Πανηγύριζε η κυβέρνηση για το φρικτό περιστατικό του ανελέητου ξυλοδαρμό της συζύγου του δικηγόρου Λύτρα. Εμετικά ρεπορτάζ αποθέωναν τον νόμο Φλωρίδη για την σύλληψη του ποινικολόγου, ενώ όλοι γνώριζαν πως το νομοθετικό πλαίσιο από το 2006, καθιστούσε την ενδοοικογενειακή βία ως αυτεπάγγελτα διωκόμενο αδίκημα.
Την επόμενη ακριβώς ημέρα, ο ποινικολόγος αφέθηκε ελεύθερος με ομόφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέα. Και τότε συνέβη το αδιανόητο. Η ηγεσία του Αρείου Πάγου, παρενέβη ακαριαία διατάσσοντάς πειθαρχικό έλεγχο κατά των δύο λειτουργών της Δικαιοσύνης!
Σύμφωνα όμως με το άρθρο 109 του νέου Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, «η κρίση που εκφέρει ο δικαστικός λειτουργός κατά την άσκηση των καθηκόντων του δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα»!
Εννοείται ότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου γνώριζε το συγκεκριμένο άρθρο που καθιστά την παρέμβαση «άδειο πουκάμισο». Επικοινωνιακή φούσκα, για να συγκαλύψει το αντίστοιχο επικοινωνιακό φιάσκο της κυβέρνησης!
Όταν η ηγεσία της δικαιοσύνης επιδιώκει ρόλο Γκρίνμπεργκ, τότε τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν τεθεί εκτός ελέγχου…
