Έλενα Κουντουρά: Αναζητώντας «οξυγόνο» στις Βρυξέλλες!

Είναι αντιπρόεδρος στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού TRAN του Ευρωκοινοβουλίου και από αυτή της τη θέση με τουλάχιστον επτά ερωτήσεις πέτυχε την παρέμβαση της Κομισιόν, ώστε να συμμορφωθεί άμεσα η χώρα μας με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη σιδηροδρομική ασφάλεια.

• Aπο τη Βίβιαν Μπενέκου

Αυτή και πολλές ακόμα είναι «οι δουλειές» της ευρωβουλευτού Ελενας Κουντουρά στην Ε.Ε. «Θα αγωνίζομαι από τον θεσμικό μου ρόλο, ώστε να υπάρξουν ευρωπαϊκή στήριξη και έλεγχος στην πρόοδο των σιδηροδρομικών έργων στην Ελλάδα» λέει, μιλώντας στην «Espresso», η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας την αυτοπεποίθηση ότι θα πετύχει τους στόχους της, σε μια εποχή που τα τρένα, λόγω του δυστυχήματος των Τεμπών, είναι ιδιαίτερα επίκαιρα. Η ίδια αγωνίζεται και για τα δικαιώματα των γυναικών, από την Επιτροπή FEMM, όπου είναι μέλος, παλεύοντας, ώστε να πάψει η πατριαρχία να υπονομεύει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει.

«Δεν έχουμε ακόμη απαλλαγεί από τις απαράδεκτες αντιλήψεις του παρελθόντος που θέλουν τη γυναίκα κατώτερη και λιγότερο ικανή από τον άνδρα» είναι τα λόγια της ευρωβουλευτού, η οποία πιστεύει ότι η Ελληνίδα, σε αντίθεση με την Ευρωπαία γυναίκα, είναι πιο εκτεθειμένη σε ελαστικές μορφές εργασίας και σε χαμηλόμισθες θέσεις. Στην προσωπική της ζωή ξεχωρίζουν ο σύζυγος, τα παιδιά της, που άνοιξαν τα δικά τους επαγγελματικά φτερά, και ο σκύλος της ο Λάκι… Τελευταία θεατρική παράσταση που είδε ήταν αυτή του αγαπημένου της Τάκη Ζαχαράτου. Την Ελενα Κουντουρά θα τη συναντήσετε στα αεροδρόμια Αθηνών και Βρυξελλών, με το σακίδιο στην πλάτη, που μέσα θα έχει λάπτοπ και iPad!

Συμμετείχατε προσφάτως στην ακτιβιστική πρωτοβουλία διαμαρτυρίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το θέμα των Τεμπών. Γνωρίζουν οι συνάδελφοί σας στην Ε.Ε. τι συνέβη, τι σημαίνει η φράση «δεν έχω οξυγόνο» και τι ζητούν οι πολίτες;

Η συμμετοχή συναδέλφων ευρωβουλευτών άλλων χωρών στην πρωτοβουλία αυτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε κεντρικό μήνυμα και αίτημα την ασφάλεια των σιδηροδρόμων για τους Ελληνες και Ευρωπαίους πολίτες. Η εγκληματική απώλεια 57 ζωών από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη αλλά και οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης έχουν απασχολήσει επανειλημμένα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις αρμόδιες επιτροπές. Από την πρώτη στιγμή του δυστυχήματος, ως συντονίστρια, τότε, της πολιτικής μου ομάδας στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού TRAN, και σήμερα ως αντιπρόεδρος, με επτά ερωτήσεις πιέσαμε και πετύχαμε η Κομισιόν να παρέμβει για να συμμορφωθεί άμεσα η χώρα μας με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη σιδηροδρομική ασφάλεια. Παραβιάζονται πέντε κανονισμοί και δύο οδηγίες στην Ελλάδα. Συγχρόνως, δώσαμε βήμα στις οικογένειες των θυμάτων με παρουσία τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ενημερώσουν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Οι πολίτες, όπως και οι συγγενείς που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, ζητούν το αυτονόητο: να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδοθούν δικαιοσύνη και οι ευθύνες που αναλογούν.

Στη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας δεν ακούστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μία ολοκληρωμένη πρόταση εξυγίανσης των τρένων, Γιατί αυτό;

Δεν ισχύει αυτό. Ο πρόεδρος Σωκράτης Φάμελλος, στην ομιλία του στη Βουλή, κατέθεσε το εθνικό στρατηγικό σχέδιο μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., έτοιμο από το 2019. Η συζήτηση στη Βουλή στοιχειοθέτησε τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, που απαξίωσε τον ελληνικό σιδηρόδρομο, για μία πενταετία αγνόησε τις αναφορές εργαζομένων και διοίκησης για τα εγκληματικά κενά ασφαλείας, και παρέμεινε άπρακτη απέναντι στις παραβιάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι οι μετακινήσεις με τρένο είναι ασφαλείς, δύο χρόνια μετά το εγκληματικό δυστύχημα. Θα συνεχίσω στο Ευρωκοινοβούλιο να αγωνίζομαι από τον θεσμικό μου ρόλο, ώστε να υπάρξουν ευρωπαϊκή στήριξη και έλεγχος στην πρόοδο των σιδηροδρομικών έργων στην Ελλάδα, με άμεση και απόλυτη προτεραιότητα τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων.

