Οι πληροφορίες επιμένουν – και ο πρωθυπουργός κάνει τα πάντα για να τις επιβεβαιώνει, ακόμη και ταξιδεύοντας στην Ουκρανία, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική του ακεραιότητα: ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει εγκαταλείψει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίε
ς του, παρά το καταδικαστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτους δικαίου. Εξομολογείται σε συνομιλητές του ότι η νυν πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η υποψηφιότητα της οποίας θα επικυρωθεί στο εν εξελίξει συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Βουκουρέστι, δεν θα φτάσει μέχρι το τέλος. Γι’ αυτό και εκείνος με άνεση υπέγραψε μαζί με άλλους συναδέλφους του την πρόταση προς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα για την ανανέωση της θητείας της.
Ολοι άλλωστε θυμούνται ότι το 2019 προαλειφόταν για πρόεδρος της επιτροπής ο κύριος Βέμπερ, τον οποίο και πάλι υποστήριζε ο κύριος Μητσοτάκης, αλλά η Μέρκελ είχε αντίθετη άποψη και ανέθεσε στον πρόεδρο Μακρόν να ανακοινώσει την υποστήριξή του προς το πρόσωπο της πρώην υπουργού Αμύνης της. Βασική εκτίμηση του πρωθυπουργού είναι ότι υπάρχουν προϋποθέσεις, και γι’ αυτό κάνει από τώρα ανοίγματα στη «λογική Δεξιά» της πρωθυπουργού της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, την οποία επικρίνει η Ρωσία, για να διεκδικήσει εκείνος το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν, με βασικό ανταγωνιστή του τον πρωθυπουργό της Κροατίας Πλένκοβιτς.
Θεωρεί δε βασικά κριτήρια για την προαγωγή του -κατά άλλους, την απόδρασή του στις Βρυξέλλες- το να κερδίσει η Νέα Δημοκρατία ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά -αν όχι το μεγαλύτερο- από τα κεντροδεξιά κόμματα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις ευρωεκλογές, το γεγονός ότι επέβαλε σε ορθόδοξη χώρα τον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών και, βεβαίως, ότι επί πέντε ολόκληρα χρόνια είναι πιστός και προβλέψιμος σύμμαχος της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών.
Με τελευταία δείγματα γραφής του τη χθεσινή επεισοδιακή επίσκεψη στην ελληνική Οδησσό και τη δεύτερη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ζελένσκι, ο οποίος διανύει τη δυσκολότερη περίοδο της προεδρίας του, βλέποντας την ήττα καθαρά στον ορίζοντα. Τέλος, θεωρεί βασικό κριτήριο για την προαγωγή του και την προσέγγισή του με την Τουρκία, η οποία θα επιδιωχθεί να λάβει σάρκα και οστά στο αμέσως προσεχές μέλλον. Ηδη δεν αντέδρασε στην πώληση των αμερικανικών F-16 στην Τουρκία, αν και δεν επιβλήθηκαν στη γείτονα ουσιαστικοί όροι να μην πετούν αυτά πάνω από ελληνικά νησιά και να μην παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας, ενώ στο Κογκρέσο είχε πει τα αντίθετα – είχε συγκρίνει την Τουρκία με τη Ρωσία.
Οι 180 ψήφοι
Ηδη, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων τόνισε ότι στη Διακήρυξη των Αθηνών περιελήφθησαν «οι υποκείμενες» (και όχι «οι αντικείμενες», όπως θα ήταν το σωστό) πολιτικές θέσεις μεταξύ των δύο χωρών, σε σημείο που κορυφαίοι διπλωμάτες να απορούν με το παράγωγο της λέξης «υποκειμενικός». Υποκειμενικές οι ελληνικές θέσεις που βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο, κατά τον ΥΠΕΞ; Επίσης, η Ντόρα Μπακογιάννη, με την παρέμβασή της στο συνέδριο της «Καθημερινής», ζήτησε συναίνεση από τα τρία μεγάλα πολιτικά κόμματα για τα Ελληνοτουρκικά, προφανώς για να επιτευχθεί η απαραίτητη πλειοψηφία των 180 ψήφων όταν έρθει η ώρα του συνυποσχετικού. Για να λάβει την απάντηση από τον Αντώνη Σαμαρά ότι πρόκειται για πρόταση συνθηκολόγησης. Αν και κάτι μας λέει ότι παράγοντες μέσα και έξω απ’ την Ελλάδα ήδη εργάζονται πολύ εντατικά γι’ αυτό (η επανέκδοση της «Ελευθεροτυπίας» είναι ένα δείγμα), όπως εργάζονται και για την επανεκκίνηση του Κυπριακού, την οποία, όπως διεφάνη στη χθεσινή συνέντευξή του στο ΡΙΚ, θα επιδιώξει με κάθε τίμημα ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης. Ο οποίος σε δραματικούς τόνους τόνισε ότι οι διαθέσιμες επιλογές περιορίζονται κατά πολύ και έκανε αναφορά στην έννοια της κυριαρχικής ισότητας, που είχε δεχτεί παλαιότερα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.
