Εθνικώς επικίνδυνο παίγνιο ο νέος εκλογικός νόμος

Οι φιλικοί προς την κυβέρνηση ιστότοποι βρίθουν αυτόν τον καιρό από ρεπορτάζ σύμφωνα με τα οποία το Μέγαρο Μαξίμου «εμφανίζεται» ανοιχτό στην υιοθέτηση μιας πρότασης για την παροχή του bonus αυτοδυναμίας των 50 εδρών και σε συνασπισμό κομμάτων προκειμένου να αλλάξει συνολικά ο εκλογικός νόμος. Και βεβαίως, σε αντάλλαγμα , να επιτευχθεί ο μείζων στόχος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη που είναι η νομοθέτηση της επιστολικής ψήφου και για τις εθνικές εκλογές.

• του Μανώλη Κοττάκη

Όπως είναι γνωστό τόσο ο εκλογικός νόμος Σκανδαλίδη του 2004 όσο και ο εκλογικός νόμος Παυλόπουλου του 2007 που αύξησε τον μπόνους από τις 40 στις 50 έδρες προέβλεπαν ότι το δώρο του νομοθέτη στο πρώτο κόμμα δεν αφορά τους συνασπισμούς κομμάτων. Ιστορικά είναι κατανοητό γιατί συνέβη αυτό: γιατί η πριμοδότηση με το μπόνους αυτοδυναμίας σε συνασπισμό κομμάτων θα είναι ενεθάρρυνε την δημιουργία αντικυβερνητικών μετώπων ανεξαρτήτως εποχής.

Σήμερα εμφανίζεται ο πρωθυπουργός να είναι διαλλακτικός στην παροχή αυτού του ειδικού προνομίου προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς δεν φοβάται ότι υπό τις σημερινές πολιτικές συνθήκες και με βάση τους διαμορφωμένους συσχετισμούς εντός του πολιτικού συστήματος ,των θεσμών και της κοινωνίας θα μπορέσουν να γίνουν πλειοψηφικά. Έτσι εμφανίζεται γενναιόδωρος απέναντι τους και έτοιμος να τους κάνει το «δώρο» προκειμένου να διευκολυνθεί η κοινή κάθοδος στις εκλογές του ΣυΡιζΑ με τη Νέα Αριστερά ή του ΠΑΣΟΚ με τμήμα της Αριστεράς. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ άλλωστε υπό την παρούσα του μορφή δεν μπορεί να διεκδικήσει το μπόνους και την αυτοδυναμία καθώς είναι συνασπισμός κομμάτων : του ΚΙΝΑΛ, του ΚΙΔΗΣΟ, και του κόμματος Πόντα. Διευκολύνεται με αυτό τον τρόπο και η εξυπηρέτηση του χρέους του και η αξιοποίηση της κρατικής χρηματοδότησης χωρίς τον κίνδυνο δεσμεύσεων τραπεζικών του λογαριασμών.

Όπως επισημάναμε και στην αρχή του σημειώματος οι προθέσεις του κύριου Μητσοτάκη δεν είναι αγαθές. «Καίγεται» για την ψήφιση εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος που να δίνει στους Απόδημους Έλληνες την δυνατότητα να ψηφίσουν από τα προξενεία τους και τους τόπους καταγωγής τους για τις εθνικές εκλογές. Και «καίγεται» διότι όπως διαπίστωσε στις ευρωεκλογές οι Απόδημοι ως ένα βαθμό τον «έσωσαν». Εάν δεν ψήφιζαν στις ευρωεκλογές όπου ισχύει η επιστολική ψήφος το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας θα ήταν αυτό που βρίσκουν πάνω κάτω οι δημοσκοπήσεις σήμερα και κανείς δεν το ομολογεί . Κοντά στο 24 με 26 %! Ενώ με τους Απόδημους και την επιστολική ψήφο το ποσοστό του αυξήθηκε κατά μιάμιση έως δύο μονάδες.

Ασχέτως αν με επιστολική ψήφισαν και χιλιάδες Έλληνες που διαμένουν στην Ελλάδα από τις οικίες τους ( οι μισοί ψήφοι της επιστολικής). Στην πραγματικότητα λοιπόν το Μέγαρο Μαξίμου προτείνει το πολιτικό «γλειφιτζούρι» του bonus στα μικρότερα κόμματα για να αντιμετωπίσει την πολιτική του φθορά με την επιστολική ψήφο . Δεν του χρειάζεται να μειώσει τον πήχη της αυτοδυναμίας από 39 στο 34 % , να εκτεθεί σε σχόλια και να εκπέμψει ηττοπάθεια αν μετά από διπλές εκλογές μπορεί με την βοήθεια της επιστολικής ψήφου να διεκδικήσει την αυτοδυναμία.

Το σχέδιο αυτό είναι σε ένα βαθμό ρεαλιστικό αλλά του διαφεύγουν δύο κρίσιμες παράμετροι. Η πρώτη είναι εθνική και η δεύτερη είναι ιδεολογική. Η παροχή δικαιώματος ψήφου στους Απόδημους Έλληνες στις ευρωεκλογές δεν πήγε καλά. Δεν υπήρξε ενδιαφέρον. Οι μισοί από όσους ψήφισαν ήταν γέροντες από την ελληνική επικράτεια και έκαναν χρήση του προνομίου για να μη μετακινηθούν από τα σπίτια τους.

Βοήθησε κατά τι τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας όπως αναφέραμε αλλά δεν έφερε στις κάλπες εκατομμύρια κόσμο από όλο τον πλανήτη. Ωστόσο υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος : η νομοθέτηση αυτού του προνομίου της ψήφου για τους Απόδημους Έλληνες να κινητοποιήσει τους αυτοαποκαλούμενους «Τουρκικούς» και «Μακεδονικούς» συλλόγους της Ευρώπης , της Αμερικής, του Καναδά και της Αυστραλίας (στις τρεις τελευταίες κατοικούν χιλιάδες Σκοπιανοί) προκειμένου να εγγράψουν στους εκλογικούς καταλόγους τους χιλιάδες αυτοαποκαλούμενος επίσης «Τούρκους» Δυτικοθρακιώτες και Μακεδόνες .

Θα κινητοποιήσει επίσης τους Αλβανούς για να πράξουν ακριβώς το ίδιο: να εγγράψουν στους ελληνικούς καταλόγους ομογενείς τους . Ο Αλβανός πρωθυπουργός που έχει άριστες σχέσεις με τον Πρόεδρο Ερντογάν ήγειρε με τις ομιλίες του στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη κατ ουσίαν μειονοτικό θέμα. Βάζοντας τους Τσάμηδες και την Τσαμουριά. Δεν μπορεί λοιπόν να αποκλειστεί κια εγκάρδια συνεννόηση Ερντογάν –Ράμα – Μίτσοσκι με στόχο βεβαίως την είσοδο μεγάλου μειονοτικού κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο και ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Κινητικότητα υπάρχει και αναπτύσσεται. Ήδη στις τελευταίες ευρωεκλογές έγινε αθόρυβη πρόβα. Το μειονοτικό ισλαμικό τουρκόφωνο κόμμα ΚΙΕΦ έκανε την υπέρβαση και συμπεριέλαβε Ορθόδοξη σλάβα «Μακεδόνισσα» από την νομό Πέλλας στα ψηφοδέλτια του ενώ κατέγραψε συμβολικά δυνάμεις και σε περιοχές που είναι μέρος της ρητορείας του αλβανικού αλυτρωτισμού. Έχει διερωτηθεί άραγε η κυβέρνηση πως η θεσμοθέτηση του δικαιώματος για εκατομμύρια Απόδημους Έλληνες μπορεί να αξιοποιηθεί από την εξωτερική πολιτική τρίτων κρατών προκειμένου να στραφεί αυτό το δικαίωμα κατά της Ελλάδος; Οι εθνικές ζημίες θα είναι δυνητικά περισσότερες από τα κομματικά οφέλη. Η εποχή που προτάθηκε κάτι αντίστοιχο το 2007 με την αναθεώρηση του Συντάγματος ήταν ριζικά διαφορετική. Η Ελλάς έχαιρε σεβασμού και ουδείς Βαλκάνιος ή τρίτος γείτονας διανοείτο να παίξει τέτοια παιχνίδια. Υπό τις παρούσες συνθήκες το δικαίωμα αυτό μπορεί από εθνικό όπλο να μετατραπεί σε σφαίρα κατά της πατρίδας μας.

Υπάρχει όμως εκτός από αυτό και κάτι ακόμη που δεν έχει σκεφτεί κυβέρνηση και ισχύει ακόμη και αν εξέλιπεν ο εθνικός κύνδυνος. Η ΝΔ κοιτά μονίμως προς τα Αριστερά της για να δει ποιοι μπορεί να συμπράξουν με ποιους για να σχηματίσουν συνασπισμό κομμάτων για να τους το «δώσει» . Τίποτε δεν της στοιχίζει. Δεν κοιτά όμως προς τα δεξιά της. Τα υποτιμά. Πιστεύει στην πολιτική του διαίρει και βασίλευε. Εκεί, στα δεξιά της υπάρχουν σήμερα διάσπαρτα κόμματα. Τρία κόμματα που δρέπουν την πολιτική και κοινωνική διαμαρτυρία και συγκεντρώνουν ποσοστό που πλησιάζει το 20 % χωρίς όμως να υπάρχει ενιαία ηγεσία. Ποσοστό που θα τσιμεντωθεί αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την εκσυχρονιστική Κεντροαριστερά.

Κι αν άραγε η νομοθέτηση της παροχής του bonus για συνασπισμό κομμάτων αξιοποιηθεί για την κάθοδο της μεγάλης λαϊκής δεξιάς στις εκλογές υπό μορφή συνασπισμού κομμάτων τι θα έλεγε τότε η κυβέρνηση; Ότι αποκλείεται, δεν γίνονται αυτά ; Ότι είναι πάρα πολύ έξυπνη ,ότι εγκλωβίζει το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά στις παγίδες της και ότι νομοθετεί νέους κανόνες για την διαιώνιση του είδους της στην εξουσία; Όπως λέει κι ένα τραγούδι των Κατσιμιχαίων για την «Συνέλευση των Ποντικών» και τους Γάτους « όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες τότε και μόνον όταν είναι εφικτές , άμα δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις, άστες καλύτερα , καθόλου μην τις λές».

Πηγή: Εστία της Κυριακής