Είναι σαν να έχει κρεμάσει έξω από την πόρτα του στο υπουργείο Ναυτιλίας ταμπέλα «Μην ενοχλείτε». Η απραξία του και η πολιτική του πλαδαρότητα, όποιο υπουργείο κι αν του δίνει ο Μητσοτάκης, έχει ως συνέπεια να περνά κάτω από το «ραντάρ».
- Του Βασίλη Γαλούπη
Ξέρει, άλλωστε, ότι η έκθεσή του στην επικαιρότητα θα μπορούσε να δημιουργήσει κι άλλα απρόοπτα στο ήδη «τσαλακωμένο» προφίλ του.
Αλλωστε, είναι και οι φημολογούμενες φιλοδοξίες του να αποχωρήσει από τη σκηνή της ελληνικής πολιτικής, ώστε να διεκδικήσει την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας στις επόμενες εκλογές, το 2028.
Στο μεταξύ, για τη διασύνδεση των νησιών και την αγωνιώδη καθημερινότητα των νησιωτών της άγονης γραμμής ο υπουργός Ναυτιλίας κοιμήθηκε στο τιμόνι. Οχι, όμως, και για τα συμφέροντα των αναδόχων.
Για παράδειγμα, ο Στυλιανίδης αποφάσισε να επιδοτήσει τη γραμμή Λαύριο – Λήμνος με εκατομμύρια ευρώ. Αλλά το δρομολόγιο Λαύριο – Αγ. Ευστράτιος – Λήμνος δεν βόλευε τον ανάδοχο, με τη δικαιολογία ότι το καράβι δεν θα μπορούσε να δέσει στον Αη Στράτη.
Κανένα πρόβλημα για τον «εξυπηρετικό» υπουργό στους αναδόχους, αλλά φαντομά για τους πολίτες. Απλά αφαίρεσε τη στάση στο λιμάνι του Αγίου Ευστρατίου από τη γραμμή, χωρίς καν να μειωθεί -έστω κι αναλογικά- το τίμημα. Το ακριτικό νησί έμεινε έτσι χωρίς διασύνδεση με την Αττική. Οι κάτοικοι του Αη Στράτη απομονώθηκαν από τον υπουργό, που ο Μητσοτάκης φόρτωσε με το έτσι θέλω στην Ελλάδα επί τέσσερα χρόνια.
Τα νησιά έχουν μείνει χωρίς την εσωτερική επικοινωνία που τα ενώνει μεταξύ τους, 74 άγονες γραμμές έχουν μείνει χωρίς σοβαρό σχεδιασμό και με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στον διαγωνισμό, ενώ οι νησιώτες στέλνουν απελπισμένες επιστολές στον Στυλιανίδη, μήπως και τον αφυπνίσουν: «Είμαστε στο έλεος του Θεού και της Παναγίας».
Στο μεταξύ, έπονται ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια από τον Μάιο. Ο Στυλιανίδης προσπαθεί να παζαρέψει κάποια λύση με τις ναυτιλιακές εταιρίες, γιατί ήδη υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις στο ενδεχόμενο αυξήσεων 12-15% από την Πρωτομαγιά στα ήδη αυξημένα εισιτήρια.
Ο Στυλιανίδης σκορπά τα χρήματα του ελληνικού λαού χωρίς λόγο. Ενέκρινε την απευθείας ανάθεση με επιδότηση εκατομμυρίων ευρώ για το Λαύριο – Λήμνος, ενώ υπήρχε ήδη εξυπηρέτηση του νησιού από τον Πειραιά χωρίς καμία κρατική επιδότηση.
Για ποιο λόγο η κυβέρνηση επέτρεψε στον άφαντο υπουργό της μια τέτοια προκλητική ενέργεια κατά του δημόσιου συμφέροντος; Δεύτερον, γιατί έμεινε εκτός δρομολογίου ο Αη Στράτης; Τρίτον, γιατί αφού αποκλείστηκε το νησάκι, δεν μειώθηκε το αντίτιμο του εισιτηρίου;
Αν θέλει να επιδοτήσει οποιοδήποτε δρομολόγιο εταιρίας ο Στυλιανίδης, να το κάνει από τον προσωπικό του καταθετικό λογαριασμό, όχι από το ταμείο του ελληνικού λαού, ανάμεσα σ’ αυτούς και των αποκομμένων πολιτών του Αη Στράτη.
Ο Στυλιανίδης έχει διαπράξει κι άλλα κοινωνικά «εγκλήματα», χωρίζοντας τον κόσμο σε δύο κατηγορίες: Επέτρεψε να μείνουν από τον Αύγουστο χωρίς ενδοκυκλαδική σύνδεση τα νησιά, όταν στο ίδιο διάστημα μοιράζει το χρήμα σε γραμμές που δεν υπάρχει καμία λογική αιτία να επιδοτούνται.
Αλλά δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς τίποτα περισσότερο από τον Στυλιανίδη. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν έχει αίσθηση όσον αφορά τις συνέπειες όσων κάνει και λέει. Ο άνθρωπος που θέλει να σώσει, μετά την Ευρώπη ή την Ελλάδα, και την Κύπρο είχε δηλώσει πέρυσι από την Τουρκία, έπειτα από συνάντηση με υπουργό του Ερντογάν: «Η συνάντηση επικεντρώθηκε στο πώς θα μπορέσουμε μια άτυπη συνεργασία που υπήρχε μέχρι τώρα να γίνει πολύ πιο συστηματική και να αποκτήσει χαρακτήρα κοινής αντιμετώπισης του προβλήματος στα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών».
Σε ποια ακριβώς «θαλάσσια σύνορα» Ελλάδας – Τουρκίας αναφερόταν ο Κύπριος ουδείς κατάλαβε. Αυτό που «πέτυχε» ήταν μια αλλόκοτη συμφωνία του με τους Τούρκους για «κοινές περιπολίες» στο Αιγαίο. Ο Στυλιανίδης συμφώνησε να έρθει Τούρκος αξιωματικός στη Λέσβο για να οργανώνονται κοινές επιχειρήσεις στην ελληνική θάλασσα. Με πρόσχημα να αντιμετωπιστεί το έτσι κι αλλιώς εργαλειοποιημένο από τον Ερντογάν Μεταναστευτικό.
Παλιότερα είχε πει ότι «στον πόλεμο της Ουκρανίας συντασσόμαστε με όποιον άνθρωπο καταστρέφεται, και όχι με τον εισβολέα, δεν χωρούν ήξεις αφήξεις». Πότε, όμως, ως Κύπριος δεν πίεσε την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε. να στρέψουν το βλέμμα τους πρώτα στη δική του «Ουκρανία», την Κύπρο, στην οποία ονειρεύεται να γίνει και πρόεδρος;
Το κεντρικό ερώτημα είναι γιατί ο Μητσοτάκης τοποθετεί διαρκώς στις κυβερνήσεις του τον Στυλιανίδη, όταν κι ο ίδιος δεν τον θεωρεί μάχιμο στο πεδίο, όπως ουσιαστικά τον έχει εκθέσει δημοσίως ο πρωθυπουργός.
Ο Στυλιανίδης της χιονισμένης Αττικής Οδού ήταν ο πρώτος στη λίστα της ευθύνης για την καταστροφή της Θεσσαλίας με τον «Ντάνιελ» ή του Εβρου και της Ρόδου με τις φωτιές, όταν παρέδωσε αντί για Πολιτική Προστασία έναν ξεχαρβαλωμένο μηχανισμό, που ο ίδιος είχε φτιάξει στο νεοσύστατο υπουργείο.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, μιλώντας για το έργο των λιμενικών, υποτίμησε τόσο το υπουργείο του, που σχεδόν ομολόγησε ότι ο ίδιος δεν έχει παρεμβατικό ρόλο στην καθημερινότητα. Το «είμαι εδώ στο γραφείο μου και κάθομαι…» και το «εγώ ένας κομπάρσος είμαι» δεν είναι λόγια που μπορούν να βγαίνουν από το στόμα κανενός υπουργού για κανέναν λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ
Υπουργός Ναυτιλίας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1958 στη Λευκωσία. Σπούδασε Οδοντιατρική στο ΑΠΘ και άσκησε το επάγγελμά του έως τον διορισμό του ως Ευρωπαίος Επίτροπος το 2014. Το 1998 ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά την επανεκλογή του Γλαύκου Κληρίδη, όμως έναν χρόνο αργότερα παραιτήθηκε για λόγους πολιτικής ευθιξίας. Στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν στήριξε το «Ναι». Ηταν βουλευτής στην κυπριακή Βουλή την περίοδο 2006-2013. Το 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΔΗΣΥ. Λίγους μήνες μετά παραιτήθηκε για να αναλάβει τη θέση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Διαχείρισης Κρίσεων. Τον Σεπτέμβριο 2021 διορίστηκε υπουργός από τον Μητσοτάκη στο νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Στις εθνικές εκλογές του 2023 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας και διορίστηκε υπουργός Ναυτιλίας.
Πηγή: δημοκρατία
Οδοντίατρος στο υπουργείο ναυτιλίας. Παγκόσμια πρωτοτυπία για την κυβέρνηση των “αρίστων”…….
Κάτι έλεγε προεκλογικά ο Μιζοτάκης για μείωση υπουργείων και έχουμε τον κάθε άσχετο, σε εκατοντάδες άχρηστες θέσεις ευθύνης.