Η εφημερίδα μας με επανειλημμένες παρεμβάσεις και πρωτοσέλιδα της εδώ και ένα χρόνο, με αποκορύφωμα όσα θέσαμε υπό τύπον ερωτημάτων προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη με το πρωτοσέλιδο «Φως στις μεθοδεύσεις του Μεγάρου Μαξίμου για τα Τέμπη» προ δυο εβδομάδων, ανέδειξε ένα πολιτικό σκάνδαλο.
Την εσκεμμένη αμέλεια της Κυβέρνησης να ψηφίσει τον εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο περί ευθύνης υπουργών προκειμένου να εναρμονίσει την παραγραφή του κοινού νομοθέτη με την νέα εικοσαετή παραγραφή του συνταγματικού νομοθέτη. Διαπρεπείς νομικοί με τους οποίους είμαστε σε ανοικτή γραμμή εντόπισαν από την περίοδο των υποκλοπών αλλά κατά μείζονα λόγο μετά το δυστύχημα των Τεμπών ότι, έξι ολόκληρα χρόνια μετά την αναθεώρηση του 2019, η Κυβέρνηση απέφευγε συστηματικά να ψηφίσει τον εκτελεστικό νόμο, με στόχο να προστατέψει τα μέλη της. Το ιστορικό προηγούμενο, δυστυχώς γι’ αυτήν, ήταν διαφορετικό και δεν μπορούσε να το επικαλεστεί. Το Σύνταγμα αναθεωρήθηκε το 2001 και ο νέος νόμος περί ευθύνης υπουργών ψηφίστηκε όπως και η συνταγματική διάταξη από όλα τα κόμματα εξουσίας το 2003. Μόλις δυο χρόνια μετά. Η παραγραφή που νομοθετείτο ήταν εξπρές γιατί πριν είκοσι χρόνια κυριαρχούσε η άποψη, και στη ΝΔ, ότι οι πολιτικοί δεν νοείται να παραμένουν όμηροι της παραγραφής για πολλά χρόνια. Ωστόσο οι μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που μεσολάβησαν από το 2001, όπως η Siemens και η Novartis, ανάγκασαν το πολιτικό σύστημα να αναθεωρήσει τις απόψεις του υπέρ της επιμήκυνσης της παραγραφής από εξπρές σε πολυετή. Έρχεται λοιπόν σήμερα ο κύριος Μαρινάκης και ανακοινώνει κατ’ εντολήν του Πρωθυπουργού ότι επί τέλους θα ψηφιστεί σύντομα και ο νέος νόμος περί ευθύνης υπουργών. Εύγε αλλά με αστερίσκο. Γιατί ο νέος νόμος θα ισχύει για το μέλλον από την ψήφισή του.
Δεν έχει αναδρομικότητα. Δεν μπορεί να ανατρέξει στις 28 Φεβρουαρίου 2023, όταν φέρονται ότι διαπράχθηκαν υπουργικά αδικήματα στο δυστύχημα των Τεμπών. «Πολύ λίγο, πολύ αργά», παρά τις διαφορετικές ερμηνείες που διατυπώνονται από συνταγματολόγους. Στην γνωμοδότηση Αλιβιζάτου που αναδεικνύει σήμερα η εφημερίδα μας αχνοφαίνεται και ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Πίσω από την μετατροπή της Προανακριτικής σε διακοσμητικό όργανο και τήν πρόταση περί απ’ ευθείας αποστολής της δικογραφίας υπουργών στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο κρύβεται η βούληση της Κυβέρνησης να καταργήσει τις Εξεταστικές και τις Προανακριτικές επιτροπές με το νέο Σύνταγμα, καθώς παράγουν προβληματική δημοσιότητα για τις κυβερνήσεις, και να αναθέσει στους δικαστές να βγάζουν το φίδι από την τρύπα ως φυσικοί δικαστές. Η φράση του κυρίου Μητσοτάκη ότι «η Εξεταστική δεν ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της Βουλής» αυτό εννοεί. Η δημοσιότητα από το κανάλι της Βουλής ξεγύμνωσε την Κυβέρνηση και τους χειρισμούς της. Και ανέδειξε την Μαρία Καρυστιανου. Ο φόβος ότι οι Εξεταστικές και οι Προανακριτικές παράγουν αντισυστημικούς «σταρ», μέλη της κοινωνίας των πολιτών και πολιτικούς, οδηγεί στην κατάργησή τους λοιπόν. Το Μαξίμου θεωρεί ότι «σόου» πίσω από τις κλειστές πόρτες της Δικαιοσύνης χωρίς κάμερες είναι αδύνατον.
