To Διαφάνι… άνοιξε και οι «Αγριες μέλισσες» άρχισαν πάλι να τριγυρνούν στα σοκάκια του! Όλοι οι συντελεστές της σειράς του 1.500.000 τηλεθεατών έκαναν τεστ για κορωνοϊό και όλοι βγήκαν αρνητικοί. Οι «Αγριες μέλισσες» επιστρέφουν, μάλιστα, με καινούργια επεισόδια στον ΑΝΤ1 και στους δέκτες μας από τις 18 Μαΐου.
Η όμορφη και αξιόλογη ηθοποιός Αμαλία Καβάλη ανοίγει την καρδιά της στο «ENJOY» και την Μαρία Ανρέου και μιλά για την απιστία του Κυριάκου αλλά και την αγάπη, που σε βρίσκει εκεί που δεν το περιμένεις, όπως έγινε με εκείνη και τον κοινοτάρχη, αλλά και για τη φιλία της με την Παγώνα, η οποία ελπίζει να φτιάξει ξανά με τον χρόνο.
Αμαλία, πώς είναι η επιστροφή πίσω στο Διαφάνι; Πληροφορηθήκαμε ότι την Παρασκευή κάνατε όλοι οι συντελεστές τεστ για τον κορωνοϊό και οσονούπω αρχίζετε τα γυρίσματα. Ποια είναι τα συναισθήματά σου τώρα που θα επιστρέψεις στη δουλειά σου, θα δεις τους συναδέλφους σου, θα αγγίξεις ξανά τη ραπτομηχανή σου;
Απολαμβάνω πολύ τη δουλειά μου και τους συναδέλφους μου. Είναι κάπως αποξενωτική η αίσθηση ότι μπορώ να τους δω αλλά δεν μπορώ να τους αγκαλιάσω, σαν να παίρνουμε μέρος σε ένα αλλόκοτο πείραμα. Χαίρομαι, όμως, που επιστρέφουμε και που θα μπορέσουμε ξανά να παραδώσουμε καινούργια επεισόδια στο κοινό μας.
Δεν ξέρω αν έχεις κυκλοφορήσει έξω, αλλά πώς νιώθεις τον κόσμο με τις μάσκες;
Η καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι εξ ορισμού μη φυσιολογική συνθήκη. Τώρα καλούμαστε να επιστρέψουμε στη ζωή μας και να αλλάξουμε τη φυσιολογική συμπεριφορά μας, για να εντάξουμε τα μέτρα ασφαλείας. Αυτό εμένα μου φαίνεται πιο δύσκολο. Με τις μάσκες και τα γάντια μού δίνεται η εντύπωση πως δεν ξέρουμε να τα χρησιμοποιούμε.
Πέρα από τη μεγάλη υγειονομική κρίση, βιώνουμε και μια τεράστια οικονομική κρίση. Οι δυο βασικοί πυλώνες της οικονομίας της χώρας μας, τουρισμός και πολιτισμός, πλήττονται. Είναι δυνατόν να ζήσουμε ελληνικό καλοκαίρι χωρίς Επίδαυρο, φεστιβάλ, θέατρο, μουσική, χορό; Θα βγει η τέχνη στην ελεημοσύνη;
Πρώτος γνώμονας αυτή την εποχή είναι η υγεία μας. Είμαστε μια μικρή χώρα με ηρωικό μεν, ευαίσθητο δε σύστημα υγείας. Δεν ωφελεί να «κινήσουμε την οικονομία» του θεάτρου, αν θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή συντελεστών και κοινού. Πάντως, ακόμα και αν κρίνεται ασφαλές να διεξαχθεί μερικώς το Φεστιβάλ Αθηνών, τα θέατρα δημόσιου χαρακτήρα (φεστιβάλ, Εθνικό, Κρατικό) απασχολούν μια μικρή μερίδα επαγγελματιών της τέχνης. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε αναγκαστική ανεργία λόγω πανδημίας μέχρι τουλάχιστον τον Ιανουάριο. Ο κλάδος πλήττεται σοβαρά και κινδυνεύει να εκπνεύσει. Ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν οργανωθεί για να στηρίξουν τους εργαζομένους του πολιτισμού, δυστυχώς δεν βλέπουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Το καλλιτεχνικό μας προϊόν, πέρα από ψυχική τροφή για εμάς, είναι και μεγάλο κομμάτι διαφήμισης της χώρας μας. Θυμίζω, για παράδειγμα, πως στους Ολυμπιακούς Αγώνες έμεινε μνημειώδης η τελετή έναρξης που ήταν… ένα καλλιτεχνικό προϊόν. Δεν ωφελεί να καρπώνεται το κράτος αιφνιδίως τα μεγάλα επιτεύγματα του ενός ή του άλλου καλλιτέχνη και όμως στιγμές σαν και τούτη να αδυνατεί να στηρίξει τους εργαζόμενους καλλιτέχνες, όπως κάνει για άλλους κλάδους της οικονομίας. Οι περίπλοκες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στον χώρο του θεάματος αφήνουν τους καλλιτέχνες τον περισσότερο καιρό εκτός συμβάσεων εργασίας. Αυτό άλλωστε το υπουργείο Πολιτισμού το γνωρίζει χρόνια τώρα. Οταν για αυτόν τον λόγο αποκλείεις το καλλιτεχνικό εργατικό δυναμικό από οποιαδήποτε μέριμνα, τιμωρείς τους εργαζομένους για την εργασιακή τους συνθήκη, αντί να την εξυγιάνεις και να τους προστατεύσεις, αφού οι περισσότεροι καλλιτέχνες δεν έχουν τη διαπραγματευτική δύναμη να αλλάξουν το καθεστώς εργασίας τους. Όσον αφορά το αν θα βγει η τέχνη στην ελεημοσύνη, θα σας παραθέσω ένα τσιτάτο του Γκαίτε που μ’ αρέσει: «Μην κλαίτε τους ποιητές που δεν έχουν κοινό, να κλαίτε το κοινό που δεν έχει ποιητές».
Μια ηθοποιό από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», με πολλά σεμινάρια στο εξωτερικό και με μια υποψηφιότητα για το θεατρικό Βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» πώς την έπεισαν να κάνει την πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση στις «Μέλισσες»; Πες μας, πώς πήρες τον ρόλο; Σε επέλεξαν μεμιάς η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Λευτέρης Χαρίτος για τον ρόλο της Ουρανίας;
Μου αρέσουν πολύ οι σειρές εποχής και μάλλον το σύμπαν συνωμότησε να πάρω μέρος σε μία. Ήμουν από τους τυχερούς, δεν πέρασα δεύτερο κάστινγκ.
Γιατί οι «Αγριες μέλισσες» έγιναν η σειρά των 1.500.000 τηλεθεατών; Περίμενες από την αρχή τέτοια επιτυχία; Είχε να συμβεί κάτι ανάλογο από το «Νησί»…
Οι «Αγριες μέλισσες» είναι η πρώτη πρωτότυπη παραγωγή μεγάλης κλίμακας των τελευταίων χρόνων. Οι παραγωγοί πήραν ρίσκο και δεν ήξεραν πώς θα πάει. Η επιτυχία που ήρθε είναι μάλλον κράμα σεναρίου, σκηνοθεσίας, ηθοποιών και λοιπών συντελεστών. Πιστεύω, όμως, πως το σημαντικότερο κομμάτι είναι η μυθοπλασία, η ιστορία που λέμε στον κόσμο, γιατί η πρωτότυπη μυθοπλασία εξέλειπε τα περασμένα χρόνια. Το κοινό συνδέθηκε με τους χαρακτήρες του χωριού μας, είναι οικείοι, μπορεί να αναγνωρίσει τις επιθυμίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν προσπαθώντας να ζήσουν τη ζωή τους όσο καλύτερα μπορούν. Το ρίσκο απέδωσε και εύχομαι να ακολουθήσουν κι άλλες αντίστοιχες παραγωγές κι ας πέρασε ένας κορονοϊός από πάνω μας.
Μοιάζεις με την Ουρανία; Εχετε κοινά χαρακτηριστικά με την ηρωίδα σου; Από ραπτική ξέρεις; Πώς έμαθες τη μηχανή;
Μπορώ να συνδεθώ με την ανάγκη της για εστία. Από τα 17 μέχρι τα 28 μου χρόνια έζησα σε έξι διαφορετικές πόλεις και δυσκολεύομαι να διατηρήσω τους δεσμούς μου με τα άτομα που συνδέθηκα φιλικά εκείνο το διάστημα. Τότε ένιωθα συνεχώς αποκομμένη από τους προηγούμενους δεσμούς μου, από αυτούς που μόλις έφτιαχνα, γιατί σύντομα θα έφευγα ξανά. Στα 28 αποφάσισα να ριζώσω σε μια πόλη, να μη χάσω ξανά κάποιον φίλο λόγω μετακόμισης. Η Ουρανία είναι βέβαια ορφανή -γι’ αυτό νιώθει τόσο μόνη- και αυτό είναι πιο σοβαρό. Στον χαρακτήρα της μου άρεσαν περισσότερο η θετική της διάθεση και η διπλωματία της, χαρακτηριστικά που λίγο λίγο χάνει. Την αλφαβήτα της ραπτικής μού την έμαθε η Ευαγγελία Τσιούνη, εξαιρετική μοδίστρα στο Παγκράτι, που με δέχτηκε μαθητευόμενη στο μοδιστράδικό της.
Η Ουρανία τον έχει συγχωρήσει τον Κυριάκο; Εσύ θα συγχωρούσες μια αρραβωνιαστικιά;
Ίσως εκείνη την εποχή οι γυναίκες να επιδείκνυαν μεγαλύτερη ελαστικότητα σε εξωσυζυγικές σχέσεις των συντρόφων τους, κυρίως λόγω οικονομικής εξάρτησης. Η Ουρανία όμως δεν είναι οικονομικά εξαρτημένη από τον Κυριάκο. Να πούμε, και για όσους δεν ξέρουν, πως κατά τη διάρκεια της σειράς ανακάλυψε ότι ο σύντροφός της ήταν δύο χρόνια παράλληλα αρραβωνιασμένος με άλλη γυναίκα, αλλά επίσης πως πριν από τη γνωριμία τους (10 χρόνια) είχε παντρευτεί και είχε αποκτήσει παιδί από τον πρώτο του γάμο. Πληροφορίες που της απέκρυψε. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η εμφάνιση της αρραβωνιαστικιάς, αλλά το σύνολο της κρυφής συμπεριφοράς. Ο άνθρωπος που έκανε οικογένειά της, που τον εμπιστευόταν τυφλά, την κορόιδευε για χρόνια. Τον αγαπάει ακόμα, όμως μπορεί να τον εμπιστευτεί ξανά; Ακόμα και να θέλει να τον συγχωρήσει, υπάρχει γάμος μετά την κατάλυση της εμπιστοσύνης;
Περίμενες από την Ουρανία να ερωτευτεί τον κοινοτάρχη; Είναι μια σχέση ανάγκης ή πραγματικού έρωτα; Θα ήθελες αυτοί οι δύο άνθρωποι να είναι μαζί; Πάντω, ο Χρήστος Πλαΐνης μάς είπε, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «ENJOY», ότι η Ουρανία έχει κάνει τον Τόλια πιο γήινο…
Η Ουρανία με τον Τόλια, ενώ είναι από το ίδιο χωριό, δεν παντρεύτηκαν μεταξύ τους ούτε υπήρχε υπόνοια προϊστορίας αισθήματος, ερωτεύτηκαν και οι δυο ξενομερίτες. Δεν περίμεναν, λοιπόν, τώρα «συγκατοικώντας» να αναπτύξουν αισθήματα. Ομως χάρισαν ο ένας στον άλλον ηρεμία και ασφάλεια σε μια στιγμή που ήταν και οι δύο πολύ πληγωμένοι. Η σχέση που αναπτύχθηκε ήταν σχέση στοργής. Μπορεί, αν είχαν παντρευτεί μεταξύ τους, να ήταν πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι είναι με τους συντρόφους τους, αλλά δεν το έκαναν.
Νιώθεις ότι η Ουρανία πρόδωσε την Παγώνα; Πώς δικαιολογείς την ηρωίδα σου και πώς την Παγώνα; Η φιλία των δυο τους θα φτιάξει;
Ναι, η Ουρανία πρόδωσε την Παγώνα. Η Παγώνα δεν χρειάζεται δικαιολογίες, έπαθε επιλόχειο. Μπορεί τότε να μην υπήρχε διάγνωση και το στίγμα να ήταν ακραίο, αλλά ακριβώς σε αυτή τη στιγμή η φίλη της έπρεπε να τη στηρίξει. Το αστείο είναι πως αυτό άρχισε να κάνει, αλλά εξελίθτηκαν αλλιώς τα πράγματα. Πώς τη δικαιολογώ; Δεν ελέγχουμε τα αισθήματά μας, δεν μπορώ να ορίσω ότι «θέλω να αγαπώ αυτόν» ή «θέλω να μην αγαπώ αυτόν», ούτε και τα αισθήματα των άλλων «θέλω ή δε θέλω να με αγαπάει αυτός». Ελέγχουμε όμως τις πράξεις μας και η Ουρανία δεν αφέθηκε σε αυτή τη σχέση. Η σχέση τους με την Παγώνα μάλλον έφτιαξε – όσο μπορεί να φτιάξει. Πολλές φιλίες έπειτα από ένα σοκ επιστρέφουν σε μια ελαφρά σπασμένη εκδοχή.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή μέχρι τώρα στο σίριαλ, υποκριτικά ή συναισθηματικά, για εσένα; Δεν ξέρω αν έχεις βιώσει κάποιον χωρισμό, αλλά, όταν έδιωχνες τον Κυριάκο από το σπίτι, πολλές γυναίκες ταυτίστηκαν μαζί σου ή, όταν κρατούσες το μωρό της Παγώνας, πολλές τηλεθεάτριες ένιωσαν τον πόνο της γυναίκας που θέλει να γίνει μάνα…
Ήταν αυτή η αλληλουχία σκηνών με τη Μαρίκα (αρραβωνιαστικιά Κυριάκου) και τον χωρισμό από τον Κυριάκο. Ξέραμε πως αυτές οι σκηνές σηματοδοτούν τη στροφή των χαρακτήρων μας και άρα έπρεπε να πάνε καλά.
Αμαλία, ποιον θεωρείς τον πιο σκληρό ήρωα στο Διαφάνι; Τον Δούκα, που έχει δώσει πολλές εντολές θανάτου, τη ραδιούργα Μυρσίνη, τον αμείλικτο Κυπραίο, που όποιος βρεθεί στο διάβα του και είναι εμπόδιο στα σχέδιά του τον βγάζει από τη μέση; Ο συνάδελφός σου ο Γιώργος Γεροντιδάκης μάς εξέπληξε γιατί μας είπε ότι οι πιο σκληρές για αυτόν είναι οι τρεις αδελφές γιατί συνεχίζουν τις ζωές τους μετά τον φόνο του Σέργιου και του Γιάννου…
Φοβάμαι περισσότερο τον Νικηφόρο Σεβαστό. Εχει κάτι το εντελώς απροσδόκητο, που θυμίζει πολύ τον Δούκα, και δεν ξέρεις αν θα επικρατήσει η φωτεινή ή η σκοτεινή πλευρά του. Δεύτερο σε σειρά θα βάλω τον κουρέα… κρατάει λεπίδι!
