«Αν δεν υπήρχε ο δότης, το πιθανότερο θα ήταν να μην υπήρχε ούτε ο Νίκος. Το μεγαλείο της ψυχής των ανθρώπων το συνειδητοποιούμε όταν η απώλεια του ενός γεφυρώνει με τη ζωή τον άλλον» λέει σήμερα στην «Espresso», πρώτη φορά δημοσίως, η βουλευτής Δωδεκανήσου της Ν.Δ. Μίκα Ιατρίδη, μετά τη μεγάλη δοκιμασία που πέρασε και περνά με τη μεταμόσχευση οργάνου στην οποία υποβλήθηκε ο σύζυγός της. Είναι μια συγκλονιστική εξομολόγηση για όσα έζησε και ζει ακόμη.
- Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Ο γιατρός Νίκος Παπαπαναγιώτου, αγαπημένος σύζυγος της βουλευτού, βγήκε νικητής, ύστερα από έναν μήνα στην Εντατική Μονάδα νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, όπου υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος, για την οποία, μάλιστα, μίλησε ο ίδιος δημοσίως.
«Μέσα από την εμπειρία του ο σύζυγός μου ήθελε να τονίσει τη σημασία και την αξία να είναι κάποιος δωρητής οργάνων. Μια οικογένεια θρηνούσε την απώλεια του ανθρώπου της και την ίδια στιγμή η ίδια η οικογένεια έπαιρνε την απόφαση να δωρίσει τη ζωή σε έναν άλλον άνθρωπο» μας λέει η Μίκα Ιατρίδη, δωρήτρια οργάνων και η ίδια. Η βουλευτής, που είναι μητέρα δύο παιδιών, ζει μεταξύ Ρόδου, Αθήνας και Θεσσαλονίκης, όπου μετακόμισαν για το διάστημα της ανάρρωσης του συζύγου της. Εδειξε μεγάλη δύναμη ψυχής και τεράστιες ανθρώπινες αντοχές, δεν έφυγε λεπτό από δίπλα του, «σήκωσε τον σταυρό» μόνη της χωρίς να το ξέρει κανείς από τη Βουλή, και είχε συμπαραστάτη τον πατέρα της Γιάννη Ιατρίδη και το χέρι του, που κρατούσε το δικό της έξω από την Εντατική όπου εκείνη καρδιοχτυπούσε! «Ο σύζυγός μου ζει και είμαι ευγνώμων… Δεν σας κρύβω ότι όλο αυτό το διάστημα προσευχήθηκα πολύ. Ο Θεός είναι παντού, δίπλα μας» είναι τα αποκαλυπτικά λόγια της βουλευτού Δωδεκανήσου.
Κανείς δεν γνώριζε, τουλάχιστον δημοσίως, ότι δίνατε έναν σκληρό προεκλογικό αγώνα ενώ ταυτοχρόνως σηκώνατε και έναν σταυρό. Πού βρήκατε τόση δύναμη;
Τη δύναμη τη βρήκα από τον ίδιο τον σύζυγό μου και την οικογένειά μου. Ο Νίκος μού έδωσε τη δύναμη να προχωρήσω και στάθηκε δίπλα μου στον προεκλογικό μου αγώνα, όπως και οι γονείς μου, τα αδέρφια μου και όλοι όσοι πίστεψαν σε εμένα. Το θέμα της υγείας του το παρακολουθούσαμε εδώ και πολύ καιρό και φτάσαμε στο οριακό σημείο προς το τέλος του καλοκαιριού. Ισως γιατί γνωρίζαμε και τη σοβαρότητα της κατάστασης, είχαμε και τον χρόνο να προετοιμαστούμε και ψυχολογικά και να βρούμε όλα τα αποθέματα δύναμης που χρειάζονταν, όχι τόσο για τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα, αλλά για τη μάχη ζωής που είχε να δώσει ο σύζυγός μου και δίπλα του όλη η οικογένειά μας.
