Η ηθοποιός Έρρικα Μπίγιου συστήθηκε στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό μέσα από τη σειρά του STAR «Έρωτας με Διαφορά». Τελειόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, η Έρρικα Μπίγιου παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο Λονδίνο, ενώ στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με τον χορό. Η ίδια δοκίμασε τις δυνάμεις της στο εξωτερικό και συμμετείχε στη σειρά «The Durrells», η οποία προβλήθηκε στη βρετανική τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. Ταυτόχρονα, δεν κρύβει την αδυναμία της για το θέατρο χαρακτηρίζοντας ως «μαγική» την συνύπαρξη ηθοποιών και θεατών.
- Από την Πωλίνα Χρήστου
Αν και κανείς δεν θα μπορούσε να μην προσέξει τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά της και τα μεγάλα εκφραστικά της μάτια, η Έρρικα, ιδιαίτερα σεμνή και χαμηλών τόνων -κόντρα στον ρόλο της «κακιάς» την οποία υποδύεται, επιλέγει να απέχει από την έντονη προβολή στα ΜΜΕ, είναι ευγνώμων για όσα έχει καταφέρει να κερδίσει με την αξία της και πορεύεται δείχνοντας σεβασμό στους συναδέρφους της αλλά και στην τέχνη την οποία υπηρετεί. Μιλώντας στο newsbreak.gr, η Έρρικα Μπίγιου σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας στον πολιτισμό, τις ευκαιρίες που μπορεί να έχει ένας νέος καλλιτέχνης στην χώρα μας, αλλά και το κίνημα του #metoo που έχει καταφέρει να συσπειρώσει τον κλάδο.
Κυρία Μπίγιου, ποια είναι τα στοιχεία που σας ιντριγκάρουν στον ρόλο της Ελβίρας;
Αυτό που με ιντριγκάρει ιδιαίτερα στην Ελβίρα είναι ότι είναι «μέσα σ’όλα»! Παρότι τείνει να είναι αρκετά αυστηρή και δυναμική γυναίκα, το νοιάξιμο όμως και η αγάπη που έχει για τους κοντινούς της ανθρώπους την κάνουν τρυφερή και ανθρώπινη. Δεν φοβάται! Τολμάει να βρεθεί σε ξέφρενες και άβολες καταστάσεις προκειμένου να βοηθήσει τους άλλους, καταλήγοντας έτσι πολλές φορές σε συναισθηματική, ακόμα και σε ηθική σύγχυση. Μ’αρέσει όμως αυτό διότι την φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια της, χωρίς να την νοιάζει εάν θα είναι αρεστή στους άλλους ή όχι.
Βρίσκετε κάποια κοινά στοιχεία της προσωπικότητάς σας με το ρόλο που υποδύεστε;
«Ο τολμών νικά» και καταφέρνει να γνωρίσει τον εαυτό του! Θα έλεγα, πως είναι ένα κοινό στοιχείο που μοιραζόμαστε με την Ελβίρα.
Ποια είναι η άποψή σας για τον έρωτα με διαφορά όταν αυτός δεν είναι αντικείμενο μιας μυθοπλασίας αλλά μια πραγματικότητα;
Ο έρωτας ως «δαίμονας» ψάχνει πάντα την αγάπη για να κερδίσει την αθανασία του! Όταν αυτό συμβεί καμία διαφορά δεν είναι ικανή να τον σταματήσει.
Θα μας δώσετε κάποιο spoiler για τη σειρά ή, έστω για την εξέλιξη του ρόλου σας;
Μπαίνουν νέα πρόσωπα που αναστατώνουν και κλονίζουν. Η Ελβίρα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μεγάλα διλήμματα και πιστέψτε με οι κωμικές στιγμές δεν θα λείψουν.
Αναφορικά με την καλλιτεχνική σας πορεία, θέλετε να μας μιλήσετε για τις έως τώρα επιλογές σας; Είναι πολύ συγκεκριμένες, αλλά πολύ ηχηρές…
Η αγάπη, ο σεβασμός και το μεράκι για την δουλειά μου, με οδήγησαν από μόνα τους. Οπότε θα έλεγα ότι ίσως περισσότερο επιλέχθηκα, παρά επέλεξα. Είχα την τύχη να συναντήσω στην έως τώρα διαδρομή μου μεγάλους καλλιτέχνες και σπουδαίους ανθρώπους, όπως τους Peter Stain, Διαγόρα Χρονόπουλο, Anatoly Vasiliev, Adolf Shapiro, Εύα Κοταμανίδου, Αντιγόνη Βαλάκου, Christopher και Edward Hall. Θεατράνθρωπους, κινηματογραφιστές, παραγωγούς που δίπλα τους απέκτησα πολύτιμες εμπειρίες που θα με συντροφεύουν πάντα και είμαι ευγνώμων γι’αυτό.
Είναι μία γενικότερη στάση σας προσωπική και καλλιτεχνική η πολύ επιλεκτική εμφάνισή σας στα ΜΜΕ;
Έχω την αίσθηση πως είναι επιτακτική ανάγκη της εποχής μας να μιλάμε μέσα από τα «έργα» μας. Κατά κύριο λόγο προτιμώ με κέντρο αυτό να επικοινωνώ την δουλειά μου.
Η σειρά «Έρωτας με Διαφορά» θα ολοκληρωθεί στο τέλος του έτους – εξ όσων γνωρίζουμε – και το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλουμε να σας δούμε και σε κάτι άλλο.
Σας ευχαριστώ! Ναι ολοκληρώνεται η δεύτερη σεζόν στο τέλος του έτους και η συγκίνηση όλων μας είναι πολύ μεγάλη. Είμαι ευγνώμων που γνώρισα όλους αυτούς τους θαυμάσιους συνεργάτες και με χαροποιεί ιδιαίτερα που η φιλία μεταξύ μας όχι απλώς συνεχίζει, αλλά διαρκώς μεγαλώνει. Οι συζητήσεις για επερχόμενες συνεργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει!
Έχετε υποδυθεί αρκετούς ρόλους και στο θέατρο. Τι σημαίνει για σας η άμεση επαφή με το κοινό;
Ίσως είναι η ενέργεια που ρέει και κυκλώνει ανάμεσα μας, έως ότου φτάσει σε μια μεταφυσική υπέρβαση όπου οι δονήσεις γίνονται τόσο ισχυρές που το κοινό ξεχνάει που βρίσκεται όταν παρακολουθεί μια παράσταση και αυτό είναι κάτι που με συναρπάζει. Αν καταφέρεις να εμπλακείς στα συναισθήματα τους και στις σκέψεις τους, τότε εμπλέκεις και τις ζωές τους και ίσως η ζωές τους να αλλάξουν, ή έστω να μετατοπιστούν σε κάτι διαφορετικό. Θα έλεγα λοιπόν πως είναι μια μαγική συνύπαρξη.
Ποιες προσωπικότητες του χώρου μπορεί να σας ενέπνευσαν ή να σας επηρέασαν να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Έχετε κάποια πρότυπα;
Όταν το 2001 πήγα στην παράσταση του εθνικού «οι φάλαινες του Αυγούστου» και είδα μπροστά μου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον να γίνονται ένα.. μαγεύτηκα! Εκεί κάτι έγινε μέσα μου. Είδα και άλλες παραστάσεις έκτοτε πρώτου πάρω την απόφαση να ασχοληθώ με το θέατρο, αλλά τα υγρά μπλε μάτια της Αντιγόνης Βαλάκου σε εκείνη την παράσταση δεν μπόρεσα ποτέ να τα ξεχάσω! Όσο για τα πρότυπα, δεν είμαι σίγουρη αν έχω ή όχι, σίγουρα όμως θαυμάζω αρκετούς ανθρώπους.
Πώς σας επηρέασε επαγγελματικά η κρίση της πανδημίας η οποία, έπληξε εξίσου πολύ έντονα τον καλλιτεχνικό χώρο;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον καλλιτεχνικό χώρο όπως και για πολλά άλλα επαγγέλματα. Νομίζω όμως πως πέρα από τη δυσκολία που όλοι βιώσαμε η συνθήκη αυτή μας ένωσε, μας έκανε να αφουγκραστούμε περισσότερο ο ένας τον άλλον και να αναμετρηθούμε ουσιαστικότερα με τους στόχους μας. Νιώθω τυχερή που εργαζόμουν στην τηλεόραση και με συνέθλιψε το γεγονός ότι στα θέατρα είχαν μπει λουκέτα για τόσους μήνες. Το θέατρο όμως τώρα, είναι και πάλι εδώ! Βλέπω τον κόσμο να συρρέει έξω από τα θέατρα και αυτό είναι συγκινητικό και ελπιδοφόρο.
Ο χώρος της υποκριτικής και κυρίως του θεάτρου περνά μια κρίσιμη περίοδο μετά τις αποκαλύψεις που έφερε στο φως το κίνημα #metoo. Πώς αντιμετωπίζουν θεωρείτε οι ηθοποιοί αυτή την εξέλιξη και τι μπορεί να σημαίνει για το μέλλον του χώρου;
Η κατάχρηση εξουσίας είναι καταστροφική και τραυματική όπου κ αν αυτή ασκείται: οικογένεια, εργασία, κοινωνικό σύνολο. Οι ηθοποιοί το αντιμετωπίζουν με συσπείρωση του κλάδου. Γράφονται στο σωματείο. Αντιδρούν. Δείχνουν με τη στάση τους ότι ο χώρος έχει ανάγκη να μπουν σωστές βάσεις. Κατηγορούν κακοποιητικές συμπεριφορές και με τη στάση τους δείχνουν ότι δεν ανέχονται πλέον τέτοια ασχήμια στον εργασιακό τους χώρο. Πέρα από όλα έχει ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος και όλοι μπορούν πια να εκφράζονται ευκολότερα χωρίς να υπάρχει η καταπίεση της θυματοποίησης. Κι αυτό σίγουρα είναι ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα για την επόμενη μέρα.
Η χώρα μας προσφέρει θεωρείτε ευκαιρίες εξέλιξης στους καλλιτέχνες; Πώς φαντάζεται επαγγελματικά τον εαυτό σας στο μέλλον; Ποια είναι τα όνειρα σας και οι στόχοι σας;
Η καλλιτεχνική εξέλιξη στη χώρα μας δεν είναι το πιο απλό πράγμα. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η πολιτεία δεν στηρίζει όσο θα έπρεπε τον πολιτισμό. Δυστυχώς είναι περισσότερο ιδιωτική ή προσωπική υπόθεση, προσωπικό στοίχημα του κάθε καλλιτέχνη ή του κάθε ανθρώπου που έχει μέσα του κάποιο όραμα, με επιμονή και συνεχή δουλειά, να βρει τα μονοπάτια εκείνα που θα τον οδηγήσουν στην πορεία που ονειρεύεται. Ωστόσο επειδή είμαι φυσει αισιόδοξος άνθρωπος, πιστεύω πως μετά από μεγάλες περιόδους κρίσης, έρχεται πάντα η ανάκαμψη, σε όλους τους τομείς. Στο μέλλον εύχομαι να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω και να μετατρέπω τα όνειρα σε πραγματικότητα.
