Ακριβές πολιτικό αντίγραφο: Ο Μητσοτάκης αποτελεί περίτρανα τον διάδοχο του Σημίτη!

Για να εξελιχθεί ένας πολιτικός σε σύστημα χρειάζεται ένα πλήθος ατόμων που να λειτουργούν ως φρουροί, συνεχιστές και μεγάφωνά του. Ο «σημιτισμός» δημιουργήθηκε ακριβώς έτσι, σε μια περίοδο που το χρήμα έρρεε στην Ελλάδα. Εφτιαξε έναν στρατό ατόμων κάτω από το δικό του δόγμα εξουσίας και συμφερόντων.

• Βασίλης Γαλούπης

Από πολιτικούς, διάφορους δημοσιολογούντες καθηγητές, μιντιακούς παίκτες μέχρι και τον κεντρικό τραπεζίτη, η ευεργετημένη «φρουρά» του «σημιτισμού» διαπερνά σήμερα όλη την πολιτική ζωή της χώρας. Βασικό τους έργο η αποποίηση των ευθυνών του Κώστα Σημίτη και η διαιώνιση των επιβλαβών πολιτικών του από τον «διάδοχό» του Μητσοτάκη. Αλλωστε οι ίδιοι επωφελούνται. Και τότε και τώρα.

Ο «σημιτισμός» μάς δείχνει πώς μπορούν να εφαρμόζονται μακρόχρονες πολιτικές διαδικασίες χωρίς τη δημιουργία ξεκάθαρης ιδεολογίας, πολιτικής κίνησης ή κόμματος. Χρειάζεται μόνο η προθυμία όλων αυτών των «πραιτοριανών του σημιτισμού», των οποίων σήμερα ηγείται ο Μητσοτάκης.

Είναι αυτή η «φρουρά» ακροβολημένων σε καίρια πόστα της πολιτικής και της επικοινωνίας, που πλασάρουν ως «ανάπτυξη» τη διαρκή απορρύθμιση της χώρας, από την πραγματική οικονομία ως τη διπλωματία. Και ως «ευρωπαϊσμό» τη διαφθορά, την παράδοση κυριαρχικών δικαιωμάτων, το κουκούλωμα σκανδάλων και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.

Το πολιτικό πρόσωπο του Σημίτη και του Μητσοτάκη έχει την ίδια εικόνα και σφραγίδα. Ο νυν πρωθυπουργός όχι μόνο έχει κοπιάρει όλες τις μεθόδους τού κάποτε αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αλλά και καμαρώνει! Σαν να ήταν υπέρ του τόπου το αποτύπωμα Σημίτη. Το μένος στελεχών του Μητσοτάκη προς όσους αμφισβήτησαν το πλαστογραφημένο θετικό πρόσημο του μέντορά του ξεπέρασε τα όρια.

Το παζλ που συνθέτει την πρωθυπουργία των δύο έχει κοινό brand name. Κάτω από τον μανδύα του δήθεν «εκσυγχρονισμού» υπάρχει μια κλωστή που συνδέει τη σκανδαλώδη ηγεσία τους σε σχεδόν όλους τους τομείς της διακυβέρνησής τους.

1. «Ενοποίηση» δύο κομμάτων: Ο Μητσοτάκης παρέλαβε ένα κεντροδεξιό κόμμα που διατηρούσε μέχρι το 2016 κάποιες από τις παραδοσιακές και ιδρυτικές αξίες της Ν.Δ. Σήμερα έχει σβήσει τη γαλάζια… φλόγα, κατάργησε την αφετηρία της παράταξής του, κυνήγησε ιστορικά στελέχη και τοποθετεί ως εξέχουσα προσωπικότητα και σύμβολο – πυλώνα τον… Σημίτη.

Ανεξάρτητα από το αν κάποτε συγκυβερνήσει ξανά η Ν.Δ. με το ΠΑΣΟΚ, η ενοποίηση της ατζέντας τους έχει ήδη γίνει υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το μόνο που απομένει είναι να αποκτήσουν και κοινό ΑΦΜ. Αλλωστε, και τα δύο κόμματα διακατέχονται σήμερα από το ίδιο «σημιτικό» πνεύμα με διασκορπισμένα στελέχη του.

