Οι «μουγκές» συναντήσεις Γεραπετρίτη – Φιντάν

Οι ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας και οι συχνές, αλλά «μουγκές» συναντήσεις τους αποτελούν τις μόνες ενδείξεις ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος βρίσκεται ακόμα εν ζωή και συνεχίζει ασθμαίνοντας. Οι ηγέτες των δύο χωρών, από τον περασμένο Δεκέμβριο και τη Συμφωνία των Αθηνών, γύρισαν την πλάτη ο ένας στον άλλον, φροντίζοντας όμως, καθένας με τον τρόπο του και τα κομματικά κριτήριά του, να επικαλούνται την ελληνοτουρκική προσέγγιση, που έχει προ πολλού σταματήσει.

• Της Κύρας Αδάμ

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει σε ήρεμα νερά, έστω και αν η Αγκυρα προκαλεί συστηματικά «τσουνάμι» στο Αιγαίο, με προκλητικές ασκήσεις κατάληψης κυριαρχίας, εμμονή στην αποστρατιωτικοποίηση των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, αμφισβήτηση του FIR Αθηνών κ.λπ. Και όλα αυτά με UAVs και όχι με τα κοστοβόρα F-16.

Ο Ερντογάν επιμένει και αυτός στο καλό κλίμα, αφού η Αθήνα δεν διαμαρτύρεται, ούτε αντιδρά στα επιχειρησιακά σχέδια της Αγκυρας, τα οποία εκτελεί κανονικά σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας.

Ουδείς και από τις δύο πλευρές εξήγησε μέχρι στιγμής ποιος ήταν ο λόγος του αρχικού ενθουσιασμού για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο, καθώς η προσπάθεια όχι μόνο κατέρρευσε ολοσχερώς μέσα σε λίγους μήνες, αλλά σταμάτησαν και οι διερευνητικές συνομιλίες των δύο πλευρών, στις οποίες πόνταραν αρχικώς οι δύο ΥΠΕΞ. Ο χρόνος έφερε στην επιφάνεια άλλα, επείγοντα διμερή προβλήματα, τα οποία όμως εντάσσονται σε ευρύτερα ενεργειακά σχέδια στη Μεσόγειο, όπως η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, που σκοντάφτει μονίμως πάνω στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και στη φαραωνική αντίληψη της Αγκυρας για πλήρη ενεργειακό έλεγχο στη Μεσόγειο.

Η Αγκυρα δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι έχει μετατοπίσει πλήρως το ενδιαφέρον της από την ΑΟΖ του Αιγαίου στην ΑΟΖ της Μεσογείου. Το ίδιο πράττει και η Αθήνα, διαπιστώνοντας και αυτή ότι το κεφάλαιο «ΑΟΖ – υφαλοκρηπίδα» στο Αιγαίο μπορεί -και ίσως είναι σοφό- να περιμένει κι άλλο χρόνο, αφού έχουν περάσει τόσες δεκαετίες με ανοιχτό το θέμα προς επίλυση.

Ηλεκτρικά καλώδια

Η απόπειρα της ελληνικής κυβέρνησης να περάσει τα ηλεκτρικά καλώδια από την «καυτή» περιοχή πέραν των χωρικών υδάτων, στην περιοχή Ρόδου, Καστελόριζου, Καρπάθου, Κάσου, Κρήτης, για να φτάσουν μέχρι τον 30ό μεσημβρινό, έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη υπόθεση τόσο επί χάρτου όσο και επιχειρησιακά, ενεργειακά και πολιτικά. Το έργο έχει κολλήσει από το καλοκαίρι στην Κάσο, με την Τουρκία να αντιδρά στην πόντιση ελληνικών καλωδίων πέραν των χωρικών υδάτων των 6 ν.μ. στην Κάσο, προειδοποιώντας μάλιστα για ένταση με την παρουσία και στρατιωτικών μέσων της στην περιοχή.

Οι υπουργοί Εξωτερικών Γεραπετρίτης και Φιντάν είναι σχεδόν σίγουρο ότι στις συχνές συναντήσεις τους «για τα μάτια του κόσμου» δεν μπαίνουν σε σοβαρές συζητήσεις για το πρόβλημα στην περιοχή των καλωδίων, ούτε προετοιμάζουν το θέμα για συζήτηση κατά την -περιπλανώμενη στο ημερολόγιο- συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν. Η λύση του θέματος των καλωδίων με διμερή συμφωνία μπορεί να είναι δραματικά επιζήμια για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και επώδυνη για την Τουρκία.

Στην περίπτωση που η Αγκυρα αποδεχθεί, χωρίς ανταλλάγματα, να περάσουν τα ελληνικά καλώδια από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, αυτό θα σημάνει το τέλος της τουρκικής ΑΟΖ στην περιοχή. Στην περίπτωση που η Αθήνα ζητήσει την άδεια της Τουρκίας να περάσει τα καλώδιά της από την Τ/Λ ΑΟΖ, τότε και δικαίως θα κατηγορηθεί ότι παραδίδει εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Τουρκία στην περιοχή. Και οι δύο χώρες ζητούν ανταλλάγματα για τη λύση του προβλήματος. Αλλά, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, στην εποχή Τραμπ υπάρχει σοβαρή πιθανότητα Ελλάδα και Τουρκία να ζητούν ανταλλάγματα, που συμφέρουν καθεμιά πλευρά, από τον Λευκό Οίκο…

Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία