Η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια συγχέει τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος, η οποία είναι επιβεβλημένη προκειμένου να λειτουργήσει ομαλά η οικονομία της χώρας, με την ασυδοσία στην οποία αυτό επιδίδεται, δημιουργώντας συνθήκες καρτέλ, με θύματα τις επιχειρήσεις και τους πολίτες.
Οι τράπεζες, σε μία προσπάθεια να περιορίσουν τα λειτουργικά τους κόστη, έκλεισαν πολλά υποκαταστήματα, υποχρεώνοντας τους Έλληνες πολίτες να γίνονται “δρομείς” μεγάλων αποστάσεων για να κάνουν τη δουλειά τους, κυρίως στην Περιφέρεια. Ειδικά, οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας γίνονται τα κύρια θύματα της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες και να ταλαιπωρούνται δυσανάλογα ακόμα και για τις πιο απλές υποθέσεις τους. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός οδήγησε σε υπερβολικούς περιορισμούς στη φυσική επαφή των τραπεζών με τους πελάτες τους, οι οποίοι με καταναγκαστικές λογικές είναι υποχρεωμένοι να συναλλάσσονται σχεδόν για τα… πάντα.
Σε αυτό το πλαίσιο οι τράπεζες υπό το καθεστώς άτυπης ασυλίας λόγω του “συστημικού” χαρακτήρα τους, προχώρησαν στην επιβολή στρεβλώσεων με προμήθειες ακόμη και για απλές τραπεζικές εργασίες. Ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί πουθενά και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη προσέφερε πλαίσιο ανοχής, αν όχι ενθάρρυνσης προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή ή Δυτική χώρα δεν είναι οι προμήθειες ο βασικός τρόπος κερδοφορίας των τραπεζών. Τα στοιχεία των ισολογισμών αποκαλύπτουν το εύρος του προβλήματος. Οι προβλέψεις που έχουν ανακοινώσει οι 4 συστημικές τράπεζες δείχνουν ότι τα έσοδα από προμήθειες, από 1,2 δισ. ευρώ που ήταν το 2020 θα ξεπεράσουν τα 2 δισ. ευρώ το 2024, θα παρουσιάσουν δηλαδή αύξηση 56% σε σχέση με το ύψος τους το 2020, όταν ξεκίνησε η στροφή στις ψηφιακές συναλλαγές.
Η ψαλίδα μεταξύ επιτοκίων, καταθέσεων και χορηγήσεων, αποτελεί, επίσης, μεγάλη πηγή κερδών των συστημικών τραπεζών. Οι καταθέσεις ανέρχονται σε 200 δισ. ευρώ, ενώ τα δάνεια είναι μόλις 120 δισ. ευρώ, δηλαδή στις τράπεζες υπάρχει πρόσθετη ρευστότητα περί τα 80 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, οι επιχειρήσεις και δη οι μικρομεσαίες, στενάζουν από τα κόστη που έχουν εκτοξευθεί λόγω της υψηλής φορολογίας που η κυβέρνηση επιβάλει στην ενέργεια, αλλά και τους επίσης υψηλούς φόρους στις πρώτες ύλες.
Σε αυτό το αφιλόξενο για ανάπτυξη περιβάλλον, οι τράπεζες όχι μόνο δεν προσφέρουν οξυγόνο στις επιχειρήσεις, αλλά τους το στερούν συστηματικά. Αντί να παρέχουν ρευστότητα στην αγορά, προτιμούν τις υψηλότοκες καταθέσεις στην ΕΚΤ ή σε έντοκα γραμμάτια και ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, για να κερδίζουν άκοπα τόκους από τη διαφορά επιτοκίων. Αναρωτιέται κανείς αν το πλαίσιο αυτό έχει δημιουργηθεί για λόγους κερδοσκοπίας, ή για να εξουθενωθούν οι μικρομεσαίοι και να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.
Οι τράπεζες έχουν κατ’ επανάληψη στηριχτεί από το κράτος και λειτουργούν σε σταθερό πλαίσιο και πρέπει να έχουν προτεραιότητα την αξιολόγηση εταιρειών και των προοπτικών τους, ώστε να ενισχύουν τις προσπάθειές τους για εξυγίανση κι επενδύσεις, όπως και για τη στήριξη των νοικοκυριών με δανειοδοτήσεις που θα λύνουν προβλήματα και θα προσφέρουν διεξόδους.
Αναρωτιέται κανείς αν οι περίφημες… παρεμβάσεις που την Κυριακή θα επισημοποιήσει ο Πρωθυπουργός κατά την κατάθεση του Προϋπολογισμού, θα περιοριστούν σε μείωση των τραπεζικών προμηθειών σε κάποιες από τις υπηρεσίες τους.
Το “καλάθι” της μείωσης των προμηθειών των τραπεζών μάλλον θα είναι πολύ μικρό και θα αντιστοιχεί σε ένα περιορισμένο ποσοστό επί του συνόλου. Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ είναι εδώ, παρατηρεί και περιμένει την επίσημη εξαγγελία του κ. Μητσοτάκη, προκειμένου να ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες, αν γίνει πραγματικά κάποια παρέμβαση που κάπως ανακουφίζει, ή περιοριστεί σε επικοινωνιακού χαρακτήρα ρυθμίσεις.
με τους μυτιληναίους που σε πληρώνουν και άντε απαυτωθείτε όλοι σας με τα ξεφτιλισμενα μέσα αποβλακωσης που σας προωθούν.