Η ψήφος στον Τσίπρα
Στο ίδιο φόντο, δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός ότι στο Συμβούλιο της Ευρώπης η κυρία Μπακογιάννη ψήφισε (!) μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου τον Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια. Κάτι για το οποίο τουλάχιστον είχε ενημερωθεί -αν δεν είχε συμφωνήσει- ο πρωθυπουργός. Η μεγάλη παράταξη της συμμαχίας συγχωνεύεται και ενοποιείται σταδιακά στην πράξη. Οι παλαιοί μισητοί αντίπαλοι γίνονται συνοδοιπόροι, πάνω στο ίδιο καράβι.
Υπό το φως αυτών των στοιχείων και με δεδομένη την πρόθεση του πρωθυπουργού να μετακινηθεί σε ευρωπαϊκό αξίωμα -εάν, επαναλαμβάνουμε, οι συσχετισμοί και οι προϋποθέσεις το επιτρέψουν-, τότε γίνεται αυτομάτως αντιληπτό τι είδους ευρωεκλογές θα ζήσουμε. Δεν θα είναι χαλαρές – θα είναι σκληρές. Θα είναι εκλογές που θα έχουν ως στόχο να κατακτήσει η Νέα Δημοκρατία το υψηλότερο δυνατό ποσοστό σε συνθήκες λαϊκής αγανάκτησης (και γι’ αυτό η «αλλοίωση» της επιστολική ψήφου είναι κρίσιμη), θα είναι εκλογές όπου θα επιδιωχθεί να καταστεί δεύτερος, αλλά όχι επικίνδυνος με βραχεία κεφαλή, ο Στέφανος Κασσελάκης, θα επιδιωχθεί η διάλυση του ΠΑΣΟΚ με εσωκομματική κρίση και θα επιχειρηθεί να κατατμηθεί το αυξανόμενο ποσοστό της ασύντακτης νέας Δεξιάς, γιατί είναι η μόνη πραγματική απειλή για τον κύριο Μητσοτάκη.
Οι επερχόμενες εξελίξεις για τους «Σπαρτιάτες», που μπορεί να χάσουν τις έδρες τους με απόφαση του Εκλογοδικείου και να συρθούν στα δικαστήρια μετά τις καταγγελίες Στίγκα για την Greek Mafia, δείχνουν τις προθέσεις και για τους υπoλοίπους στα δεξιά. Στις τάξεις των οποίων θα επιδιωχθεί να ξεσπάσει εσωκομματική κρίση παραμονές των εκλογών. Συνέβη με τον Βελόπουλο στις προηγούμενες εκλογές, να είναι προετοιμασμένα και τα άλλα κόμματα, όπως η ΝΙΚΗ, γιατί μπορεί να έχουν στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες τους «sleepers» του συστήματος.
Ο… ξενοδόχος
Βεβαίως, για όλα αυτά υπάρχει και ο ξενοδόχος: ο ελληνικός λαός. Ο οποίος έχει αποκτήσει ένα σπάνιο αισθητήριο. Υπάρχει και κάτι άλλο: τα χρόνια πέρασαν, όπως φάνηκε από τα Τέμπη και από τις αποκαλύψεις για την επιστολική ψήφο, κανένα πολιτικό έγκλημα πλέον δεν είναι τέλειο. Πάντοτε αφήνει ίχνη, τα οποία ανακαλύπτει ο ελληνικός λαός! Μια μάνα από τη Θεσσαλονίκη και 100 ομογενείς από το εξωτερικό ξεσκέπασαν την κυβέρνηση. Αλλά η κατάσταση αυτή τη στιγμή γενικώς έτσι έχει.
Ο κύριος Μητσοτάκης σκέφτεται να πουλήσει τώρα που η αξία της μετοχής του είναι ακόμη στα υψηλά της και να αναχωρήσει – «αποδράσει» ακριβέστερα. Θεωρεί μάλιστα ότι μπορεί να ξεπεράσει με σχετική ευκολία το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όταν έρθει η ώρα της ακρόασής του, εκτός κι αν προτιμηθεί για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Κορυφής. Το αν θα του βγει δεν εξαρτάται από τον ίδιο. Εκείνος, όμως, κάνει όλα όσα πρέπει για να βρεθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Για τον εαυτό του κυρίως και δευτερευόντως για τη χώρα.
Αφού ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε χθες στην Οδησσό το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Φιλικής Εταιρείας και στάθηκε μπροστά στο άγαλμα του δημάρχου της Αθήνας Μαρασλή και στα ομοιώματα των Ξάνθου, Σκουφά, Τσακάλωφ, ίσως να κατανόησε λίγο περισσότερο μέσα από την Ιστορία μας τι σημαίνει ο αγώνας που δίνεις για την πατρίδα σου να έχει ως αντικείμενο ανταλλάγματα για αυτήν και όχι για τον εαυτό σου.