2. Στον Μητσοτάκη τα «ορφανά» του Σημίτη: Δεν χρειάζεται ειδική αναφορά στα δεκάδες στελέχη που ανέδειξε ο Σημίτης και βρήκαν στέγη στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Υπουργοί όπως ο αποτυχημένος «εξυγιαντής του ποδοσφαίρου» Φλωρίδης, η μονιμοποιημένη υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη και ο εκ μεταγραφής Χρυσοχοΐδης. Ο Μπένος, που είχε… σχέδιο για την καμένη Εύβοια, ο Στουρνάρας, που έγινε ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας και κάνει προκλητικά μητσοτακική πολιτική, αλλά και κάμποσοι ακόμα δευτεροκλασάτοι συνθέτουν τους πιο έμπιστους του σημερινού πρωθυπουργού. Οι μυημένοι στον «σημιτισμό» διατρέχουν όλο τη δομή διακυβέρνησης από την κορυφή έως τα πιο χαμηλά κλιμάκια.

3. Το «μπλοκάκι» φιάσκο που έγινε επιτελικό κράτος: Η ρίζα του επιτελικού κράτους βρίσκεται στο μπλοκάκι-οργανόγραμμα του Σημίτη. Ο τότε πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ ήθελε, υποτίθεται, να έχει τον απόλυτο έλεγχο σε όλα τα έργα και υπουργεία, αν και η Ελλάδα εν τέλει αναγκάστηκε να χρυσοπληρώνει κάθε έργο, ολυμπιακό ή μη, λόγω των κίτρινων καρτών της ΔΟΕ και όχι μόνο. Πάνω σ’ αυτό το μοντέλο βασίστηκε το επικαιροποιημένο επιτελικό κράτος ενός άλλου προερχόμενου από το ΠΑΣΟΚ, του Γεραπετρίτη. Η αποτυχία και των δύο μοντέλων ήταν ένα άθροισμα από σκάνδαλα, γκάφες και συγκεντρωτισμό στο Μαξίμου.

4. Ενδοτισμός στα εθνικά θέματα: Ο Κώστας Σημίτης έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που παρέδωσε μικρότερη Ελλάδα απ’ όση παρέλαβε. Τα Ιμια μπορεί να μην έχουν πάνω τους την ελληνική σημαία, αφού την πήρε ο… αέρας κατά τον ανεκδιήγητο Πάγκαλο, αλλά έχουν τη φωτογραφία του Σημίτη. Η Συμφωνία της Μαδρίτης άνοιξε τον δρόμο για τις σημερινές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η στάση του στο Σχέδιο Ανάν θα ντρόπιαζε μέχρι σήμερα την Ελλάδα, αν δεν είχε διασώσει το εθνικό γόητρο ο Κώστας Καραμανλής. Το ενοχικό, ύπουλο και ενδοτικό δόγμα κατευνασμού του Σημίτη υιοθέτησε κατά γράμμα και ο Μητσοτάκης. Η Ελλάδα επί των ημερών του μετρά ήδη την ήττα στην Κάσο, την ανοχή σε συμφωνίες της Τουρκίας για τα ελληνικά νερά, την περαιτέρω απομόνωση της Κύπρου, τη δειλία για τα 12 ναυτικά μίλια και την επίκυψη του «εκλεκτού» του Μητσοτάκη, Γεραπετρίτη, στον Ερντογάν.

Οπως ο Σημίτης έκανε τη «βρόμικη δουλειά» για τους S-300 παίρνοντάς τους από την Κύπρο και παροπλίζοντάς τους, έτσι και ο Μητσοτάκης θέλει να τους στείλει τώρα στην Ουκρανία για να ολοκληρώσει τη συμφωνία ντροπής του πολιτικού ινδάλματός του.

5. Σύμφωνα… φιλίας και εξευτελιστικά «ευχαριστώ»: Πρώτη φορά στην Ιστορία ένας Ελληνας πρωθυπουργός εξευτελίστηκε εκφράζοντας δημοσίως στη Βουλή ευχαριστίες προς την Αμερική, λίγα 24ωρα μετά τη συντριβή των εθνικών συμφερόντων στα Ιμια. Τον Κώστα Σημίτη ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν αποφάσισε να συνάψει ένα αδικαιολόγητο σύμφωνο φιλίας με την Τουρκία, που είχε ως συνέπεια να απεμπλακεί η αμερικανική βοήθεια προς την Αγκυρα. Μόλις συνέβη αυτό, ο Ερντογάν και ο θίασός του άρχισαν πάλι να εξαπολύουν απειλές και να κάνουν κινήσεις κατά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

6. Η διπλή ρετσινιά Siemens: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων δεκαετιών ήταν αυτό της Siemens. Κορυφαία στελέχη του Σημίτη, όπως το δεξί του χέρι Τσουκάτος, αλλά και υπουργοί του, όπως και αξιωματούχοι του, ενεπλάκησαν σ’ αυτή τη βρόμικη υπόθεση. Ομως κάτω από την ταμπέλα Siemens υπήρχαν και τα τεράστια ερωτηματικά για τις σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με την εταιρία. Το 2008 αποκαλύφθηκε ότι ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. συναλλάχθηκε με τον γερμανικό κολοσσό από τον οποίο προμηθεύτηκε συσκευές (ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλεφωνικά κέντρα κ.ά.) το 2007 και αποπλήρωσε το χρέος του εκ των υστέρων και μόνο όταν έγινε γνωστή η σύνδεση τον Ιούνιο του 2008.

7. Σκάνδαλα, χρέη και επιβολή ατιμωρησίας: Ο πρώτος που επέβαλε το δόγμα της ατιμωρησίας, δηλητηριάζοντας την κοινωνική ζωή του τόπου, ήταν ο Σημίτης. Με ίδρυση, υποτίθεται, ανεξάρτητων Αρχών ελεγχόμενων από την κυβέρνησή του και ατιμώρητα όλα τα μεγάλα σκάνδαλα όπως του Χρηματιστηρίου, της Siemens και των μιζών στα εξοπλιστικά, η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε το βιτριολικό έργο που συνεχίζει… πανάξια ο Μητσοτάκης με το κουκούλωμα των υποκλοπών από το Μαξίμου και των αποδεικτικών στοιχείων για το έγκλημα των Τεμπών. Οι δύο πρωθυπουργοί που έκαναν σημαία την ατιμωρησία, με χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, για να γλιτώσουν από τα σκάνδαλά τους, είναι ο Σημίτης και ο «διάδοχός» του. Και οι δύο θεσμοθέτησαν τη διαφθορά. Τα δύο κόμματα αποφεύγουν να εξοφλήσουν ακόμα και τα υπέρογκα χρέη τους, φορτώνοντάς τα ουσιαστικά στους πολίτες, αφού δεν θα αποπληρωθούν ποτέ.

Ο επικοινωνιακός στρατός, οι αλχημείες στην οικονομία και η φτωχοποίηση των Ελλήνων

8. Οι λίστες χειραγώγησης των ΜΜΕ: Οι λίστες Πέτσα υπήρχαν πολύ πριν από τον Μητσοτάκη. Επί Σημίτη, με την «ευκαιρία» των Ολυμπιακών Αγώνων και των μεγάλων έργων, «μπουκώθηκαν» πρώτη φορά με άφθονο χρήμα σχεδόν όλα τα ΜΜΕ αιχμής, προκειμένου να σιωπούν. Οι διαφημιστικές καμπάνιες και τα «δωράκια» ξεπερνούσαν οτιδήποτε είχε δει ο τόπος μέχρι τότε, ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια για το πόσο κόστιζε ένας δρόμος, ένα γήπεδο, μια σταθερή γραμμή συγκοινωνίας κ.ά.

Τότε χτίστηκε ο θηριώδης επικοινωνιακός στρατός που σήμερα ακολουθεί, το ίδιο πιστά και κερδοφόρα, τον Μητσοτάκη. Είναι ο ίδιος μηχανισμός που τότε έκλεινε τα μάτια στα σκάνδαλα υπερκοστολογήσεων για τα δημόσια έργα και που σήμερα παριστάνει πως δεν βλέπει πώς μοιράζονται «συστημένα» τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης ή τι έγινε στα Τέμπη. Αυτός ο μηχανισμός επιμελήθηκε τώρα και την αγιογραφία του Σημίτη.

9. Οι «φούσκες» στην οικονομία: Η αγιοποίηση Σημίτη ουδέποτε επέτρεψε να γίνει αποδεκτή η αλήθεια, ότι αυτός οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Κρύβοντας ελλείμματα, αλλοιώνοντας την εικόνα μέσω Swaps, «πειράζοντας» τους δείκτες, υπερκοστολογώντας έργα και διογκώνοντας το χρέος, η κυβέρνηση Σημίτη έφτιαξε μια «φούσκα» που έσκασε στα χέρια των επόμενων πρωθυπουργών.

Σήμερα ο Μητσοτάκης αποκρύπτει ότι η υποτιθέμενη ανάπτυξη οφείλεται μόνο στα ουρανοκατέβατα χρήματα εξ Ευρώπης για την πανδημία και το Ταμείο Ανάκαμψης. Εχει διογκώσει το δημόσιο χρέος και υπερτονίζει μόνο την αναλογία με το ΑΕΠ, που οφείλεται αποκλειστικά στον πρόσκαιρα ανοδικά πληθωρισμό. Σκορπά λεφτά σε απευθείας αναθέσεις για ημετέρους, χωρίς αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία, και, όπως ο Σημίτης με τους τότε ανεξέλεγκτους δανεισμούς, επιτρέπει στις τράπεζες να οργιάζουν υπό πλήρη ασυδοσία και ασυλία, πάντα εις βάρος της κοινωνίας.

10. «Κοινή» λεηλασία εθνικού πλούτου: Η χειραγώγηση από τον Σημίτη στο Χρηματιστήριο, τάζοντας δημοσίως άλμα στις 6.000 μονάδες, οδήγησε στην απώλεια περιουσιών από πολίτες που έσπευσαν να ποντάρουν τις οικονομίες τους στην αμαρτωλή Σοφοκλέους επειδή πίστεψαν τον πρωθυπουργό. Αυτές οι περιουσίες μετακινήθηκαν στις τσέπες όσων γνώριζαν εκ των έσω ότι επέρχεται το μεγάλο κραχ το 1999.

Η λεηλασία συνεχίστηκε με την αλλαγή του νομίσματος και την κυβέρνηση να κλείνει τα μάτια στην αισχροκέρδεια των πολυεθνικών, την ίδια ώρα που επέτρεπε στις τράπεζες να ναρκοθετούν τα νοικοκυριά με αλόγιστες προσφορές δανείων. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, όπως ακριβώς με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που επιτρέπει την αφαίμαξη των νοικοκυριών επί 3,5 χρόνια μέσω πληθωρισμού, τη ληστρική κερδοσκοπία πολυεθνικών τροφίμων, τους λογαριασμούς «μαμούθ» κάθε μήνα και την αρπαγή αυξημένου ΦΠΑ εξαιτίας της μεγαλύτερης ακρίβειας στην Ευρώπη και των μηδενικών ελέγχων στην αγορά.

11. O ένας κατά Σερβίας, ο άλλος κατά Ρωσίας: Ο Κώστας Σημίτης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελούν, μαζί με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τους κορυφαίους «yes men» πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης, δίνοντας στις ΗΠΑ ό,τι επιθυμούν χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Οταν το ΝΑΤΟ βομβάρδισε το 1999 τη Σερβία, σε αντίθεση με το ευρύτερο κλίμα στην Ελλάδα, ο Σημίτης έμεινε πιστός στη Συμμαχία, επιτρέποντας να γίνει χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης για την επιχείρηση στο Κοσσυφοπέδιο. Επιχείρησε να καταστρέψει μια παραδοσιακή φιλία αιώνων, όπως τώρα πράττει και ο Μητσοτάκης κόντρα σε μια ορθόδοξη χώρα, τη Ρωσία, με την προσωπική επιλογή του να γίνει ο κομπάρσος του Ζελένσκι και του Μπάιντεν δίχως κανένα όφελος. Και πάλι ενάντια στη θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Και οι δύο στη σκιά των αληθινών ηγετών που έγραψαν Ιστορία

Οσο κι αν επιχειρούν οι «σημιτολόγοι» να δώσουν μεγαλύτερη αξία απ’ αυτήν που είχε ο Σημίτης τόσο θα έρχονται ενάντια στη βούληση του ελληνικού λαού. Μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων στήριζε επί δεκαετίες με πάθος τον Ανδρέα Παπανδρέου, θεωρώντας ότι ο Σημίτης τον υπέσκαπτε και πως εν τέλει αλλοίωσε τον λαϊκό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ. Στη συνείδηση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ο ηγέτης ήταν, είναι και θα είναι μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στη Νέα Δημοκρατία ηγέτης της παράταξης ήταν, είναι και θα είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Συνεχιστής του μπορεί να θεωρηθεί μόνο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Ουδείς άλλος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θεωρούνταν πάντα «ουρανοκατέβατος» και καιροσκόπος στο κόμμα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που επιτέθηκε στη φιλολαϊκή συνθήκη ίδρυσης της Ν.Δ., αλλοιώνοντας το DNA της και μετατρέποντάς τη σε ένα ιμιτασιόν εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ.

Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία