Ομνύει στον Μητσοτάκη η εισαγγελέας του Α.Π.

Στην αγόρευσή της για τη δίκη Τσοχατζόπουλου είχε πει: «Πήρε τόσες πολλές μίζες που έχασε το λογαριασμό». Ηταν αυτή που ζήτησε την παραπομπή 11 μελών του Δ.Σ. της Ρικομέξ, στον σεισμό του 1999, με πόρισμα-καταπέλτη για μοιραίες παραλείψεις. Η φήμη της στον χώρο της Δικαιοσύνης ήταν καλή για χρόνια. Τώρα, η ίδια κάνει ό,τι περνάει από το χέρι για να την καταστρέψει.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Η περίπτωση Αδειλίνη καταδεικνύει πως δεν είναι εύκολο για όλους να φορέσουν το «κοστούμι» του εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Δεν αρκούν η προϋπηρεσία και η καλή φήμη. Ο «βαρύς» ρόλος του ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού μιας ολόκληρης χώρας απαιτεί ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία η κυρία Αδειλίνη με όσα πράττει αποδεικνύει πως δεν διαθέτει.

Δυστυχώς, για την ίδια και για την ελληνική Δικαιοσύνη δείχνει ότι είναι ακατάλληλη για ένα τέτοιο θεσμικό φορτίο. Η χθεσινή της αντίδραση, να φύγει τρέχοντας από τη Βουλή επειδή ένας πρώην πρωθυπουργός ασκούσε κριτική στη Δικαιοσύνη, δείχνει μια δυσανεξία, που δεν αρμόζει σε εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Η κίνησή της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και παιδαριώδης, αν δεν έμοιαζε τόσο φοβική κι ενοχική.

Αν και το copyright στο «γίνε Λούης» έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποχωρώντας σαν ρέκορντμαν σπρίντερ από τη Βουλή για να φυγομαχήσει, κανένας πολίτης δεν θα περίμενε να γίνει «λαγός» η Νο 1 εισαγγελική λειτουργός της Ελλάδας.

Η κριτική του Αλέξη Τσίπρα ήταν μεν σκληρή, αλλά εντός ορίων, και όχι αυστηρά στοχευμένη στο πρόσωπο της Αδειλίνη. Σε ημερίδα για τη δημοκρατία, στη Βουλή, ο πρώην πρωθυπουργός έκανε λόγο για «τις μαύρες κηλίδες, τις ανοιχτές πληγές του κράτους δικαίου στην πατρίδα μας, που άνοιξαν, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια». Προσθέτοντας: «Αν θέλουμε στο μέλλον να γιορτάζουμε με μεγαλύτερη περηφάνια επετείους σαν τη σημερινή, των 50 χρόνων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επιβάλλονται η εκτελεστική αλλά και η δικαστική της εξουσία να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων».

Τότε η Αδειλίνη αποχώρησε, επιδεικτικά, από την αίθουσα. Ο Τσίπρας αντέδρασε, «τουλάχιστον να κάθεται και να ακούει», αλλά η εισαγγελέας επιδιδόταν ήδη σε σπριντ «αλά Κυριάκος».

Η Αδειλίνη θα μπορούσε να ζητήσει τον λόγο για να απαντήσει θεσμικά, όμως έφυγε. Σίγουρα γνωρίζοντας ότι η κίνησή της θα «αναβαθμιστεί» επικοινωνιακά από το Μαξίμου, σε συγχορδία με τα συστημικά ΜΜΕ. «Κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει στη Δικαιοσύνη τον τρόπο με τον οποίο θα επιτελεί τα καθήκοντά της, στην Ελλάδα δεν λειτουργούν πλέον παρα-υπουργεία» έβαλε ασπίδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Κάπου εκεί προκλήθηκε ξανά το βραχυκύκλωμα που «χτυπάει» με ηλεκτροπληξία την ελληνική δημοκρατία, την ποιότητά της και το 80% των πολιτών που δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη. Σε καμία δυτική χώρα δεν επιτρέπεται το «καλώδιο» του Αρείου Πάγου να… ακουμπήσει στο «καλώδιο» του πρωθυπουργικού μεγάρου, διότι το παραπανίσιο ρεύμα «σκοτώνει» την αξιοπιστία των θεσμών.

