Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οποιονδήποτε επιχειρεί να θέσει έστω ερωτήματα για ενδεχόμενη αποστρατιωτικοποίηση νησιών με άλλοθι την Ουκρανία. Όποιος την αγνοεί δέχεται ιταμές επιθέσεις και κατηγορείται ότι δήθεν «προσφέρει καλές υπηρεσίες στους Τούρκους»!!! Ζήσαμε το απίθανο ένας διεθνολόγος να κάνει μαθήματα περί δήθεν εμπιστευτικών πληροφοριών στον Επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη.
Κατά την άποψη των κυβερνητικών παραγόντων δεν είναι ζημιά για τη χώρα να γίνεται αποστρατιωτικοποίηση νησιών και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ενημέρωση της Βουλής και τελικά των πολιτών, αλλά είναι εθνική ζημιά η όποια προσπάθεια να διερευνηθεί το ζήτημα και να απαντηθούν ερωτήματα.
Επειδή η κυβέρνηση το έχει παρακάνει, η απάντηση από πολύ καλό γνώστη των στρατιωτικών δεδομένων!
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ
Ένα από τα σπουδαιότερα θέματα που έχει προκύψει στον πολιτικό-πατριωτικό διάλογο τον τελευταίο χρόνο είναι η αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό το οποίο δυστυχώς περιβάλλεται με την ομίχλη του απορρήτου από την κυβέρνηση και συγχρόνως καταγγέλλονται ολα τα άτομα που αναφέρονται σε αυτό ότι δήθεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στους Τούρκους (έχουμε δει πολλές τέτοιες συμπεριφορές τελευταία στην τηλεόραση αλλά και στο διαδίκτυο).
Παρακάτω θα κάνω μία προσέγγιση στο θέμα ( χωρίς να αγγίξω απόρρητες ενδείξεις) έτσι ώστε να είναι ξεκάθαρο χωρίς παρεξηγήσεις, καθόσον είναι ένα πάρα πολύ ευαίσθητο θέμα η αποκάλυψη «δήθεν» μυστικών προς την Τουρκίας.
Καταρχάς πρέπει να τονίσουμε ότι σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας κυριαρχεί η διαπίστωση ότι έχει αποφασιστεί ή ότι συζητιέται στα κλειστά δωμάτια των διαπραγματεύσεων μία πίθανη αποστρατικοποίηση. Αυτό εκτιμάται ότι θα είναι ως δώρο στην τουρκική πλευρά από τους συμμάχους μας οι οποίοι διακαώς επιθυμούν να διατηρήσουν στη σφαίρα επιρροής τους την Τουρκία, για πολλούς γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους.
Η παρουσία Ενόπλων Δυνάμεων πάνω στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι προφανέστατα δικαίωμα της χώρας μας και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, παρόλα αυτά λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών με τις οποίες απελευθερώθηκαν τα νησιά καθορίζεται από τρεις συνθήκες ως εξής:
α. Για τα νησιά μέχρι και τη Λήμνο η συνθήκη του Μοντρέ.
β. Από εκεί μέχρι τα Δωδεκάνησα η συνθήκη της Λωζάνης.
γ. Για τα Δωδεκάνησα η συνθήκη των Παρισίων.
Από αυτές η πλέον ισχυρή από Νομικής απόψεως (αυτό ήταν και το πόρισμα των Αμερικανών) είναι η συνθήκη των Παρισίων.
Έκτοτε όμως για πολλούς λόγους τα πράγματα απλοποιήθηκαν και ξεκαθαρισθήκαν χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι επιλύθηκαν. Οι Τούρκοι θέλουν να αποστρατικοποιήσουν τα νησιά δηλαδή να φύγει οτιδήποτε από πάνω καταδεικνύει ότι έχει επιθετικό ρόλο αλλά και «μάχιμο» γενικότερα και να μείνει μία στρατιωτική φρουρά που θα έχει λόγο στην εσωτερική ασφαλεία, κάτι το οποίο πλέον σήμερα με το σύνταγμα μας ετσι κι αλλιώς δεν προβλέπεται.
Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι από τη στιγμή που αφενός υπάρχει η Τουρκική στρατιά του Αιγαίου με πλήθος αποβατικών σκαφών, μεταφορικών Ε/Π, με πολλές ταξιαρχίες καταδρομών και την ταξιαρχία πεζοναυτών και αφετέρου οτι συγχρόνως υλοποιούνται ασκήσεις κατάληψης νησιών (την Εφές), καταδεικνύεται ότι θα έχουν στα σχέδιά τους την κατάληψη των νησιών μας που σε μερικές περιπτώσεις απέχουν μερικά μίλια από τις τουρκικές ακτές και για αυτό το λόγο κρατάμε αυτή τη δύναμη (ορθά από τις μέχρι και τελευταία δηλώσεις Τούρκων επισήμων).
Υπάρχει η υποψία ότι η κυβέρνηση, προσπαθώντας να δημιουργήσει μία επίπλαστη ειρήνη και ηρεμία στο Αιγαίο έχει εμπλακεί σε συζητήσεις για αποστρατικοποίηση των νησιών χωρίς βεβαίως να υπάρχουν αποδείξεις για αυτό. Έχουν όμως ακουστεί δηλώσεις και από τις δύο πλευρές για συνδιαχείριση του Αιγαίου, για αποστρατικοποίηση, για το θέμα των μουσουλμάνων της Θράκης, για 6 μίλια σε θάλασσα και αέρα και αυτό καταδεικνύει τα παρακάτω σενάρια:
α. Οτι υπάρχει εις βάρος μας από κάποιους συμμάχους μία συμπαιγνία με τους Τούρκους. Εμείς δε σαν δεδομένοι σύμμαχοι πιθανώς να το αποδεχτούμε
β. Οτι έχει μπει στην ατζέντα των συνομιλιών κρυφά και αυτό το θέμα.
γ. Ότι και με δικιά μας συμφωνία (παίρνοντας σαν αντάλλαγμα την ηρεμία ή τον «μή πόλεμο») το θέμα αυτό, σε γενικές γραμμές, έχει κανονιστεί και απλώς διερευνάται ο τρόπος για να μας το «σερβίρουν».
Κατόπιν των παραπάνω αλλά και μελέτης όλων των κινήσεων από την πλευρά μας οφείλω να επισημάνω την ύπαρξη πολλών ενδείξεων αλλά και δημιουργηθέντων παραγόντων πού είτε από επιτελική αστοχία και μη επάρκεια στρατηγικής σκέψης ή λανθασμένους χειρισμούς στρατιωτικού και διπλωματικού επιπέδου ή τέλος εκ του πονηρού οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υφίστανται στοιχεία που δείχνουν εικόνα τάσης απομείωσης της υπάρχουσας αμυντικής ισχύος κάποιων νησιών.
Καταληκτικά υφίστανται 8 ενδείξεις που θα αναφέρω, πού προδικάζουν την εικόνα που προανέφερα:
1. Πριν από ένα χρόνο έφυγαν από νήσο του Ανατολικού Αιγαίου 40 BMP-1 για να διατεθούν στην Ουκρανία. Στη θέση τους, αν και είχε ειπωθεί αρχικά από τον ίδιο τον Υπουργό ότι θα πάνε τα Marder από τη Γερμανία τελικά πήγανε τα Μ113, τα οποία είναι υποδεέστερα σε θωράκιση, σε ισχύ πυρός αλλά και σε ευελιξία στο έδαφος.
Αυτά μάλιστα αφαιρέθηκαν από κάποια μονάδα της Κεντρικής Μακεδονίας, χωρίς να αντικατασταθούν ούτε εκεί, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή κάποια μονάδα της Κεντρικής Μακεδονίας που εξ αποστολής είναι εφεδρεία να υπολείπεται σε επιχειρησιακή χρηστικότητα.
Επίσης τα Marder τα προώθησαν στην Ξάνθη διότι για λόγους που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει δεν ήθελαν να τα προωθήσουν στον Έβρο. Η εκτίμηση βεβαίως είναι ότι δεν θέλανε (τελείως ανόητα) να προκαλέσουν την Τουρκία ότι τα Γερμανικά τεθωρακισμένα που δόθηκαν, οι Έλληνες τα πήγανε στα τουρκικά σύνορα.
2. Ολα τα αντιεροπορικά του στρατού που βρίσκονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (OSA/AK) είναι ρωσικής προέλευσης και κατασκευής. Μέχρι το 2022 αυτά τα συντηρούσαν για μεγάλες επισκευές, ανταλλακτικά και επέκταση ορίου ζωής στους πυραύλους σε συνεργασία με την κρατική ρωσική εταιρεία Rosoboronexport. Η κυβέρνηση στη συνέχεια για την υποστήριξη της Ουκρανίας χωρίς καμία στρατηγική και πρόβλεψη στο διπλωματικό, γεωπολιτικό πεδίο αλλά και πιθανώς κόντρα στο Εθνικό συμφέρον, έκοψε κάθε δεσμό τουλάχιστον την παρούσα περίοδο με τη Ρωσία. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι πιθανότητες να συνεχιστεί η πρακτική της συντήρησης από τις ρωσικές εταιρείες εκμηδενίστηκαν και άρα αυτά τα οπλικά συστήματα πλέον σιγά-σιγά απαξιώνονται με τελικό στάδιο την πλήρη εγκατάλειψή τους λόγω έλλειψης συντήρησης και ανταλλακτικών. Συμπερασματικά τα νησιά θα μείνουν χωρίς αντιαεροπορική κάλυψη, η δε πιθανή προσπάθεια για να αγοραστούν νέα συστήματα από δυτικές εταιρείες για να αντικαταστήσουν τα ήδη υπάρχοντα θα στοιχίσει πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια και από ότι είδαμε στον προγραμματισμό της χρηματοδότησης για εξοπλισμούς δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόβλεψη. Καταλήγουμε λοιπόν ότι ανόητα ή εκ του πονηρού υποβαθμίζουν την ισχύ των νησιών σε θέματα αντιεροπορικής κάλυψης.
3. Οι Μονάδες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου ακόμα και αυτές που είναι πρώτης ετοιμότητας, που άλλωστε είναι οι περισσότερες, έχουν «μη αποδεκτή» επάνδρωση.
Την ίδια στιγμή υπάρχουν μονάδες στην Αθήνα, στη Λάρισα, στα Γιάννενα και στην κεντρική Μακεδονία με πολύ μεγαλύτερη επάνδρωση .
Επισης καταλαβαίνουμε ότι με αυτή την επάνδρωση και ειδικά σε ένα νησί, που είναι πολύ δύσκολο να ενισχυθεί, λόγω μεταφορών, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων ή λίγο πριν ξεκινήσουν αυτές ότι στην ουσία απομειώνεται η στρατιωτική ισχύς που μπορεί να αντιταχθεί στον εχθρό.
4. Τον τελευταίο σχεδόν χρόνο έχουνε μειωθεί έως εκμηδενισθεί όλες οι επισκέψεις της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και της Κυβέρνησης σε νησιά και ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα μικρά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Προφανώς διότι τηρούν κάποιο μορατόριουμ να μην προκαλούν την Τουρκία με επισκέψεις (όπως θυμάστε σε κάθε επίσκεψη οι Τούρκοι αντιδρούσαν υπερβολικά).
Το θέμα είναι γιατί εμείς το αποδεχόμαστε αυτό και σε ποιο επίπεδο (δεν είναι δυνατόν ο Διοικητής της ΑΣΔΕΝ που εδρεύει στην Αθήνα να μην επισκέφτηκε, γιατί του απαγορεύτηκε προφανώς, κανένα από αυτά τα μικρά νησιά το Πάσχα ή το 15νταυγουστο για “χρόνια πολλά”).
Συμπερασματικά φαίνεται ότι υπάρχει μία αποφυγή επίσκεψης στα νησιά αυτά έτσι ώστε να δείξουμε στον Τουρκικό παράγοντα ότι δεν τα έχουμε τόσο ψηλά στην στρατιωτική ατζέντα ενδιαφεροντος, στην ουσία δηλαδή τα αποστρατικοποιούμε μέσω της έλλειψης ενδιαφέροντος.
5. Υπάρχει υποψία ότι ένα από τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης το οποίο θα συζητηθεί είναι ότι θα δεχτεί η Ελλάδα τα πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας να μην καταθέτουν σχέδια πτήσης στο FIR Αθηνών αλλά σε κάποιο νατοϊκό οργανισμό. Αυτό πλέον εάν συμβεί, πράγμα λίγο απίθανο βεβαίως, το θεωρώ τελείως αρνητικό για τη χώρα μας διότι στην ουσία παραδίδει την εθνική κυριαρχία του εναέριου χώρου πάνω από το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ και πλέον δεν ελέγχει τις πτήσεις των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων και δυστυχώς είναι και αυτό ένα βήμα για περαιτέρω αποστρατικοποίηση
6. Επίσης υπάρχει υποψία ότι κατά τη συζήτηση των ΜΟΕ θα υπάρχει και άλλο ένα μέτρο για να μην πλησιάζουν τα πολεμικά σκάφη και του λιμενικού πλησιέστερα από κάποια συγκεκριμένη απόσταση τα τουρκικά παράλια(που πιθανώς να διαφοροποιείται αναλόγως του σημείου στη θάλασσα και βεβαίως εκτός των χωρικών υδάτων) με αυτό τον τρόπο όπως πολύ καλά καταλαβαίνουμε στην ουσία θα απαγορευτεί στη χώρα μας να πλησιάζουμε στα νερά μας τα οποία είναι στην η εν δυνάμει ΑΟΖ και ασφαλώς από τα 6 στα 12 μίλια γύρω από νησιά μας. Βεβαίως η εκτίμησή μου για την ύπαρξη αυτού του μέτρου είναι ότι είναι απίθανο να γίνει αποδοχή από τη χώρα μας. Αν κάποιος αποδεχτεί τέτοια συμφωνία είναι προφανές ότι θα βρεθεί ενώπιον δικαστηρίου και θα είνα αντιμέτωπος με βαρύτατες κατηγορίες για τη μη διαφύλαξη εθνικών συμφερόντων και δικαιωμάτων.
7. Εδώ και αρκετά χρόνια η ΑΣΔΕΝ υπάγονταν, λόγω της διακλαδικότητας, απευθείας στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ που έχει τον ρόλο του αρχιστράτηγου στις επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο εκτός από τη χρηστικότητα της υπαγωγής, ήταν και ένα μήνυμα ότι η στρατιωτική διοίκηση του Αιγαίου είναι πολύ ψηλά σε επιχειρησιακές επιλογές για το κράτος. Τελευταία υπάρχει μία προσπάθεια από το ΓΕΕΘΑ και συνολικά την κυβέρνηση, στο θέμα υπαγωγής της ΑΣΔΕΝ, να υποβιβαστεί και να μπει κάτω από υποδεέστερη διοίκηση του ΓΕΕΘΑ. Αυτή η πρόταση είναι τελείως λάθος στρατηγικά, τακτικά και επιτελικά για τις επιχειρήσεις διότι η αλλη διοίκηση είναι προσανατολισμένη στον ηπειρωτικό χώρο της χώρας, ενώ οι θαλάσσιες επιχειρήσεις στο Αιγαίο είναι κάτι διαφορετικό και καλό είναι όταν γίνεται πόλεμος να μην μπλέκονται αυτά τα δύο πράγματα μεταξύ τους. Επιπρόσθετα όμως και επικοινωνιακά είναι λάθος καθόσουν δίνει το μήνυμα προς την Τουρκία ότι εμείς υποβαθμίζουμε η στρατιωτική διοίκηση στο Αιγαίο. Η εκτίμησή μου είναι ότι γίνεται έτσι ώστε να καταδείξουμε στους Τούρκους και τους συμμάχους ότι το ενδιαφέρον μας για το Αιγαίο στρατιωτικά δεν είναι τόσο υψηλό. Συμπερασματικά αποτελεί και αυτό αποστρατικοποίηση μέσω της επίδειξης έλλειψης ενδιαφέροντος για τη στρατιωτική διοίκηση του Αιγαίου.
8. Έχουνε μειωθεί έως εκμηδενιστεί πλέον οι ασκήσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και μέχρι ενός σημείου είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι είναι εντός κάποιου μορατόριουμ, πλην όμως η σχεδόν τελείως εξαφάνιση των ασκήσεων καταδεικνύει άλλες πρακτικές. Οι ασκήσεις και ειδικά οι μεγάλης κλίμακος, εκτός από τον προφανή λόγο εκπαίδευσης και προετοιμασίας του στρατεύματος, έχουν και ένα δεύτερο πολύ σημαντικό λόγο ιδιαίτερα στην περιοχή του Αιγαίου και του Έβρου, που έχει να κάνει με το μήνυμα αποτροπής που στέλνετε προς την Τουρκία. Συμπερασματικά διαφαίνεται ότι είναι ένας ακόμα τρόπος να καταδειχθεί στη διεθνή σκηνή αλλά και προς την Τουρκία ότι υπάρχει πλέον στρατιωτικά μειωμένο ενδιαφέρον και άρα έστω τύποις αποστρατικοποίηση των νησιών.
Κλείνοντας εύχομαι να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις αυτές και οι ιθύνοντες, διότι υπάρχουνε και σοβαρά και πατριωτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, να καταλάβουνε το προφανές αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η εθνική μας κυριαρχία και να αλλάξουν στάση. Βεβαίως όχι τόσο πιθανό για τα υπόψη νησιά από μία κυβέρνηση η οποία αποδεδειγμένα εφαρμόζει την πολιτική του δεδομένου συμμάχου με όλα τα αρνητικά που γνωρίζουμε».
