική εταιρία στο Λονδίνο. Διετέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας του Αβέρωφ το 1981-1990 και το 1990-1993, επί Κων. Μητσοτάκη, ήταν πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών. Το 2013-2014 ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Εξελέγη δήμαρχος Κηφισιάς το 1994 και από το 2000 είναι βουλευτής Ιωαννίνων με τη Ν.Δ. Διορίστηκε υπουργός Πολιτισμού επί Σαμαρά και από τις 18 Ιουλίου 2019 μέχρι σήμερα, μετά τις τελευταίες εκλογές, παραμένει πρόεδρος της Βουλής.
