«Πόλεμος» υψηλής τάσης στο Αιγαίο!

Μόλις λίγες εβδομάδες απομένουν πριν από τη νέα συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, με την ελληνική κυβέρνηση να στέλνει με όλους τους τρόπους μηνύματα προς την Αγκυρα, ότι είναι πολύ ευχαριστημένη από την επίπλαστη ηρεμία στο Αιγαίο και να δηλώνει την πρόθεσή της να εξακολουθήσει να κάνει τα στραβά μάτια, όταν η Τουρκία συνεχώς καταπατά ελληνική κυριαρχία με συνεχείς ασκήσεις με UAV στις ελληνικές βραχονησίδες και απαιτεί πλήρη ελληνική απραξία στην περιοχή ανατολικά των Ρόδου – Καστελόριζου – Καρπάθου- Κάσου – Κρήτης.

• Από την Κύρα Αδάμ

Στον αντίποδα, ο Ερντογάν επαναφέρει συνεχώς την προστασία των τουρκικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσα στη «Γαλάζια Πατρίδα», που εκτείνεται από την Τ/Λ ΑΟΖ και διεκδικεί ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, εξαφανίζοντας την ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά και την ΑΟΖ της Κύπρου, αποκλείοντας την πιθανότητα οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, αφού η περιοχή θα ανήκει στη «Γαλάζια Πατρίδα».

Αυτή τη στιγμή η παγωμένη ελληνοτουρκική διένεξη έχει μεταφερθεί από το Αιγαίο στην περιοχή νότια νοτιοανατολικά της Ρόδου, στο Καστελόριζο, στην Κάρπαθο, στην Κάσο και στις ανατολικές ακτές της Κρήτης. Πρόκειται για την περιοχή όπου βρίσκεται η Τ/Λ ΑΟΖ, αλλά και η μερική ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ. Η κρισιμότητα της περιοχής αυτής αυξάνεται κατακόρυφα στην περίπτωση που ενεργοποιηθούν εμπράκτως τα σχέδια για την ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας – Κύπρου και κατ’ επέκταση Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου – Ισραήλ προς την Ευρώπη.

Η Τ/Λ ΑΟΖ στην περιοχή των ανατολικών ακτών Ρόδου – Καστελόριζου Καρπάθου – Κάσου και των ανατολικών ακτών Κρήτης μέχρι τις ακτές της Λιβύης είναι παράνομη και αυθαίρετη. Παρά ταύτα έχει εγκριθεί επισήμως από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ, έχει αναρτηθεί στους επίσημους πίνακες του οργανισμού (Πίνακας 105) και επομένως είναι νόμιμη και σε διεθνή ισχύ. Και όλα αυτά συνέβησαν διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν βρήκε ποτέ τη δύναμη και το κουράγιο να καταγγείλει επισήμως στον ΟΗΕ, με πλήρη αιτιολογία και στοιχεία, την παράνομη Τ/Λ ΑΟΖ.

Οι ελληνικές επιστολές στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ με παρακλητικό ύφος να παρέμβει ο ίδιος, ώστε να σταματήσει την κατάσταση, φυσικά δεν έχουν τον χαρακτήρα επίσημης καταγγελίας, ούτε τις έλαβε σοβαρά υπόψη του ο γενικός γραμματέας, αν ληφθεί υπόψη ότι η Τ/Λ ΑΟΖ είναι διεθνώς νόμιμη και εν ισχύ. Η νομιμοποίηση της παράνομης Τ/Λ ΑΟΖ οφείλεται στην απουσία οποιασδήποτε επίσημης διεθνούς καταγγελίας της και γι’ αυτήν βαρύνεται κατά κύριο λόγο η ελληνική κυβέρνηση, που είχε κάθε νόμιμο δικαίωμα να προχωρήσει σε καταγγελία της Τ/Λ ΑΟΖ στον ΟΗΕ.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο σίγουρο και ασφαλές γι’ αυτήν εσωτερικό της χώρας, με την πλήρη σύμπλευση και αφωνία της αντιπολίτευσης, εξακολουθεί να τροφοδοτεί τους Ελληνες πολίτες με κουτόχορτο, ότι η Τ/Λ ΑΟΖ είναι παράνομη και γι’ αυτό ανύπαρκτη κ.λπ. Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση ουδέποτε έχει τολμήσει να διαπλεύσει τα νερά της παράνομης Τ/Λ ΑΟΖ μεταξύ του 26ου και 28ου μεσημβρινού, αν και το Δίκαιο της Θάλασσας ουδόλως απαγορεύει ή βάζει όρους στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα στα διεθνή ύδατα που περιλαμβάνονται σε οποιαδήποτε ΑΟΖ.

Το σοβαρότερο είναι ότι η κυβέρνηση έχει ξεχάσει ότι και ανατολικά της Τ/Λ ΑΟΖ, ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού, η Ελλάδα έχει δυνάμει κυριαρχικά δικαιώματα στην περίπτωση οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η κίνηση αυτή ισοδυναμεί με δυνάμει νέο casus belli της Τουρκίας, αφού θεωρεί ότι ολόκληρη η περιοχή, μετά τον στραγγαλισμό της ΑΟΖ του Καστελόριζου από την Τ/Λ ΑΟΖ, μέχρι τα χωρικά ύδατα των δυτικών ακτών της «ελληνοκυπριακής διοίκησης», ανήκει κατά την Τουρκία, στη «Γαλάζια Πατρίδα».

Από την άλλη πλευρά, η Μερική Συμφωνία ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, μεταξύ 26ου και 28 μεσημβρινού, που περιλαμβάνει τις ανατολικές ακτές της Κρήτης, την Κάσο και την Κάρπαθο και τις ακτές της Ρόδου, αλλά όχι το Καστελόριζο, έχει και αυτή νομιμοποιηθεί στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, έχει αναρτηθεί στον επίσημο Πίνακα (106) του οργανισμού, είναι νόμιμη και έχει διεθνή ισχύ. Ομως η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ εκτείνεται μέχρι τον 28ο μεσημβρινό και όχι ανατολικότερα, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στον Ερντογάν να σχεδιάζει τη «Γαλάζια Πατρίδα», τον στραγγαλισμό της ΑΟΖ στο Καστελόριζο και την σφαγίαση της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας στις δυτικές ακτές της, που δεν έχει οριοθετηθεί, «περιμένοντας» ακόμα την Ελλάδα.

Οπως φαίνεται στον χάρτη, ένα τμήμα της νόμιμης ελληνικής ΑΟΖ μέσα στην ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ αλληλεπικαλύπτεται από την τουρκική ΑΟΖ που βρίσκεται μέσα στην Τ/Λ ΑΟΖ. Πρόκειται για μια επικίνδυνη περιοχή του διαβόλου, στην οποία ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία πρόκειται να κάνουν πίσω στα κυριαρχικά δικαιώματα (έρευνες, εξορύξεις, πόντιση καλωδίων, αγωγών, αλιεία, θαλάσσια πάρκα SAR), ενώ ουδείς μπορεί να εμποδίσει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στα διεθνή ύδατα της ΑΟΖ κάθε χώρας, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας.

Η περιοχή αυτή μεταξύ του 26ου και του 28ου μεσημβρινού, που «φιλοξενεί» και τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και τμήμα της τουρκικής ΑΟΖ, αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος Ελλάδας – Τουρκίας – Κύπρου, καθώς εντείνονται οι προσπάθειες για την υλοποίηση του σχεδίου Great Sea Interconnector, δηλαδή της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας και Κύπρου σε πρώτη φάση, με τη μελλοντική συμμετοχή και της Ε.Ε., όταν το έργο προχωρήσει. Επισπεύδουσα εμφανίζεται η ελληνική κυβέρνηση, που έχει αναθέσει στον ΑΔΜΗΕ την υλοποίηση του έργου, με την Κυπριακή ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) να εμφανίζεται πλέον διστακτική ή και προσεκτική όταν αναφέρεται στην υλοποίηση του έργου πόντισης καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι μέρος των επιστημονικών ερευνών και στη συνέχεια η πόντιση των καλωδίων θα περάσουν αναγκαστικά μέσα από την ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή (χωρίς κανένα πρόβλημα, βεβαίως), αλλά θα περάσουν και από την ίδια περιοχή της τουρκικής ΑΟΖ, καθώς η ελληνική και η τουρκική ΑΟΖ στην περιοχή αλληλεπικαλύπτονται.

