Ο Γκαιμπελισμός κυριαρχεί στη δυτική «Σχολή» προπαγάνδας. Αξια τέκνα του Γκαίμπελς προσπαθούν να πείσουν ότι η Ρωσία έχει επεκτατικές βλέψεις στην Ευρώπη. Πως είναι δυνατόν στην Ελλάδα να πιστέψει κανείς ότι υπάρχει ρωσικός επεκτατισμός και ότι η Ελλάδα πρέπει να προφυλαχθεί από τη Ρωσία, να τρέξει κάτω από την σκέπη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ!
Είναι ένα από τα θέματα που θίγουν ο Δημήτρης Λιάτσος και ο καλεσμένος του στον «Ιδεοχώρο», δημοσιογράφος, Γιώργος Χαρβαλιάς, συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ, αίμα, λήθη, υποτέλεια». Ενα βιβλίο για την άγνωστη ελληνογερμανική ιστορία, εξόχως αποκαλυπτικό, όπως έγραψε στην εισαγωγή του, ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής.
Υπάρχουν δυστυχώς αρκετές φωνές εσχάτως που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις γερμανικές ακρότητες, κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα, λέγοντας ότι προκαλούντο από τις ενέργειες των Ελλήνων ανταρτών. Είναι προσπάθεια συμψηφισμού των γερμανικών εγκλημάτων, προκειμένου να υπονομευθεί η ελληνική Εθνική Αντίσταση.
Δεν ήταν μόνο ο Γερμανός αιμοσταγής κατακτητής, αλλά και ο Ελληνας πρόθυμος δοσίλογος που υπάρχει έως σήμερα. Σκοπός της 4ης έκδοσης του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά «Γιαβόλ» είναι να προσφέρει εργαλεία αναχαίτισης αυτής της «Σχολής» του ιστορικού αναθεωρητισμού που θέλει να κάνει τις νεότερες γενιές να αμβλύνουν τις εντυπώσεις τους για τα αίσχη που έγιναν στο παρελθόν.
Πλέον, έχουν εφεύρει την απειλή του Ρώσου που θα τον δούμε έξω από την πόρτα μας να κραδαίνει το όπλο του. Αυτό που είναι κωμικό, δυστυχώς γίνεται κρατούσα άποψη στην Ευρώπη. Βομβαρδιζόμαστε και εδώ στην Ελλάδα με τη θεωρία της υποτιθέμενης ρωσικής απειλής. Λες και οι Ρώσοι έχουν την πρόθεση να καταλάβουν δυτικές χώρες. Αυτά είναι κατασκευάσματα που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Παραμύθια, όπως και ότι η Ρωσία θα κτυπήσει με πυρηνικά όπλα, που καλλιεργούνται με πολύ μεθοδικό τρόπο, και με την ισχυρή χορηγία κάποιων ισχυρών κέντρων, που χρηματοδοτούν αυτή την προπαγάνδα.
Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να γίνει μέρος του προβλήματος προς όφελος μιας συμμαχίας, του ΝΑΤΟ, που δεν πρόκειται να μας υποστηρίξει στο μέλλον, όπως δεν το έκανε στο παρελθόν, το 1974, στα Ιμια, κ.ο.κ. Γιατί λοιπόν αυτή η πλειοδοσία ευπείθειας προς το ΝΑΤΟ; Το ΝΑΤΟ, με την αισχρή του στάση το 1974, απέναντι στον τουρκικό Αττίλα, στην Κύπρο, ανάγκασε έναν κάθε άλλο παρά αριστερό ηγέτη, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, να αποσύρει την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Από που κι ως που, λοιπόν, τώρα σπεύδουμε να υπερασπιστούμε τις αξίες μιας Συμμαχίας που μας πρόδωσε;
Αυτό που πρέπει να ανησυχεί, είναι ότι μια «παρέα» είτε ασταθών προσωπικοτήτων, είτε κύκλων που έχουν συμφέρον από τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, πιθανώς θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τους αμέσως επόμενους μήνες, πριν τις αμερικανικές εκλογές, τετελεσμένα. Εφόσον εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τραμπ, που όπως όλα δείχνουν θα γίνει, ειδικά με αυτόν τον αντίπαλο που έχει, υπάρχει ο φόβος μήπως έχουμε καταλυτικές εξελίξεις κλιμάκωσης για να δεθούν τα χέρια του Τραμπ την επόμενη ημέρα της εκλογής του.
Καθαρές κουβέντες. Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω!