Ο Κώστας Σκανδαλίδης ξεκαθαρίζει τις θέσεις του στην «Espresso» και αναρωτιέται πως νιώθουν πρώην σύντροφοί του που πήγαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
- Συνέντευξη στη Βίβιαν Μπενέκου
«Όταν γύρω σου η επιδημία, χτυπά, δεν μπορείς να παριστάνεις τον ήρωα», λέει ο βουλευτής Α’ Αθήνας του Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Σκανδαλίδης, που διαγνώστηκε στις αρχές της εβδομάδας θετικός στον κορωνοϊό, ευτυχώς χωρίς ανησυχητικά συμπτώματα. Εντούτοις παραδέχεται ότι νιώθει φόβο, όπως όλοι όσοι ασθενούν.
«Δεν μου λείπουν εμένα τα αξιώματα, γιατί είμαι στρατιώτης της παράταξης, και δεν έχω καιρό για λύπες και μελαγχολίες», ξεκαθαρίζει στην «Espresso» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής, που έχει γευθεί την εξουσία από όλα τα πόστα κι από τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζει «συναρπαστική» την πολιτική του διαδρομή.
Εντούτοις κανείς, όπως λέει, δεν διανοήθηκε ποτέ να του προτείνει μετεγγραφή, ούτε και τώρα που τα ποσοστά του κόμματός του είναι χαμηλά. Αναρωτιέται όμως πώς μπορεί να νιώθουν όλοι αυτοί οι πρώην σύντροφοί του, που μεταπήδησαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, «όταν απαλλοτριώνουν τις αριστερές τους ιδέες και ξεροσταλιάζουν στους προθαλάμους της κάθε εξουσίας»!
Ο Κώστας Σκανδαλίδης δεν θέλει συνεργασίες για το Κίνημα Αλλαγής. Επιμένει στην αυτόνομη πορεία του Κινήματος, σε οποιαδήποτε περίπτωση. Αυτό, φυσικά, δεν τον εμποδίζει να πει, ότι το κόμμα του έχει δυσκολία να περάσει στον κόσμο τις θέσεις που έχει. Πιστεύει επιπλέον και σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Αλέξης Τσίπρας ηγείται ενός ευκαιριακού σχηματισμού.
Δηλώνει επίσης ότι δεν έχει καν σκεφθεί -και ούτε το θέλει- να μπει στην κούρσα της ηγεσίας, ενώ θεωρεί ότι η πρόωρη «προεδρολογία» δεν εξυπηρετεί καθόλου την παράταξη.
Πώς είναι οι πρώτες μέρες με τον κορωνοϊό; Πώς νιώθετε;
Ο αόρατος εχθρός δυστυχώς μάς επισκέφτηκε, και εμένα και τη σύζυγό μου Μπέτυ. Την Τρίτη που μας πέρασε ενημερωθήκαμε ότι είμαστε θετικοί στον ιό. Δεν έχουμε ιδιαίτερα συμπτώματα. Είμαστε στο σπίτι και ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες των γιατρών. Ασφαλώς και υπάρχουν στιγμές φόβου, έχω όμως εμπιστοσύνη στις άοκνες προσπάθειες του υγειονομικού προσωπικού της χώρας και του ΕΣΥ. Όταν γύρω σου η επιδημία χτυπά γνωστούς και φίλους και οδηγεί ακόμη και σε απώλειες, δεν μπορείς να παριστάνεις τον ήρωα. Οι άνθρωποι δένονται μέσα από παρόμοιες δοκιμασίες. Αυτές σε κάνουν να σκεφτείς και να επανακαθορίσεις στόχους, αξίες και τρόπο ζωής. Την επόμενη μέρα τα προβλήματα θα είναι γιγάντια, αλλά και εμείς σοφότεροι.
Μητσοτάκης στο τιμόνι της χώρας. Πώς τον κρίνετε;
Στην αρχή έδειξε μια αυτάρκεια και κινήθηκε σωστά μέσα στην πανδημία. Από εκεί και μετά, όμως, αρχίζει να αποκαλύπτεται το πρόσωπο της συντηρητικής παράταξης, χωρίς σχέδιο, χωρίς ειρμό, με δεκάδες αποφάσεις μόνο κατ’ όνομα μεταρρυθμιστικές, και συγκεντρωτική άσκηση της εξουσίας. Σε πείσμα του πολιτικά φιλελεύθερου και του σύγχρονου που προβάλλει, εμφανίζει το πραγματικό πρόσωπο τη νέας Δεξιάς. Ένα πρόσωπο αυταρχικής διακυβέρνησης.
Η επόμενη μέρα μετά την πανδημία πώς θα βρει τη χώρα και τα κόμματα;
Για όλους θα είναι μια άλλη μέρα, όπου όλα θα επανεξετάζονται, και θα τίθενται ξανά επί τάπητος. Για τον κόσμο έρχεται μια άλλη εποχή. Για την παγκοσμιοποίηση, μια φάση εκδημοκρατισμού, και για την Ευρώπη το τέλος του Μάαστριχτ, αν θέλει να επιβιώσει. Και η χώρα, όμως, θα χρειαστεί πηδάλιο και πυξίδα για να βγει από την εθνική πανδημική και την οικονομική τρικυμία.
Από πού πάνε στο Κέντρο τελικά; Ο δρόμος που διαλέγει το Κίνημα Αλλαγής είναι ο σωστός;
Στο Κέντρο δεν πας καταργώντας τις πολιτικές, τις αντιπαραθέσεις, τα κόμματα και τις ιδεολογίες. Δεν πας ούτε από τον δρόμο της νεο-Δεξιάς, ούτε από τον δρόμο του ακραίου αντισυστημικού τυχοδιωκτισμού και λαϊκισμού. Πηγαίνεις μόνο από τον προοδευτικό δρόμο. Τον δρόμο της δημοκρατικής παράταξης. Αυτή που αποτελεί τη γνήσια κληρονόμο του φιλελευθερισμού. Η χώρα αυτή έζησε μέρες ευημερίας μόνο όταν τα ηνία τα κρατούσε αυτή η παράταξη.
Ανήκετε στα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ. Πώς βλέπετε σήμερα το Κίνημα; Νιώθετε καμιά φορά στενοχώρια, λύπη για την εξέλιξη του κόμματος και τα χαμηλά ποσοστά του σήμερα;
Για όσους ζήσαμε από την αρχή αυτή τη συναρπαστική διαδρομή δεν υπάρχει καιρός για λύπες και μελαγχολία. Η πρώτη φορά πραγματική Αριστερά της δεκαετίας του ’80, ο εκσυγχρονισμός και τα έργα της δεκαετίας του ’90 στην Ελλάδα του 2004, ακόμη και η θέση εθνικής ευθύνης που μόνο εμείς πληρώσαμε το 2010, δεν μας κάνουν να λυπόμαστε. Μάλλον μας χαλυβδώνουν.
Εάν προκύψουν συνεργασίες μεταξύ κομμάτων, εσείς με ποιον προτιμάτε να συνεργαστείτε; ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ; Είστε η πολύφερνη νύφη.
Μια νύφη, όμως, που δεν ενδίδει με κανέναν τρόπο, και δεν εκβιάζεται από τις πολιτικές καντρίλιες του σημερινού δικομματισμού. Δεν υποτάσσεται σε εκβιασμούς. Αυτόνομη πορεία, αυτοδύναμη στρατηγική είναι λοιπόν ο μόνος δρόμος μιας παράταξης που προτείνει λύσεις και εγγυάται την πρόοδο και τη νέα αλλαγή.
Σας ενοχλεί κάτι στον τρόπο που πολιτεύονται η Φώφη και το Κίνημα;
Τα τελευταία χρόνια το Κίνημα κάνει εξαιρετικές προγραμματικές επεξεργασίες, εξακολουθεί να διαθέτει πλήθος στελεχών που οι άλλοι ορέγονται, ασκεί μαχητική αντιπολίτευση και έχει κατακτήσει μια πολιτική ενότητα στη γραμμή της αυτονομίας, που ουσιαστικά δεν αμφισβητείται. Το πρόβλημά μας παραμένει να είναι πώς επενδύεται στην κοινωνία η πολιτική μας. Η πρόεδρος καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες, και αυτό οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε.
Θα μπαίνατε στη διαδικασία διεκδίκησης της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής;
Ούτε καν πέρασε από το μυαλό μου. Είναι τώρα στιγμή εν μέσω κορύφωσης της πανδημίας, όπου ο στόχος του Κινήματος είναι στόχος επιβίωσης και ανατροπής συσχετισμών, όπου ο λαός απαιτεί συμπαράσταση και καθοδήγηση στα αδιέξοδά του, να βυθιστούμε σε εσωστρέφεια και άγονους ανταγωνισμούς; Δεν εξυπηρετεί την παράταξη η πρόωρη προεδρολογία.
Θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει τις φοβερές παθογένειές του; Πώς βλέπετε τον Αλέξη Τσίπρα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δέσμιος των εγγενών αντιφάσεών του. Καβάλησε σε ένα κύμα λαϊκισμού και αγανάκτησης και εμφάνισε μια εξουσία χωρίς αρχές, χωρίς έρμα, χωρίς πρόγραμμα, διασύροντας στην πράξη τις δυνάμεις της δημοκρατικής και υπεύθυνης Αριστεράς. Ο Αλέξης Τσίπρας ηγείται ενός ευκαιριακού σχηματισμού και έχει τεράστια ευθύνη για την επανάκαμψη στην εξουσία της Δεξιάς.
Σας έχει προσεγγίσει ποτέ κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα;
Η διαδρομή μου από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και μέχρι τώρα δεν επιτρέπει σε κανέναν να διανοηθεί κάτι τέτοιο.
Πώς νιώθετε που πολλά πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι υπουργοί ή μέλη πλέον της ΝΔ ή λίγο πριν του ΣΥΡΙΖΑ;
Το θέμα δεν είναι πώς νιώθω εγώ αλλά πώς νιώθουν αυτοί, που έκαναν την επιλογή είτε να απαλλοτριώνουν τις αριστερές τους ιδέες είτε να ξεροσταλιάζουν στους προθαλάμους της κάθε εξουσίας.
Έχετε γευθεί όλα τα στάδια της πολιτικής (γραμματέας, βουλευτής για τρεις δεκαετίες, υπουργός κ.λπ.). Τι προσδοκάτε από το πολιτικό σας μέλλον;
Τι άλλο από την αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης που τόσο λείπει αυτή την εποχή από τον τόπο… Το προαναγγέλλει η νέα εποχή, το επιβάλλουν οι συνθήκες και το νοηματοδοτεί η αναγκαία νέα ενότητα του Ελληνισμού για να βγει από την τρικυμία. Όσο για τα αξιώματα, δεν μου λείπουν. Πάντοτε δήλωνα και δηλώνω στρατιώτης της παράταξης.
Ωστόσο θα νοσταλγείτε τα χρόνια της εξουσίας, καθώς παρακολουθείτε στο διαδίκτυο ένα κίνημα που θυμίζει σε κάθε επίκαιρο θέμα πώς θα ήταν τα πράγματα επί ΠΑΣΟΚ…
Δεν γνωρίζω τον πραγματικό στόχο αυτών που ξεκίνησαν την καμπάνια. Γνωρίζω το αποτέλεσμά της. Ξυπνά μνήμες ευημερίας και ευμάρειας. Ξυπνά ένα παρελθόν που φαίνεται μακρινό πια, αλλά εξακολουθεί να είναι ελκυστικό. Όχι να το ξαναφέρουμε σήμερα, αλλά να το προβάλουμε με νέα γλώσσα, νέους στόχους και νέα οράματα στο μέλλον.
Έχετε χαρακτηρίσει μεγάλο δάσκαλο και πραγματικό σύντροφο και οδηγητή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά τον Ανδρέα υπήρξε πρωθυπουργός που να σας τον θύμισε;
Μου ζητάτε να συγκρίνω τον ηγέτη που εχθροί και φίλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: Ήταν μοναδικός. Γι’ αυτόν θα μιλά όλο και καλύτερα, όλο και συχνότερα, όλο και ακριβέστερα η Ιστορία. Και η αγάπη ενός ολόκληρου λαού.
Κάποτε διεκδικήσατε και τον Δήμο Αθηναίων. Σήμερα πώς βλέπετε την πόλη και την πορεία του Κώστα Μπακογιάννη;
Ο Δήμος Αθηναίων εξακολουθεί να πάσχει, με τα οξυμμένα καθημερινά προβλήματα. Ο νέος δήμαρχος ήρθε με προσδοκίες και ισχυρή λαϊκή εντολή. Στα σοβαρά και τα μεγάλα οι μέχρι τώρα απόπειρες κάθε άλλο παρά επιτυχημένες μπορούν να θεωρηθούν, όπως για παράδειγμα η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου.
Διαβάζω στο βιογραφικό: γεννήθηκε στην Καρδάμαινα της Κω, στα Δωδεκάνησα. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί του παπα-Γιώργη και της Χριστίνας Σκανδαλίδη. Τι μνήμες ξυπνούν από τα παιδικά χρόνια;
Μόνο οι χαρούμενες στιγμές μιας γεμάτης ζωής, με σοφή οικονομία, με οικογενειακή αρμονία, πλημμυρισμένες από τους ήχους του βιολιού και τη θεσπέσια φωνή του παπα-Γιώργη. Χρόνια που σημάδεψαν όλη μου τη διαδρομή, τη γέμισαν προσδοκίες και φως.
Μιλήστε μου λίγο για την οικογένειά σας: ο γιος σας έχει αγάπη για την πολιτική;
Όπως κι εγώ από μικρό παιδί ακολούθησα έναν δρόμο που τον διάλεξα μόνος μου, έτσι κι αυτός μέχρι τώρα αποφασίζει τι κάνει, τι σπουδάζει, με τι δουλειά καταπιάνεται. Τον παρακολουθώ με καμάρι κι εγώ και η μάνα του να προκόβει, να πετυχαίνει. Όλα είναι μπροστά του.
Ως νησιώτη ποιο νησιώτικο τραγούδι σάς σηκώνει για χορό;
Στην αρχή ένας μπάλος, που σε μεταφέρει από το Αιγαίο στη Μικρασία και ανάποδα. Στη συνέχεια μια σπονδή στο τζιβαέρι, που στην Κω το λέμε Δυοσμαράκι, και τέλος το χάραμα να ανοίγει τη μέρα με το «Μέρα Μέρωσε».
