Υπάρχει αναμφισβήτητα μία πέμπτη φάλαγγα εντός Ελλάδος. Μία θλιβερή μειοψηφία που λειτουργεί ως κινούμενη άμμος, έχοντας όμως δυσανάλογα όπλα έναντι της συντριπτικής πλειοψηφίας που προσπαθεί να υπερασπιστεί έννοιες όπως έθνος, πατρίδα, κοινωνία, αλλά και όσων επιμένουν να λειτουργούν απολύτως θεσμικά. Όσων για παράδειγμα απλώς υπερασπίζονται το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, χωρίς να τρέφουν και κάποια ιδιαίτερη υπερηφάνεια επειδή είναι Έλληνες.
Αυτή η πέμπτη φάλαγγα δεν έχει ιδιαίτερη μορφή, δεν συνίσταται σε ενιαίο μέτωπο αλλά απλώνεται σαν ιός ορίζοντα μεν, στους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας δε. Από την πολιτική έως την δημοσιογραφία. Στηρίζεται με άφθονο χρήμα, διότι είναι λογικό πως η αλήθεια, η ανιδιοτέλεια ή έστω απλά η έντιμη εργασία πληρώνεται λιγότερο από το ψεύδος, την προδοσία και την ατιμία. Ειδικά όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, η «κακή πλευρά της ιστορίας», συντηρείται ακριβώς διότι διαθέτει άφθονο χρήμα το οποίο μπορεί και διοχετεύει με διάφορες μεθόδους, σ’ ολόκληρη την Δύση. Από λόμπις έως ΜΜΕ αλλά και πρόσωπα που εμφανίζονται ως διάττοντες αστέρες στην πολιτική, αποκτώντας ξαφνικά δυσανάλογη με το εκτόπισμα τους, εξουσία, χωρίς αυτό να μπορεί να εξηγηθεί λογικά.
Υπάρχουν βέβαια και τα πρόσωπα που απλώς δεν ξέρουν τι τους γίνεται, απλά οι απόψεις τους είναι εξαιρετικά βολικές για το σύστημα που με τη σειρά του τους προβάλλει αφειδώς.
Δείτε για παράδειγμα το ρεσιτάλ εθνικής μειοδοσίας του δημοσιογράφου Ανδρέα Παπαδόπουλου και του υπουργού της υπόκλισης και του εθνικού ακρωτηριασμού, Γιώργου Γεραπετρίτη.
Ο Παπαδόπουλος ως μόνιμος μαϊντανός της εξουσίας, δεν χρειάζεται να διαβάσει, να ψάξει και να ασχοληθεί με το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να αποκτήσει ένα δημόσιο βήμα. Το συγκεκριμένο βήμα του δίνεται αφειδώς, διότι είναι εκ των προτέρων γνωστό ότι θα ψελλίσει ότι ακριβώς βολεύει τον επικίνδυνο υπουργό.
Για παράδειγμα, εάν σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα, έβγαινε δημοσιογράφος ή πολιτικός δημόσια να υποστηρίξει «προσφυγή στην Χάγη», χωρίς προγενέστερη άσκηση όλου του εύρους των κυριαρχικών δικαιωμάτων, θα αντιμετώπιζε βαρύτατες κατηγορίες.
Αυτό διότι όποιος γνωρίζει τα βασικά, ξέρει ότι η Χάγη κρίνει επί ανακηρυγμένης εθνικής κυριαρχίας και όχι επί θεωρητικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όποιος δηλαδή προτείνει την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, χωρίς προγενέστερη επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια, δεν είναι απαραίτητα κουτός, ενδέχεται να είναι και συνειδητός μειοδότης.
Όποιος το πράξει όμως, θα έχει την κατάληξη του δικτάτορα Ιωαννίδη, ο οποίος και αυτός ορκιζόταν μέχρι την τελευταία στιγμή πως ήταν ηλίθιος και όχι προδότης.
Δείτε λοιπόν τι ακούγεται στην ελληνική τηλεόραση χωρίς αντίλογο και θα βγάλετε πολύτιμα συμπεράσματα. Ένας άσχετος προτείνει εθνικό ακρωτηριασμό, ένας δαιμόνιος επικροτεί…
Χθες στο ΣΚΑΪ, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος (πρώην γαμπρός της Ντόρας Μπακογιάννη) πρότεινε Πρέσπες Αιγαίου στον Γεραπετρίτη. pic.twitter.com/MmV42vVzgp
— Ελληνικός (@ellinikosGr) August 2, 2024
Ποια 12 μίλια.Εδω δεν μπορούν οι ψαράδες να βγούνε έξω από τα νησιά τους.Το λιμενικό είναι ανύπαρκτο.Οι Τούρκοι κάνουν ότι θέλουν στο Αιγαίο και ο Κούλης ασχολείται μόνο με την καριέρα του στην Ε.Ε όταν θα ολοκληρωθεί η βρώμικη αποστολή του στην Ελλάδα.Ας είμαστε ρεαλιστές.Το παιχνίδι είναι στημένο και δεν αλλάζει το αποτέλεσμα του όταν δεν υπάρχει λαός συμπαγής και σωστά ενημερωμένος.
Γαμώ τα σπιτάκια σας