Πώς ένα κόμμα, που οι δημοσκοπήσεις σήμερα το δείχνουν αρκετά χαμηλά, μπορεί να αναταχθεί;

Ηταν μία δύσκολη περίοδος για το κόμμα, με πολλές διασπάσεις και εσωστρέφεια, που οφείλει να ξεπεράσει. Κυρίαρχο στοιχείο των δημοσκοπήσεων είναι η έκδηλη δυσπιστία και η οργή της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση για τις καταστροφικές πολιτικές της. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια στην ελληνική κοινωνία. Το ποσοστό των αναποφάσιστων έχει αυξηθεί και υπάρχουν ανακατατάξεις, που επηρεάζουν όλα τα κόμματα. Με μεγάλη ευθύνη και συλλογικότητα πρέπει να επικεντρωθούμε σε ανθρωποκεντρικές πολιτικές, να επικοινωνήσουμε με την κοινωνία, να έχουμε ουσιαστικές προτάσεις και να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα του λαού.

Πώς θα έμοιαζε ένας κόσμος απαλλαγμένος από την πατριαρχία, ρωτήθηκαν οι ευρωβουλευτές στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών, πώς θα άλλαζε η κοινωνία χωρίς πατριαρχία; Εσείς τι απαντάτε σε αυτό;

Η πατριαρχία υπάρχει και υπονομεύει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν έχουμε ακόμη απαλλαγεί από τα έμφυλα στερεότυπα και τις απαράδεκτες αντιλήψεις του παρελθόντος, που θέλουν τη γυναίκα κατώτερη και λιγότερο ικανή από τον άνδρα. Παρά την πρόοδο διαχρονικά στα ζητήματα της ισότητας, συντηρούνται διακρίσεις και ανισότητες, που τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί λόγω των πολλαπλών κρίσεων. Η έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία είναι μία μάστιγα, που έχει αυξηθεί και στην Ελλάδα. Ομως υπήρξε έντονη διαμαρτυρία με το κίνημα #ΜeΤoo και πολλές γυναίκες έσπασαν τη σιωπή τους απέναντι στην κακοποίηση. Εφερα τη διαμαρτυρία αυτή στην Ευρωβουλή για να νομοθετήσουμε και να προστατεύσουμε τα θύματα. Είχα την τιμή να είμαι εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην έκθεση-ψήφισμα για τον αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και στα παιδιά. Με την έκθεσή μου αυτή και με άλλες εκθέσεις πετύχαμε προοδευτικές νίκες. Πιέσαμε την Κομισιόν και καταφέραμε να κυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, το πρώτο διεθνώς δεσμευτικό νομικό κείμενο για την έμφυλη βία, και φέραμε την πρώτη ευρωπαϊκή νομοθεσία για την ενδοοικογενειακή βία. Στην Επιτροπή FEMM, όπου είμαι μέλος, διεκδικώ για τα επόμενα χρόνια πιο ισχυρή νομοθεσία για την προστασία των θυμάτων, μέτρα για την πρόληψη, την ενδυνάμωση των γυναικών, την εξάλειψη του μισθολογικού χάσματος και των διακρίσεων στην αγορά εργασίας.

Τι διαφορά έχει η Ελληνίδα γυναίκα από οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαία;

Οι Ελληνίδες έχουν δυναμισμό και συνδυάζουν πολλαπλούς ρόλους. Είναι στήριγμα της οικογένειας, αποδοτικές στην εργασία τους, προσφέρουν σημαντικό κοινωνικό και εθελοντικό έργο. Ομως συχνά η αξία τους δεν αναγνωρίζεται σε θέσεις ευθύνης και σε ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης. Είναι πιο εκτεθειμένες σε ελαστικές μορφές εργασίας και σε χαμηλόμισθες θέσεις. Και βιώνουν ακόμα πιο έντονα τις ανισότητες, επειδή η Ελλάδα έχει πληγεί πιο σκληρά από την οικονομική, ενεργειακή και στεγαστική κρίση, από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, και από τον αντίκτυπο του Δημογραφικού. Πολλές γυναίκες, που ζουν στα νησιά, σε αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές στερούνται πρόσβασης σε στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, που ίσως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται δεδομένες. Η σύγκλιση σε μισθούς, κόστος διαβίωσης και ποιότητα ζωής με την υπόλοιπη Ευρώπη παραμένει βασικό ζητούμενο. Αγωνίζομαι και στην Ευρωβουλή, ώστε μέσα από τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων να διεκδικήσουμε για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη και ισότιμες ευκαιρίες για καλύτερη ζωή.

Ποιοι άλλοι τομείς σάς απασχολούν αυτήν την περίοδο στο Ευρωκοινοβούλιο;

Είμαι αντιπρόεδρος στην Επιτροπή TRAN, όπου έχουμε σειρά νέων νομοθεσιών που θα έρθουν το επόμενο διάστημα στον τομέα των μεταφορών, στα δικαιώματα των επιβατών, στις άδειες οδήγησης και συνολικά για την πρόσβαση των πολιτών σε πράσινες, προσιτές οικονομικά μεταφορές. Συνεχίζω δυναμικά τις παρεμβάσεις μου για τον τουρισμό, που είναι καταλύτης εσόδων και ανάπτυξης για την Ελλάδα, συμπαρασύροντας πολλούς ακόμα κλάδους. Πιέζουμε ευρωπαϊκά για τον βιώσιμο τουρισμό, για ανθεκτικές και ασφαλείς υποδομές, γιατί οι τουριστικοί μας προορισμοί πρέπει να θωρακιστούν απέναντι στις κλιματικές καταστροφές, και για την πρόσβαση των μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση. Προωθώ εμφατικά τις ιδιαίτερες ανάγκες των νησιών μας και των ελληνικών περιφερειών, που χρειάζονται μεγαλύτερη στήριξη για να μειωθεί το χάσμα στην ανάπτυξη, στη συνδεσιμότητα, στο κόστος ζωής σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Το στεγαστικό και δημογραφικό πρόβλημα απασχολούν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, είναι όμως εκρηκτικό στην Ελλάδα. Χρειάζονται γενναίες ευρωπαϊκές λύσεις για να καλύψουν την αδυναμία ορισμένων κυβερνήσεων να εφαρμόσουν αποτελεσματικές εθνικές και τοπικές πολιτικές. Ετοιμάζω προτάσεις στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης REGI, όπου είμαι μέλος και έχω αναλάβει εισηγήτρια του φακέλου για τη στεγαστική κρίση από πλευράς πολιτικής συνοχής. Το δικαίωμα στη στέγαση είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα, και πρέπει να στηρίξουμε όλους τους πολίτες. Ιδιαίτερα τις νέες και τους νέους μας, που εκτός από την επαγγελματική ανασφάλεια δεν έχουν τη δυνατότητα να μείνουν χωριστά από τους γονείς τους.

Ποια η τελευταία ταινία ή θεατρική παράσταση που είδατε;

Η τελευταία παράσταση που είδα ήταν το «Sweet Dreams… από κοντά!», με τον Τάκη Ζαχαράτο, έναν εξαιρετικό performer, τραγουδιστή και ηθοποιό, με πολύ πετυχημένες μιμήσεις, αφοσιωμένο στην τέχνη του.

Ποιες είναι οι αγάπες της ζωής σας, σήμερα που μιλάμε;

Είμαστε μία πολύ δεμένη οικογένεια. Τα παιδιά μου έχουν ακολουθήσει τον δικό τους επαγγελματικό δρόμο. Με τον σύζυγό μου είμαστε δίπλα τους και τους στηρίζουμε στις επιλογές τους. Τους ευχόμαστε να έχουν υγεία και να γίνουν χαρούμενοι, παραγωγικοί και ενεργοί πολίτες. Ο Λάκι, το αγαπημένο μας poodle, είναι η οικογενειακή μας αδυναμία.

Μια ελεύθερη από υποχρεώσεις ημέρα σας τι περιλαμβάνει;

Χαλαρώνω στην καθημερινότητα με απλά πράγματα. Μια βόλτα στη θάλασσα, μια καλή ταινία, ξεκούραση στο σπίτι. Να περνώ χρόνο με την ευρύτερη οικογένεια και τους φίλους μου, να μαγειρέψουμε και να φάμε μαζί, να γελάσουμε, να χαρούμε ο ένας τον άλλον.

Τι δεν λείπει ποτέ από τη βαλίτσα σας;

Ως ευρωβουλευτής, ταξιδεύω κάθε εβδομάδα μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας, οπότε έχω μία μικρή χειραποσκευή και ένα σακίδιο πλάτης μόνο με τα απολύτως απαραίτητα. Αυτό όμως που δεν λείπει ποτέ είναι το λάπτοπ και το iPad, που έχουν αντικαταστήσει το βιβλίο στο σακκίδιό μου.

Πηγή: Espresso