Η Μαργαρίτα, ο Μένιος, ο Σημίτης και τα… μυστικά της Άννας

Κακά τα ψέματα, ως «νέα πολιτικός» πλασάρεται από φιλικά της δημοσιεύματα η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά το παλεύει εδώ και… σαράντα χρόνια η γυναίκα να γίνει αρχηγός. Έστω υποψήφια αρχηγός. Τώρα που της δόθηκε επιτέλους η ευκαιρία, να τη χάσει λοιπόν;

• του Ανδρέα Καψαμπέλη, εφημερίδα «δημοκρατία»

Ναι, τη θυμούνται οι μαθουσάλες (και της πολιτικής) ότι ήταν μόλις 26 ετών όταν, λόγω Μαργαρίτας Παπανδρέου (με τις θρυλικές ΕΓΕς της), διορίστηκε το 1985 από τον Μένιο Κουτσόγιωργα νομάρχης Καστοριάς.

Και φαινόταν από τότε ότι ήταν αποφασισμένη να ανέβει ψηλά. Και διατεθειμένη για πολλά προκειμένου να το πετύχει. Γι’ αυτό και όταν ήρθε η ώρα, αλλάζοντας στρατόπεδο, μεταπήδησε εγκαίρως στο άρμα Σημίτη, του οποίου έγινε η πολιτική «ιέρεια».

Το «μεγάλο και κυβερνών ΠΑΣΟΚ» που ονειρεύεται σήμερα, βέβαια, είναι πάνω κάτω το ίδιο που είχε αποκηρύξει και είχε καταγγείλει πριν από μια εντεκαετία, αποχωρώντας με υψωμένο το δάχτυλο και δηλώνοντας ότι «δεν με εκφράζει πια».

Οι φαρμακόγλωσσες λένε πάντως ότι δεν θα είχε φύγει εάν δεν είχε νικηθεί στην Α’ Αθηνών (για τη μοναδική έδρα) από τον Κ. Σκανδαλίδη τον Μάιο του 2012. Την είχε περάσει για μόλις 500 σταυρούς και δεν «προλάβαινε» ούτε καν την επανακαταμέτρηση, αφού ακολούθησαν στο καπάκι οι εκλογές με λίστα.

Το πιο χοντρό καψώνι που της έκαναν μάλιστα (και δεν ξεπέρασε ποτέ) ήταν ότι είχαν βάλει στο ψηφοδέλτιο τη (συνεπώνυμή της) Κατερίνα Διαμαντοπούλου, η οποία της «έκοψε» πάνω από 3.000 ψήφους!

Ως «νέα πολιτικός» (και τότε) είχε προπονηθεί για τη διεκδίκηση της ηγεσίας ύστερα και από την ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2007. «Αποτυπώνεται η επιθυμία του κόσμου για μια τρίτη υποψηφιότητα» έλεγε για τον εαυτό της, αλλά έκανε πίσω κλείνοντας (με την επίνευση του μέντορα Σημίτη) το μάτι στον Βενιζέλο. Όταν, όμως, το κλίμα γύρισε θεαματικά τις επόμενες εβδομάδες τον πούλησε στην ψύχρα, δηλώνοντας -παραμονές της κρίσιμης 11ης Νοεμβρίου- ότι «στην παρούσα φάση» προτιμά «την παράταση της θητείας του Γ. Παπανδρέου».

Αποχωρώντας και επίσημα το 2013 από το κόμμα στο οποίο θέλει τώρα να αρχηγεύσει, δήλωνε, μαζί με τα εγκώμια στον Σαμαρά (προ Κυριάκου), ότι «δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον το ΠΑΣΟΚ» και ότι χρειάζεται «νέος πολιτικός σχηματισμός στον χώρο της Κεντροαριστεράς».

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι κάτι πήγε να κάνει τότε με «υπαρχηγούς» την Εύη Χριστοφιλοπούλου και τον (κουμπάρο της και νυν υφυπουργό της Ν.Δ.) Βασ. Οικονόμου, αλλά έσπασε τα μούτρα της. Η ιστορία με την «Ώρα Αποφάσεων» ακολούθησε πολύ αργότερα.

Το εγχείρημα αυτό έγινε το 2017, αλλά γρήγορα αποδείχτηκε επίσης ευκαιριακό. Ο Ραγκούσης την έκανε με την πρώτη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ προτού καταλήξει στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Φλωρίδης είχε ήδη πιο γερές (και αθόρυβες) άκρες με τον Μητσοτάκη και η Άννα έμεινε πάλι στα κρύα του λουτρού.