Η Ελλάδα αποτελεί μοναδική εξαίρεση. Ολες οι δημόσιες κινήσεις και θέσεις της Αδειλίνη έως τώρα ταυτίζονται με τα «θέλω» του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης. Πόσο τυχαία, αλλά και πόσο επιτρεπτή μπορεί να είναι μια τέτοια ομοιότητα σε βαθμό «κλωνοποίησης»;

Ο Μητσοτάκης επιθυμούσε διακαώς να κλείσει «αναίμακτα» για τον ίδιο, ως πολιτικό υπεύθυνο της ΕΥΠ, το σκάνδαλο υποκλοπών. Τον Ιούλιο η Αδειλίνη «απάλλαξε» από κάθε έγνοια τον πρωθυπουργό, έχοντας περιέργως μεταβιβάσει νωρίτερα τον φάκελο από άλλους δικαστικούς στον Ζήση. Η μαύρη σελίδα για την ελληνική Δικαιοσύνη είχε την υπογραφή Αδειλίνη και πολλά γκρίζα σημεία. Συμπέραινε πως «δεν υπάρχει καμία σχέση του Predator με την ΕΥΠ» κι έκρινε απολύτως νόμιμες τις παρακολουθήσεις της πρωθυπουργικής ΕΥΠ.

Η εισαγγελέας Αρείου Πάγου είναι που υπερασπίζεται δημοσίως, όπως και η κυβέρνηση, τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αν και 1,3 εκατ. πολίτες έχουν υπογράψει υπέρ της κατάργησής του, με την κυβέρνηση να τους αγνοεί επιδεικτικά.

Η Αδειλίνη ενέπαιξε, όπως τόσες φορές και η κυβέρνηση, τους χαροκαμένους συγγενείς των Τεμπών, όταν της ζητούσαν απονομή Δικαιοσύνης: «Να ανάβετε και κάνα κεράκι, να πηγαίνετε και καμία φορά στην εκκλησία, για να σας βοηθήσει». Αν και η ίδια το διέψευσε, το επιβεβαίωσαν όλοι οι μάρτυρες της συνομιλίας.

Η εισαγγελέας είναι αυτή που δεν έχει τίποτα να επιδείξει από τις έρευνες για τα Τέμπη και για το μπάζωμα. Που δεν βρήκε κανένα επιβαρυντικό στοιχείο για την παράνομη παρακολούθηση Ανδρουλάκη, στελεχών Ενόπλων Δυνάμεων και υπουργών. Που επιτέθηκε, όπως ακριβώς και το Μαξίμου, στην Ευρωβουλή για το ψήφισμα κατά της ελληνικής κυβέρνησης για το κράτος δικαίου.

Και μόνο το γεγονός ότι το Μαξίμου, των ξεπλυμένων από τη Δικαιοσύνη σκανδάλων της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, έτρεξε χθες να την προστατεύσει, με ταυτόχρονη επίθεση στον Τσίπρα για την κριτική του, πείθει και τους πιο δύσπιστους για την απόλυτη ταύτιση κυβέρνησης – Αρείου Πάγου. Καμία ανακοίνωση, πράξη ή πόρισμα της Αδειλίνη ως τώρα δεν έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στον Μητσοτάκη.

Σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα οι πολίτες θα τρόμαζαν όταν διαπίστωναν ότι ο Αρειος Πάγος μετατρέπεται, σε κοινή θέα, σε μακρύ χέρι ενός πρωθυπουργού. Σε κανένα «κανονικό» κράτος δεν θα μπορούσε η κορυφαία εισαγγελέας να σταθεί στη θέση της για μία ώρα όταν αποφασίζει να γίνει μέρος στις μονομαχίες κυβέρνησης – αντιπολίτευσης. Επιλέγοντας πλευρά με αντιδράσεις μικροπολιτικής…

Γεωργία Αδειλίνη: Εισαγγελέας Αρείου Πάγου – Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ πραγματοποίησε και μουσικές σπουδές στο Ωδείο Αθηνών. Εισήλθε μεταξύ των πρώτων στον εισαγγελικό κλάδο το 1984. Υπηρέτησε στις Εισαγγελίες Πρωτοδικών Ηρακλείου και Αθήνας και στις Εισαγγελίες Εφετών Ναυπλίου και Αθήνας. Προήχθη σε αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου το 2019. Ως εισαγγελέας Εφετών άσκησε καθήκοντα εισαγγελέα της ΕΥΠ. Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας της χειρίστηκε υποθέσεις όπως η κατάρρευση του εργοστασίου της Ρικομέξ, η δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου, οι διαγωνισμοί των τηλεοπτικών αδειών του 2016, η ανάκριση της Χρυσής Αυγής κ.ά. Από τις 25 Ιουλίου 2023 αναβαθμίστηκε σε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, έπειτα από εισήγηση του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη προς το υπουργικό συμβούλιο και ψήφους από τα 4/5 της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής.

Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία