Από εχθές το βράδυ, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και επισήμως Ακυβέρνητες. Κυβερνώνται μάλλον επίσημα από το λεγόμενο βαθύ κράτος των οικονομικών συμφερόντων, χωρίς πλέον να υπάρχει μαριονέτα για να επωμιστεί τις οποίες ευθύνες.
Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στα θλιβερά γεγονότα που προηγήθηκαν της τουρκικής εισβολής του 1974. Το στημένο σκάνδαλο Watergate το οποίο ανέτρεψε τον δημοφιλέστερο προέδρου της αμερικανικής ιστορίας, Νίξον, ο οποίος είχε αποτρέψει οποιαδήποτε τουρκική επιθετική ενέργεια κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Είχε προηγηθεί η αποδόμηση του επίσης δημοφιλέστερου αντιπροέδρου στην αμερικανική ιστορία, του Σπύρου Άγκνιου.
Σε αυτό το καθεστώς ακυβερνησίας, ξεκίνησε η σύγχρονη γενοκτονία του κυπριακού ελληνισμού η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Και συμπτωματικά, ο Ερντογάν κατέβηκε στην κατεχόμενη Μεγαλόνησο με τη μεγαλύτερη στρατιωτική αρμάδα από το 1974. Σχεδόν ταυτόχρονα με την παραίτηση Μπάιντεν ο οποίος παραμένει μεν πρόεδρος, είναι όμως ο καταλληλότερος χρήσιμος ηλίθιος για να χρεωθεί οποιαδήποτε παγκόσμια τραγωδία σε ολόκληρη την υφήλιο.
Την ώρα που η εκλογή του Τραμπ θεωρείται δεδομένη, το σύστημα Μητσοτάκη αρχίζει και αποθεώνει επικοινωνιακά την Καμάλα Χάρις, η οποία ακόμα δεν έχει χρήστη επίσημα υποψήφιος! Ενώ ο Ερντογάν συνεχίζει να κρατά στο χέρι τον Τραμπ, λόγω της απίστευτης ανοησίας που εκστόμισε ο γαμπρός του κατά την συνομιλία του με τον Μπιν Σαλμάν, όταν και έδωσε το πράσινο φως για την «απενεργοποίηση» του τουρκοκίνητου Ισλαμοφασίστα αλλά και πράκτορα της CIA, Κασόγκι.
Αυτή ακριβώς την συνομιλία κατάφερε να βάλει στο χέρι ο Ερντογάν, παρακολουθώντας το τηλέφωνο του Σαουδάραβα διαδόχου. Είναι το μοναδικό αδίκημα που θα μπορούσε πραγματικά να οδηγήσει τον Τραμπ στη φυλακή.
Έχοντας αυτό το ισχυρό όπλο στο χέρι, κατάφερε τότε να πάρει το πράσινο φως για να εισβάλει στην Συρία. Παρόλα αυτά, ο Τραμπ είναι ο μόνος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία, που ανέτρεψε τις ισορροπίες στο Αιγαίο υπέρ της Ελλάδας, εξοβελίζοντας την Τουρκία από το πρόγραμμα των F 35 και δίνοντας το πράσινο φως για την αναβάθμιση των ελληνικών F 16 σε Viper. Έπειτα από την αριστοτεχνική διαχείριση του τότε υπουργού εθνικής άμυνας, Πάνου Καμμένου.
Αυτά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα και η Κύπρος διατρέχουν τεράστιο εθνικό κίνδυνο τουλάχιστον για τους επόμενους έξι μήνες. Επίσης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία μέχρι σήμερα φαίνεται ότι λειτουργεί ως εντολοδόχος του Ερντογάν και όχι ως κυρίαρχη ελληνική κυβέρνηση.
Παρά τα συνεχή εγκλήματα εις βάρος της εθνικής άμυνας που έχουν συντελεστεί τα τελευταία δύο χρόνια με πρόσχημα την βοήθεια στην Ουκρανία, η Ελλάδα διαθέτει την αποτρεπτική ικανότητα να αναχαιτίσει οποιαδήποτε τουρκική επίθεση. Αρκεί φυσικά να το συνειδητοποιήσει και να τεθεί σε ύψιστη ετοιμότητα από σήμερα έως να εξομαλυνθεί η κατάσταση στις ΗΠΑ. Ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Δένδιας, ας αφήσει τις δηλώσεις και ας πιάσει το σπαθί.
Και εννοείται ότι ο Μητσοτάκης θα πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ως αχυράνθρωπος των ίδιων συμφερόντων που ελέγχουν τον Μπάιντεν, όσο εκβιαζόμενος και αν είναι και να ασκήσει κυρίαρχη εθνική πολιτική σε όλα τα μέτωπα. Θα πρέπει άμεσα να προσεγγίσει τον Τραμπ, να επανιδρύσει τους διαύλους που είχαν οδηγήσει στην μεγαλύτερη επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας τις τελευταίες δεκαετίες, τον αγωγό East Med, τον οποίο ο Μητσοτάκης με τον Μπάιντεν ακύρωσαν! Εξυπηρετώντας έτσι το σχέδιο της Τουρκίας…
Εάν δεν το πράξει, δεν θέτει μόνο την εθνική μας ακεραιότητα σε κίνδυνο, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Ας ελπίσουμε να μην ακουστεί ποτέ ξανά η περιβόητη ρήση του προδότη, δικτάτορα Ιωαννίδη, «εξαπατήθηκα από τους συμμάχους»…
Η Ελλάδα πάσχει από έλλειψη αρχηγού, ενός προσώπου που να έχει όλα αυτά που απαιτούνται προκειμμένου να σταθεί αντάξια και με την ανάλογη δυναμική, σε έναν ηγέτη σαν τον Ερντογάν, σε μιά Ευρώπη που καταρρέει και γιατί όχι στους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων.
Τελευταίος τέτοιος ηγέτης μετά την μεταπολίτευση υπήρξε ο Ανδρέας.
Μετά από αυτόν έχουμε διαγωνισμό και συναγωνισμό αχρήστων, τυχάρπαστων, κλπ μέχρι που καταλήξαμε να συναγωνίζονται τα γνωστά σόγια (Καραμανλήδες, Παπανδρέηδες, Μητσοτάκηδες) ποιόν θα βάλουν μπροστά για να πάρουν την “καρέκλα” και στα παπάρια τους αν αυτός είναι ή οχι ικανός να μοιράσει “δυο γαιδουριών άχυρο”.
Τα χάλια μας είναι παραπάνω από οφθαλμοφανή, και δεν βλέπουμε και φως στο τούνελ.
Καταλήξαμε να περιμένουμε έναν “μεσία” σαν τους Εβραίους αλλά μέχρι να βρεθεί, θα έχουμε μείνει το μικρότερο και ανευ σημασίας κρατίδιο των Βαλκανίων.
Να δείτε που στο τέλος θα ανακαλύψουμε ότι είμαστε στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Αυτά συμβαίνουν όταν δεν έχουμε εθνική στρατηγική με συνέπεια να είμαστε μέρος της στρατηγικής άλλων όπως των Αμερικανών, των Τούρκων, των Ευρωπαίων κλπ.