Κώστας Τσουκαλάς: «Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα»

Παρών στα ακροατήρια και στο γραφείο του στη Χαριλάου Τρικούπη, έμπειρος εργατολόγος, πολύ ευαίσθητος, πολύτεκνος πατέρας, ευγνώμων σύζυγος, σινεφίλ, αλλά και… θιασώτης του μεγάλου Ελληνα στιχουργού Πυθαγόρα!

• Της Βίβιαν Μπενέκου – εφημερίδα Εspresso

Όλα αυτά μαζί συνθέτουν το καινούργιο πρόσωπο που καθημερινά «αλωνίζει» τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά στούντιο, σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους του ΠΑΣΟΚ, ως εκπρόσωπος Τύπου.

Τι σκέφτεται, πώς ζει, τι αγαπά να κάνει, ποια είναι η οικογένειά του και γιατί άφησε τη δικηγορία για την πολιτική; Σε αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήματα γύρω από τη ζωή και την προσωπικότητά του απαντά, σήμερα στην «Espresso», ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τσουκαλάς, που μετρά μόλις πέντε μήνες στην ενεργό πολιτική. Ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2024, ενώ είχε προηγηθεί η υποψηφιότητά του στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Είναι η πρώτη φορά που ανοίγει τα χαρτιά του ο διαπρεπής εργατολόγος, που είναι ήδη τρίτεκνος πατέρας, ενώ μόλις σαραντάρισε.

Ο Κώστας Τσουκαλάς υποστηρίζει ότι όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ οφείλουν να περιφρουρήσουν την ενότητα και να σεβαστούν την εντολή της βάσης, και συμπληρώνει με νόημα ότι δεν έχει ακούσει κανέναν «αμφισβητία» να μιλάει στα όργανα του κόμματος…

Πιστεύει ότι η δικηγορία δεν έχει ημερομηνία λήξης, αλλά η πολιτική έχει, τουλάχιστον για τον ίδιο, και αποκαλύπτει ότι, παράλληλα με τα πολιτικά του καθήκοντα, είναι καθημερινά στα δικαστήρια και τα ακροατήρια.

Έχει τέσσερις γυναίκες που λατρεύει, τη σύζυγό του Χριστίνα και τις κόρες του Εύα, Βιργινία και Ελλη, και ίσως για αυτό τις θεωρεί πιο δυνατές και πιο έξυπνες από τους άνδρες.

«Η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου. Χωρίς αυτήν δεν θα είχα κάνει ούτε τα μισά από όσα έχω κάνει» αποκαλύπτει στην «Espresso» ο Κώστας Τσουκαλάς, που ταξιδεύει για να μελετάει τις ιστορίες των πόλεων, είναι λάτρης του σινεμά, ενώ επιπλήττει τον εαυτό του που πια δεν γυμνάζεται και άρχισε να… ανεβαίνει η ζυγαριά του…

Πιστεύει στις ανδρικές ευαισθησίες και συμφωνεί με τον αγαπημένο του στιχουργό, τον αείμνηστο Πυθαγόρα, όταν έγραφε για τον Καζαντζίδη το θρυλικό «Κι όμως, κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε».

Πώς θα βγει το ΠΑΣΟΚ από το περίεργο τέλμα στο οποίο οδηγήθηκε;

Προκύπτει με μεγάλη ευκρίνεια, από όλες τις μετρήσεις, ότι έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία ένα πάνδημο αίτημα απαλλαγής από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι πρώτη φορά που η πλειονότητα των πολιτών δηλώνει ότι επιθυμεί τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Προφανώς, οι πολίτες που ζητούν πρόωρες εκλογές επιθυμούν πολιτική αλλαγή και τερματισμό του βίου της σημερινής κυβέρνησης. Σε αυτό το πρόσταγμα της κοινωνίας είναι καθήκον να απαντήσουμε με μια πρόταση δημιουργικής και προοδευτικής διεξόδου. Με όραμα, αλλά και με ρεαλισμό. Με ενιαία φωνή και ενότητα. Με πρόγραμμα που μπορεί να εφαρμοσθεί και να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών.

Το ΠΑΣΟΚ με την κοινωνική αντιπολίτευση, που με συνέπεια ασκεί, με τον προοδευτικό προγραμματικό λόγο, που με ενάργεια διατυπώνει, είναι η μοναδική ρεαλιστική επιλογή απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.

Γιατί υπάρχει τέτοια εσωτερική αμφισβήτηση προς τον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης επανεξελέγη μόλις πριν από πέντε μήνες, μέσα από μια υψηλής ποιότητας δημοκρατική διαδικασία που αποτελεί κληροδότημα του ΠΑΣΟΚ προς το πολιτικό σύστημα. Από τον Οκτώβριο και μετά, το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες για τα ζητήματα που αφορούν την κοινωνία, όπως η πρόταση για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, τη ρύθμιση του ύψους των ασφαλίστρων υγείας και την προστασία της πρώτης κατοικίας. Παράλληλα, μετέφερε στο Κοινοβούλιο την κραυγή των πολιτών για δικαιοσύνη με την πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον κύριο Τριαντόπουλο. Το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει ενωμένο, με στόχο τη νίκη και την πολιτική αλλαγή.

Τι σας εκμυστηρεύεται ο Νίκος Ανδρουλάκης για αυτή την κρίση; Τι προτίθεται να κάνει με τους αμφισβητίες, τύπου Μπατζελή, Κωνσταντινόπουλου και λοιπούς;

Ολα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ οφείλουμε να περιφρουρήσουμε την ενότητα και να σεβαστούμε την εντολή που έδωσε η βάση της παράταξης τον Οκτώβριο. Συμμετέχω στις συνεδριάσεις του πολιτικού κέντρου με την ιδιότητα του εκπροσώπου Τύπου, αλλά πολύ συχνά παρακολουθώ και τις συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχω ακούσει κάποια διαφωνία στην κεντρική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, ούτε κάποια αμφισβήτηση των πρωτοβουλιών του προέδρου στα όργανα αυτά.

Εσείς πώς αισθάνεστε στη νέα σας θέση και πώς είπατε «ναι» στην ενεργό πολιτική;

Είναι πράγματι κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Αν και πάντα είχα πολιτική άποψη, είναι πρώτη φορά που εμπλέκομαι με την ενεργό πολιτική. Πριν από την υποψηφιότητά μου με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές το 2024, δεν είχα κατέβει ποτέ ξανά υποψήφιος σε εκλογική διαδικασία, με εξαίρεση τα φοιτητικά μου χρόνια. Αποφάσισα να αποδεχθώ την πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη, γιατί ήθελα να συμμετέχω σε μια σημαντική προσπάθεια για τη χώρα μου, την προσπάθεια να γίνει πράξη η πολιτική αλλαγή. Πιστεύω στο ισχυρό κοινωνικό κράτος που στηρίζει τους πιο αδύναμους, πιστεύω πως οι νέοι της χώρας μας δικαιούνται να έχουν ίσες ευκαιρίες και εφόδια για να διεκδικήσουν την ευημερία. Δεν αξίζει στη χώρα και στους πολίτες η σημερινή εικόνα. Παράλληλα, πιστεύω πως η πολιτική έχει ανάγκη ανθρώπους που έχουν επαγγελματική πορεία, γνωρίζουν την αγορά και θέλουν να προσφέρουν.

Δικηγορία και πολιτική. Μοιάζουν, διαφέρουν, και σε τι;

Μοιάζουν, αλλά έχουν και διαφορές. Και στα δύο υπερασπίζεσαι. Στην πολιτική ιδέες και θέσεις, στη δικηγορία τούς εντολείς σου και τα συμφέροντά τους. Η δικηγορία είναι επάγγελμα και δεν έχει ημερομηνία λήξης. Εγώ και σήμερα, παράλληλα με τα καθήκοντα του εκπροσώπου Τύπου, είμαι καθημερινά στα ακροατήρια και στο δικηγορικό μου γραφείο. Η παράλληλη απασχόληση, βέβαια, μου στερεί χρόνο από την οικογένεια και κυρίως από τα χόμπι, που πλέον έχουν κοπεί «μαχαίρι». Δεν αφήνω όμως τη δουλειά μου. Η δουλειά σού δίνει την αυτονομία σου και τη δυνατότητα να μην έχεις εξαρτήσεις. Η συμμετοχή στην πολιτική είναι εθελοντική και έχει ημερομηνία λήξης. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου στην πολιτική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πιστεύω ότι καθένας μπορεί να είναι παραγωγικός στην ενεργό πολιτική για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όχι για πάντα. Αυτό βέβαια δεν είναι για όλους το ίδιο. Αν η ενασχόληση με την πολιτική γίνει συνήθεια, χάνεται το πάθος για αλλαγές και το μεράκι της προσφοράς. Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα.

Είναι σωστό να παίρνει κανείς σύνταξη, όταν πια δεν μπορεί να τη χαρεί;

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η σύνταξη πρέπει να χορηγείται σε ηλικία που ο συνταξιούχος μπορεί να κάνει πράγματα όχι μόνο για τη διαβίωση, αλλά και για την ευδαιμονία του. Για αυτό και πιστεύω -και έχω επιχειρηματολογήσει επιστημονικά για αυτό- ότι δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω αύξηση στα όρια ηλικίας. Αντιθέτως, χρειάζεται, με σεβασμό στα δημοσιονομικά περιθώρια του ασφαλιστικού συστήματος, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Ποια η γνώμη σας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Σωκράτη Φάμελλο και τον Στέφανο Κασσελάκη;

Δεν θα αξιολογήσω προέδρους άλλων κομμάτων – σέβομαι την πορεία κάθε πολιτικού. Προφανώς, για να ανήκω στο ΠΑΣΟΚ και να στρατεύομαι στην προσπάθεια του Νίκου Ανδρουλάκη, έχω μικρές ή μεγάλες διαφωνίες με τα παραπάνω πρόσωπα. Είμαι όμως εκ φύσεως μετριοπαθής άνθρωπος και δεν φανατίζομαι. Στα φοιτητικά μου χρόνια ήμουν πιο κάθετος και απόλυτος. Η επαγγελματική ενασχόληση και η επαφή με τα προβλήματα που απασχολούν τον κόσμο με έχουν κάνει πιο ρεαλιστή. Παρά τις πολιτικές διαφορές, το πολιτικό σύστημα οφείλει να συζητά με νηφαλιότητα και σύνεση. Είμαστε πολιτικοί αντίπαλοι, όχι εχθροί.

Μόλις σαρανταρίσατε και έχετε ήδη τρία παιδάκια. Νωρίς στα βάσανα:

Ναι, πριν από λίγες μέρες έκλεισα τα σαράντα. Η αλήθεια είναι πως έκανα πολλά πράγματα σε μικρή ηλικία. Δεν θυμάμαι να έχω χαλαρές περιόδους στην ενήλικη ζωή μου. Ανοιξα το δικηγορικό μου γραφείο στα 26 μου χρόνια, παντρεύτηκα στα 29 μου και έγινα πατέρας πρώτη φορά στα 31 μου. Με τη γυναίκα μου, τη Χριστίνα, κλείνουμε 11 χρόνια γάμου. Γνωριζόμαστε από τα φοιτητικά μας χρόνια, αλλά γίναμε ζευγάρι λίγο μετά. Είμαστε μαζί και στη ζωή και στο επάγγελμα. Εχουμε τρία κορίτσια, την Εύα, τη Βιργινία και την Ελλη, 8, 6 και 4 χρονών αντίστοιχα.

Η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου. Καθένας νιώθει ολοκληρωμένος με διαφορετικά πράγματα και προσδιορίζει με άλλον τρόπο τις προτεραιότητές του. Εγώ ένιωθα την ανάγκη να κάνω οικογένεια, άλλοι άνθρωποι νιώθουν διαφορετικά.

Η σύζυγος τι λέει για τις επιλογές σας; Γκρινιάζει;

Η γυναίκα μου με έχει στηρίξει πάρα πολύ και την ευχαριστώ για αυτό. Χωρίς αυτήν δεν θα είχα κάνει ούτε τα μισά από όσα έχω κάνει στη ζωή μου, σε πολλούς τομείς. Είναι μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Πάντα υπάρχουν διαφωνίες και εντάσεις στις ζωντανές σχέσεις, όμως η αγάπη και η κατανόηση βοηθάνε στο ξεπέρασμα αυτών.

Τι αγαπάτε πιο πολύ να κάνετε;

Αγγίξατε ευαίσθητες χορδές, γιατί η εμπλοκή με την πολιτική έχει αφαιρέσει αρκετό από τον ήδη περιορισμένο χρόνο που αφιέρωνα στον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι ότι είμαι συνηθισμένος στις πολλές ώρες δουλειάς και γυρνάω συνήθως πολύ αργά στο σπίτι. Αγαπώ πολύ τα ταξίδια και τα συνδυάζω με τη μελέτη της ιστορίας των πόλεων που επισκέπτομαι. Ακόμα, φροντίζω να ταξιδεύω συχνά. Επίσης, λατρεύω το σινεμά και το βιβλίο. Πριν από τα παιδιά, πήγαινα σινεμά δύο φορές την εβδομάδα. Τα τελευταία χρόνια το έχω ελαττώσει αρκετά, αλλά σχεδόν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ βλέπω μια ταινία στις συνδρομητικές πλατφόρμες. Με ηρεμεί και εξουδετερώνει την ένταση της ημέρας. Συνήθως κάτι χαλαρό, όπως ένα αστυνομικό ή μια κωμωδία.

Η αλήθεια είναι επίσης ότι δεν είμαι ιδιαίτερα αθλητικός τύπος. Στα εφηβικά μου χρόνια έπαιζα μπάσκετ. Τα τελευταία χρόνια πήγαινα γυμναστήριο για να κρατιέμαι σε καλή φυσική κατάσταση, αλλά είναι το πρώτο πράγμα που έκοψα με την πολιτική ενασχόληση. Οι συνέπειες φαίνονται ήδη στη ζυγαριά – γράφει αρκετά κιλά «συν» από τον προηγούμενο Μάρτιο, που αποφάσισα να είμαι υποψήφιος στις ευρωεκλογές.

Οι άνδρες κλαίνε;

Βεβαίως και κλαίνε. Τα ανθρώπινα συναισθήματα και η έκφρασή τους δεν έχουν φύλο. Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι γυναίκες είναι πιο δυνατές και πιο έξυπνες. Μάλιστα, υπάρχει και το παλιό τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη, με τίτλο «Και όμως, κυρία μου, οι άνδρες κλαίνε». Ηταν απάντηση στο σύγχρονο τότε τραγούδι της Μαρινέλλας «Οι άνδρες δεν κλαίνε». Και στα δύο, στιχουργός ήταν ο ίδιος , ο «μεγάλος» Πυθαγόρας!