Η Τουρκία θα επικαλεστεί και θα αγκιστρωθεί στο Δίκαιο της Θάλασσας, σύμφωνα με το οποίο επιστημονικές έρευνες, εξορύξεις, πόντιση καλωδίων κλπ. άλλου κράτους (στην παρούσα περίπτωση Ελλάδας και Κύπρου) μπορούν να περάσουν από την ΑΟΖ άλλου παράκτιου κράτους (στην παρούσα περίπτωση ΑΟΖ της Τουρκίας) μόνο με τη σύμφωνη γνώμη ή και τη συμμετοχή αυτού του παράκτιου κράτους (Τουρκία).

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη «ανιχνεύσει το πεδίο» με τα περιστατικά στην Κάσο, όταν τον προηγούμενο μήνα δύο φορές πόντισε καλώδια πέρα δώθε μόνο μέσα στα χωρικά ύδατα και όχι μέσα στην απολύτως νόμιμη και σε διεθνή ισχύ ελληνική ΑΟΖ, που είναι τμήμα της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ. Και όλα αυτά έγιναν υπό την απειλητική παρουσία τουρκικών πολεμικών, τα οποία έπλεαν σε διεθνή ύδατα, κάτι που δεν μπορεί να απαγορευτεί, αλλά σαφέστατα έδειχναν απειλή, στην περίπτωση που οι ελληνικές ενέργειες έβγαιναν εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων, μέσα στη νόμιμη, αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και σε διεθνή ισχύ ελληνική ΑΟΖ.

«Αιχμάλωτες» της Άγκυρας, Ελλάδα, Ευρωπαϊκή Ένωση και Μεγαλόνησος

Η περιοχή των αλληλοκαλυπτόμενων ΑΟΖ Ελλάδας και Τουρκίας αναμένεται να αποτελέσει το νέο μεγάλο και απολύτως επικίνδυνο σημείο τριβής ανάμεσά σε Αθήνα και Αγκυρα.

Διαφορετικά κανένα έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης της ανατολικής Μεσογείου με την Ελλάδα και κατ’ επέκταση με την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς συμφωνία και συναίνεση όλων των εμπλεκομένων, με τον Ερντογάν να επιδιώκει ακόμα μία διεθνή αναγνώριση και παγίωση της παράνομης μεν, ως προς τον σχεδιασμό της, αλλά νομιμοποιημένης δε στον ΟΗΕ Τ/Λ ΑΟΖ στην περιοχή.

Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αφήσει στο έλεος του Ερντογάν την περιοχή ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, δηλαδή στη «Γαλάζια Πατρίδα». Στην περίπτωση που παγιωθεί η ελληνική εγκατάλειψη, η Κύπρος αυτομάτως μετατρέπεται σε αιχμάλωτη του Ερντογάν όχι μόνον στον ενεργειακό τομέα αλλά και στο εδαφικό ζήτημα.

Και τούτο διότι ο Ερντογάν επιμένει στη δημιουργία δύο κρατών στο νησί, τα οποία θα εκμεταλλεύονται από κοινού τον ενεργειακό πλούτο, από κοινού με την Τουρκία, που θέλει να φτάσει τα όρια της τουρκικής ΑΟΖ μέχρι τα χωρικά ύδατα στις δυτικές ακτές της Κύπρου.

*πηγή: εφημερίδα «κυριακάτικη δημοκρατία»