Το απόλυτο μπάχαλο φαίνεται πως επικρατεί στις Ενοπλες Δυνάμεις, με τις ευθύνες για την εικόνα του στρατεύματος να βαραίνουν προσωπικά τον Κωνσταντίνο Φλώρο, αλλά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Μετά το φιάσκο στη Νέο Αγχίαλο, όπου τα μαχητικά κινδύνεψαν από την πυρκαγιά, και μετά την αποκάλυψη πως τα ελικόπτερα καθηλώθηκαν στο Στεφανοβίκειο λόγω της πλημμύρας, η «δημοκρατία» αποκαλύπτει σήμερα ένα ακόμα τραγικό περιστατικό που έλαβε χώρα τις τελευταίες ημέρες στις Ένοπλες Δυνάμεις και αποδεικνύει με τον πλέον ωμό τρόπο την εγκατάλειψη που βιώνουν οι αξιωματικοί του Στρατού από την ηγεσία τους, αλλά και από το κράτος.
Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του www.militaire.gr, άσκηση με πραγματικά πυρά του Στρατού ανοιχτά της Κρήτης ακυρώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, καθώς η πυραυλάκατος «Τουρνάς» (την οποία είχαμε πάρει μεταχειρισμένη το 2000 και αποσύρθηκε το 2011), που θα λειτουργούσε ως πλωτός στόχος, πήρε νερά και βυθίστηκε στη διαδρομή. Το ρυμουλκό έλυσε κάβους για να μη βυθιστεί κι αυτό!
Για να καλυφθεί το φιάσκο και να αποτραπεί η δυσφήμιση του Στρατού για το γεγονός πως δεν μπορεί να οργανωθεί με ασφάλεια και ακρίβεια ούτε μία στρατιωτική άσκηση, για ακόμα μια φορά η ηγεσία του Στρατού επιστράτευσε δικαιολογίες και ψέματα, λέγοντας πως η άσκηση δεν θα γίνει επειδή τα ελικόπτερα που θα συμμετείχαν στην άσκηση πήγαν στον Βόλο.
Η νέα αποκάλυψη της «δημοκρατίας» εκθέτει την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, προσωπικά τον κ. Φλώρο, ενώ την ίδια ώρα θέτει αμείλικτα ερωτήματα ως προς το αξιόμαχο του στρατεύματος. Οσον αφορά το πρώτο σκέλος, το Γενικό Επιτελείο πρέπει να απαντήσει γιατί απέκρυψε την είδηση της βύθισης της πυραυλακάτου και, δεύτερον, γιατί επικαλέστηκε ψεύδη για να παραπληροφορήσει την κοινή γνώμη. Στο δεύτερο σκέλος, όμως, είναι σημαντικότερο να απαντηθεί το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ο Στρατός να μην μπορεί να οργανώσει μια άσκηση, και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.
Ηταν ευθύνη αξιωματικών η αποτυχία της άσκησης; Ή αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των Ενόπλων Δυνάμεων, σε μια εποχή κατά την οποία όλοι -στα λόγια- μιλούν για την αναγκαιότητά τους;