Ο σύζυγός σας μίλησε μόνος του για το θέμα της υγείας του. Πώς είναι σήμερα και σε τι στάδιο βρίσκεται η ανάρρωσή του;
Ναι, ελάχιστοι και πολύ κοντινοί μας άνθρωποι γνώριζαν τι πραγματικά συνέβαινε. Ούτε ο ίδιος ούτε εγώ θεωρούσαμε απαραίτητο να μιλήσουμε δημόσια γι’ αυτό, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις είχε δημιουργηθεί και η εύλογη απορία για την απουσία μας από τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα από το τέλος Αυγούστου και μετά. Ομως, τότε ήταν η περίοδος που ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη η μάχη για τη ζωή. Οταν όλα πήγαν καλά, ο σύζυγός μου αποφάσισε να μιλήσει για την κατάστασή του για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν για να ευχαριστήσει δημόσια τον δότη του και την οικογένειά του για το τεράστιο δώρο ζωής που του έκαναν. Ηθελε να αναδείξει το μεγαλείο αυτής της ύψιστης πράξης αλτρουισμού, και ειδικά σε μια στιγμή που η μια οικογένεια θρηνούσε την απώλεια του ανθρώπου της και την ίδια στιγμή η ίδια η οικογένεια έπαιρνε την απόφαση να δωρίσει τη ζωή σε έναν άλλον άνθρωπο. Ετσι, μέσα από την εμπειρία του ο σύζυγός μου ήθελε να τονίσει τη σημασία και την αξία να είναι κάποιος δωρητής οργάνων. Ο δεύτερος λόγος ήταν για να ευχαριστήσει όλες τις ιατρικές ομάδες της Πανεπιστημιακής Χειρουργικής Κλινικής Μεταμοσχεύσεων του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, την ομάδα της ΜΕΘ και όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που στάθηκε δίπλα του σε μια εξαιρετικά δύσκολη επέμβαση. Από εκεί και πέρα, είναι σαφώς καλύτερα, ωστόσο θα χρειαστεί κάποιο διάστημα για να επανέλθει πλήρως.
Από το κόμμα ή τους συναδέλφους σας βουλευτές το ήξερε κανείς;
Τη σοβαρότητα της κατάστασης δεν την είχα πει στο κόμμα και στους συναδέλφους μου βουλευτές, δεν το είχα κρίνει σκόπιμο. Ωστόσο, μετά την ανάρτηση του συζύγου μου είχα πολλά τηλεφωνήματα και την αντίστοιχη συμπαράσταση, με πρώτο τον ίδιο τον πρωθυπουργό μας Κυριάκο Μητσοτάκη, τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας Σταύρο Καλαφάτη, την Ολγα Κεφαλογιάννη και πολλούς άλλους συναδέλφους μου βουλευτές, τους οποίους και ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Θα ήθελα να πω ακόμα και ένα ευχαριστώ στον διευθυντή της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας Χαράλαμπο Σιάτρα και στους συνεργάτες του, όχι μόνο για τη συμπαράστασή τους, αλλά και γιατί με έχουν διευκολύνει πολλές φορές στην εκτέλεση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων μου.
Γίνατε δωρήτρια οργάνων. Ποια συναισθήματα σας έσπρωξαν σε αυτό; Γνωρίσατε συγγενείς του δότη;
Οταν βιώνεις μια κατάσταση σαν και αυτή που ζήσαμε ο σύζυγός μου και εγώ, κάθεσαι και ξανασκέφτεσαι κάποια πράγματα. Αν δεν υπήρχε ο δότης, τώρα που μιλάμε το πιθανότερο θα ήταν να μην υπήρχε ούτε ο Νίκος. Πολλές φορές το μεγαλείο της ψυχής των ανθρώπων το συνειδητοποιούμε σε καταστάσεις σαν και αυτές, ειδικά όταν η απώλεια του ενός γεφυρώνει με τη ζωή τον άλλον. Εχοντας βιώσει αυτήν την εμπειρία, το να γίνω δωρήτρια οργάνων ήταν το ελάχιστο χρέος μου. Γι’ αυτό, μέσα από αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα να καλέσω τους αναγνώστες σας να το σκεφτούν και να γίνουν και αυτοί δωρητές οργάνων. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πράξη από το να χαρίζεις τη ζωή την ίδια. Οσον αφορά τον δότη και τους συγγενείς του δεν γνωρίζουμε τα στοιχεία τους, γιατί υπάρχει το ιατρικό απόρρητο. Δεν φτάνουν τα λόγια για να τους εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και να τους ευχαριστήσω. Και ούτε θα φτάσουν ποτέ! Υποκλίνομαι με απόλυτο σεβασμό στο μεγαλείο τους και στην πράξη τους!
Υπήρξε στιγμή που φοβηθήκατε πολύ ή λυγίσατε; Και αν ναι, ποιος σας έδωσε ξανά κουράγιο και δύναμη;
Υπήρξαν πολλές στιγμές που φοβήθηκα. Τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης όσο και κατά τις πολλές ημέρες που ακολούθησαν στη ΜΕΘ. Κατάφερα να μη λυγίσω γιατί είχα πίστη στον Θεό και εμπιστοσύνη στην αξιοσύνη των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, είχα την οικογένειά μου κοντά μου και ορισμένους πολύ στενούς φίλους μου. Ολοι μού στάθηκαν με τον τρόπο τους, είτε στη Θεσσαλονίκη είτε στη Ρόδο, αλλά σε κάποιες κρίσιμες, βαθιά σκοτεινές στιγμές, η ζεστασιά του χεριού του πατέρα μου μού έδινε κουράγιο και δύναμη.
Πώς συνδυάσατε τη μητρότητα με τη Βουλή και συγχρόνως τη φροντίδα του συζύγου σας;Γνωρίζω ότι σχεδόν μετακομίσατε στη Θεσσαλονίκη.
Ναι, ήταν απαραίτητο να μετακομίσουμε στη Θεσσαλονίκη, μια και χρειάζεται, όπως σας είπα, μια περίοδος ώστε ο σύζυγός μου να επανέλθει σε πολύ καλή κατάσταση. Είναι μια δύσκολη περίοδος για εμένα, αλλά με την κατάλληλη συνεννόηση, τη βοήθεια της οικογένειάς μου και της οικογένειας του συζύγου μου, τη συμπαράσταση από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., βρίσκουμε τα πατήματά μας και εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Στα πολιτικά τώρα, πώς βλέπετε όλο αυτό που συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ; Αφορά καθόλου τη Ν.Δ. όλη αυτή η ιστορία;
Πιστεύω ότι η εσωκομματική κρίση που βιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ αφορά τον ίδιο και τα στελέχη του. Σαφώς και παρακολουθούμε τις εξελίξεις, με δεδομένο ότι πρόκειται για την αξιωματική αντιπολίτευση. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση και η Ν.Δ. έχουμε να αντιμετωπίσουμε αρκετά ζητήματα, πολλά εκ των οποίων οφείλονται σε αμιγώς εξωτερικούς παράγοντες, να βρούμε ουσιαστικές και βιώσιμες λύσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας των συμπολιτών μας, και να προχωρήσουμε στο μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα.
Η Ρόδος δέχεται αυτή τη στιγμή μεγάλη μεταναστευτική πίεση. Τι θα γίνει με αυτό το θέμα;
Το Μεταναστευτικό είναι ένα πολυσύνθετο ζήτημα και πολλές φορές έχει εργαλειοποιηθεί από την Τουρκία, και μάλιστα με απροκάλυπτο τρόπο. Η κυβέρνησή μας έχει πάντα στραμμένη την προσοχή της στο Μεταναστευτικό και είναι αλήθεια ότι οι ροές, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, είχαν περιοριστεί σημαντικά και, παράλληλα, είχαν δημιουργηθεί και στελεχωθεί οι απαραίτητες δομές. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε πράγματι υπάρχει μια μεταναστευτική πίεση, η οποία είναι στραμμένη προς τη Ρόδο. Η κατάσταση χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση και είμαι βέβαιη ότι, όπως είχε γίνει και κατά την προηγούμενη θητεία μας, θα δοθούν οι απαραίτητες λύσεις.
Τώρα που ζήσατε από πολύ κοντά την Υγεία και τα νοσοκομεία, εντοπίσατε προβλήματα που θα τα συζητούσατε ίσως με τον υπουργό Υγείας για να βρεθούν λύσεις;
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι τα δημόσια νοσοκομεία μας έχουν άξιους γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, που δίνουν πάντα τον καλύτερό τους εαυτό, και στην περίπτωση του συζύγου μου η εμπιστοσύνη σε ένα δημόσιο νοσοκομείο για εμάς ήταν αυτονόητη. Σε σχέση με τα ζητήματα που αντιμετωπίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ως βουλευτής έχω ασχοληθεί εκτενώς με αυτά, τόσο σε ό,τι αφορά τις ελλείψεις του προσωπικού, που είναι και το κυριότερο ζήτημα, όσο και σε ό,τι αφορά τις ελλείψεις σε υποδομές. Στο πλαίσιο της θητείας μου, είχα προτείνει την καθιέρωση επιπλέον κινήτρων για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό για να στελεχώνουν τα ακριτικά νοσοκομεία και πολλές από αυτές τις προτάσεις, όπως και άλλων συναδέλφων μου, έχουν υιοθετηθεί. Προφανώς έχουν γίνει πολλά, αλλά μένουν να γίνουν ακόμα περισσότερα, και σε αυτά θα επικεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Τι άλλαξε στη ζωή σας έπειτα από αυτήν τη μεγάλη περιπέτεια;
Εχουν αλλάξει πολλά! Ο σύζυγός μου ζει και είμαι ευγνώμων που καταφέραμε να περάσουμε μια πολύ μεγάλη δοκιμασία! Θα προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες και αισιοδοξώ ότι σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από τώρα θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε και στην καθημερινότητα που είχαμε πριν από την επέμβαση.
Θεός ή τύχη;
Πιστεύω πάρα πολύ στον Θεό, όπως και στην επιστημοσύνη των γιατρών μας. Ο Νίκος είναι μαχητής. Δεν σας κρύβω ότι όλο αυτό το διάστημα προσευχήθηκα πολύ. Ο Θεός είναι παντού, δίπλα μας!
